Jak powinniśmy zacząć? Jak powinniśmy skończyć? Wielu choreografów, reżyserów, pisarzy, filozofów… próbuje od dawna odpowiedzieć na pytanie o początki i końce, a także zastanawia się nad ich znaczeniem. Czy początek może być zakończeniem? A vice versa? Czy koniec tak naprawdę istnieje? Czy istnieje początek, a jeśli tak to jak go zdefiniować? Co z falstartem? Może początek i zakończenie są jedynie kwestią umowną, stanowią rodzaj porozumienia pomiędzy widzami a wykonawcami, które my jako artyści celowo kierujemy do publiczności, chcąc w ten sposób określić ramy tego, co ma się rozpocząć lub skończyć? Nasza prace z uczestnikami Dance Moves Cities w głównej mierze skupiała się na znalezieniu odpowiedzi na powyższe pytania.
W ramach naszych poszukiwań przygotowaliśmy przykłady początków zarówno w formach narracyjnych, jak i w postaci streszczeń. Następnie przeanalizowaliśmy ich cele.
Nasze analizy – przeprowadzone za pomocą różnych metod, praktyk i ujęć – doprowadziły nas do różnych wniosków, dzięki czemu odkryliśmy inne, powiązane tematy do dyskusji, takie jak autentyczność i jej znaczenie w tworzeniu sztuki.
Istota naszych dyskusji i działań zawiera się w kilku krótszych lub dłuższych tezach, które powinny być postrzegane przez odbiorców jako szkice i próby odpowiedzi na zajmujące nas pytania. Nie stanowią one ostatecznego projektu czy gotowego wystąpienia, są to krótkie prezentacje powstałe w oparciu o refleksje. Ciągle trwająca dyskusja na temat relacji między widzami i wykonawcami wydaje się nie mieć końca.
Bilety (łączone z projekcją filmu o Annie Halprin Breath Made Visible): 10zł.
Choreografia i koncepcja: Philippe Blanchard
Kurator projektu: Dominika Knapik
Projekt realizowany przy wsparciu finansowym Komisji Europejskiej, dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Partnerzy projektu: Indisciplinarte, Latvijas Jaunā teātra institūts
Dance Moves Cities to międzynarodowy projekt edukacyjny skierowany do młodych artystów tańca z trzech miast: Krakowa, Rygi (Łotwa) i Terni (Włochy). W każdym z miast w okresie 2013-2014 odbędą się z udziałem uznanych choreografów po 3 laboratoria mające pozwolić początkującym twórcom rozwinąć swój własny język artystycznej wypowiedzi, a przez to wzbogacić lokalne życie taneczne. Każde laboratorium zakończy się pokazem pracy uczestników. Pierwszą odsłoną jest tegoroczna prezentacja w ramach RMNSC. przygotowana pod okiem Philippe’a Blancharda, byłego tancerza Nederlands Dans Theater, Batsheva Dance Company i Cullberg Ballet, współtwórcy grupy ADEKWHAT.
Philippe Blanchard – francuski choreograf i tancerz. Studiował muzykę i taniec w Conservatoire National de La Rochelle. Jako tancerz współpracował z Jeune Ballet de France, Netherlands Dans Theater (pod kierunkiem Jiříego Kyliána) i Batsheva Dance Company (gdzie współpracował z Ohadem Naharinem). Spotkanie z Naharinem stało się punktem zwrotnym w jego karierze wyznaczającym nowy kierunek- kreowania własnej drogi artystycznej. W 1991 roku został zaproszony przez Matsa Eka do pracy w Cullberg Ballet w Szwecji. W 1995 miało miejsce kolejne wydarzenie istotne na artystycznej ścieżce Philippe’a: warsztaty dla choreografów i kompozytorów prowadzone przez Lloyda Newsona (DV8 Physical Theater).W tym czasie Blanchard rozpoczął współpracę z L´Orchestre de Contrabasses i odniósł pierwszy duży sukces artystyczny spektaklem „AIRBAG”. W 2000 roku Blanchard założył grupę ADEKWHAT, w ramach której zrealizował jeden ze swoich najważniejszych projektów Noodles, który odbył trzyletnie międzynarodowe tournée zyskując uznanie krytyków i publiczności. Grupa ADEKWHAT była rodzajem pracy laboratoryjnej, która pozwoliła Blanchardowi zdobyć doświadczenia i eksperymentować w zakresie sztuki performatywnej. W 2003 rozpoczął współpracę z Gemmą Higginbotham, z którą wspólnie stworzyli spektakl Too Much Night Ego. Ich kolejne produkcje stworzyły rodzaj scenicznej trylogii, w skład której weszły spektakle Ones Company, Two’s a Crowd, Bits of Bob’s Life oraz How About You?