Z materiałów Maat Festival
Taniec współczesny jako sztuka ujawnia się w indywidualnej wolności wyrazu i kreacji. Stale rozwija formy swojej emanacji. Jako sztuka poruszającego się ciała umożliwia doświadczanie przestrzeni i czasu. Stwarza wyzwanie dla publiczności, która coraz łatwiej potrafi rozpoznać trwałe wartości w procesie nieustannych zmian i docenić ich artystyczną niepowtarzalność. W coraz większym stopniu taniec przyczynia się do rozprzestrzeniania idei, kreuje odbiorcę rozpoznającego specyficzne kody ruchu i podążającego za myśleniem twórcy. Tancerze współcześni przenoszą swoje wykonania taneczne w alternatywne przestrzenie, uwrażliwiając się na możliwości swojego ciała i jego interakcję z innymi przedmiotami i ludźmi. Tworzą w ten sposób swoiste performanse, w których zaciera się granica między sztuką tańca a pewnym spektaklem ruchowym, gdyż coraz istotniejsza staje się jakość doświadczenia, które wtedy powstaje, a nie jakość samego ruchu. Tancerze stają się słyszalni na scenie i mówią, a nawet opowiadają całe historie, prowokują pytania o autentyczność ciała i jego ekspresji. Osobisty stosunek tancerza do ruchu postrzegany jest jako ujście dla intuicji, ulega ciągłym przemianom, wzbogaca się o nowe doświadczenia wynikające z przeżyć twórczej jednostki. Taniec współczesny daje wyjątkową możliwość jednoczenia sztuk w ramach utworu scenicznego. To najlepsza platforma porozumienia rożnych dziedzin twórczości. Tutaj sztuki wspierają się, mobilizują, uzupełniają, a zarazem tworzą niepowtarzalną jedność.
Adam Kamiński – kurator Mandala Performance Festival, IFF – Interdisciplinary Fringe Festival we Wrocławiu, prezes Stowarzyszenia Jest Człowiek, animator kultury, koordynator licznych projektów z zakresu sztuki performance i tańca współczesnego m.in.,,Młodzieżowa Akademia Kulturalno – Społeczna”, ,,Sztuka w akcji”, ,,Wibracje Taneczne”, ,,Atuty sztuki”,
„Sztuka Aktywności”; organizator warsztatów tanecznych z udziałem polskich i zagranicznych choreografów i tancerzy ( m.in. Leszek Bzdyl, Katarzyna Chmielewska, Joanna Czajkowska, Su-En, Slava Inozemcev, Dominka Knapik, Tomasz Bazan, Magda Ptasznik, Antonio Maia, Joan Laage); absolwent studiów podyplomowych ,,Administracja i przedsiębiorczość w kulturze” w Dolnośląskiej Wyższej Szkole Służb Publicznych we Wrocławiu; członek Jury Polskiej Platformy Tańca w 2008 roku. Od 1997 roku prowadzi zespół teatralny oraz warsztaty dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością umysłową z wykorzystaniem aktywnych metod pracy, dramy m.in. w SOS-W nr 10, w Teatrze Arka we Wrocławiu, w Śląskim Teatrze Tańca w Bytomiu. Uczestniczył w licznych warsztatach choreoterapeutycznych i terapii przez ruch prowadzonych min przez: Joan Laage, Emily Daughtridge, Sylwię Hanff, Ryuzo Fukuharę, Martinę Stirn. Współorganizował pokazy performance we wrocławskich galeriach sztuki (Galeria Miejska, Galeria Entropia), klubach artystycznych (Klub Firlej, Puzzle) i w miejscach publicznych. Jest autorem tekstów o tańcu i sztuce akcji, publikował m.in. w piśmie artystycznym ,,Format”. W 2009 roku był kuratorem programu performatywnego na festiwalu ,,Poznań Poetów”, a od 2007 roku jest kuratorem programu tanecznego Wibracje Taneczne we Wrocławiu. Jest członkiem Otwartego Forum Środowisk Sztuki Tańca. Koordynuje programy Instytutu Muzyki i Tańca z zakresu edukacji tanecznej ,,Myśl w ruchu”, a także projektu promującego polski taniec w ramach Sceny dla tańca. Jest pomysłodawcą i kuratorem programu ,,Wrocław Tańczący” i nowego projektu artystyczno – edukacyjnego ,, Taniec – Konteksty – Interakcje”.
