Lublin/Weekend Tańca: Lubelski Teatr Tańca „Fatal Error” – chor. Ryszard Kalinowski

Zdjęcie: Lublin/Weekend Tańca: Lubelski Teatr Tańca „Fatal Error” – chor. Ryszard Kalinowski

Fot. Lesław Skwarski

Wersja do druku

Udostępnij

Lubelski Teatr Tańca zaprasza w dniach 21-23 marca do Centrum Kultury w  Lublinie na Weekend z teatrem tańca. W sobotę, 22 marca zespół pokaże spektakl Fatal Error.

O spektaklu

Zajrzyj w głąb siebie. Czy naprawdę potrafisz wykorzystać swój potencjał? A może w końcu chcesz się dowiedzieć, dlaczego ciągle popełniasz błędy? A czy zastanawiałaś się, dlaczego używasz takich a nie innych kolorów? W jakich barwach są Twoje ulubione domowe ciuchy, a jakie kreacje zakładasz, gdy wychodzisz z domu? Wejdź na drogę samoświadomości. Pierwszy krok – to zdobycie ukrytej wiedzy o symbolice barw. Wykonaj go, jeśli nie chcesz bezwolnie ulegać magii kolorów, jeśli chcesz dokonać Wielkiej Zmiany.

Oto kilka najważniejszych informacji:
Czerwony – mówi o potrzebie aktywności emocjonalnej i fizycznej, o otwarciu na kontakty seksualne.
Jestem.
Pomarańczowy – symbolizuje dążenie do osiągnięcia celu, który odpowiada za nasze szczęście.
Muszę. Potrafię.
Żółty – informuje o potrzebie kontaktów, chęci rozładowania problemów psychicznych. Symbolizuje lęk przed samotnością.
Nie.
Zielony – symbolizuje kłopoty emocjonalne, potrzebę skupienia się na sobie i tęsknotę za równowagą wewnętrzną.
Chcę pójść na spacer.
Niebieski – mówi o potrzebie oryginalności, wyraża pragnienie, by inni dostrzegli naszą mądrość i kreatywność.
Jestem. Jestem.
Granatowy – podkreśla odpowiedzialność i chęć kontrolowania świata zewnętrznego.
Poczekaj.
Fioletowy – symbolizuje zainteresowanie sferą duchową, pytaniami egzystencjalnymi. Może świadczyć o dewocji.
Dlaczego?
Złoty – oznacza umiłowanie dóbr materialnych, świadczy o pragnieniu wysokiej pozycji i o podatności na pochwały.
To nic złego.
Srebrny – wyraża tęsknotę za uczuciami, potrzebę podpory duchowej, osamotnienie i skłonność do romantyzmu.
Dzisiaj zadzwoni.
Brązowy – symbolizuje zagrożone poczucie bezpieczeństwa, niepewność jutra, brak wiary w siebie i potrzebę stabilizacji.
Jestem. Jestem.
Czarny – symbolizuje smutek , izolację, chaos i śmierć, a także nastawienie egzystencjalne i tęsknotę za miłością, oraz poszukiwanie energii do działania.
Donikąd. Wszędzie.
Szary – określa potrzebę równowagi i wyciszenia. To kolor skrywanych emocji.
Nie pytaj o nic.
Biały – symbolizuje zachłanność życia i przestrzeni, sygnalizuje potrzebę akceptacji.
Nie. Tak.
Różowy – pragnienie miłości, zainteresowania, współczucia, niepewność siebie, chęć podjęcia ryzyka.
Różowy. Różowy. Różowy. Je vois la vie en rose.

koncepcja choreograficzna: Ryszard Kalinowski; kreacja: Beata Mysiak; muzyka: Piotr Kurek; projekt oświetlenia: Marcin Kowalczuk; efekty filmowe: Andrzej Rusin

KALENDARIUM

ARCHIWUM WYSTAWIEŃ

godz. 18:00

Lublin: Centrum Kultury w Lublinie, Sala Czarna, ul. Peowiaków 12

powiązane

Ludzie

Zespoły

Organizacje

Festiwale

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close