Piła/Scena dla tańca 2013/Znajdź miejsce dla tańca: Polski Teatr Tańca „Jesień - Nuembir” i „Wiosna - Effatha”

Wersja do druku

Udostępnij

Jesień – Nuembir to trzecia po Naszyjniku gołębicy i Barocco realizacja Jacka Przybyłowicza w Polskim Teatrze Tańca. Artysta przez wiele lat związany z Kibbutz Contemporary Dance Company konsekwentnie penetruje relacje międzykulturowe w zderzeniu z językiem tańca współczesnego i tradycją muzyczną, zarówno o genezie klasycznej, jak i etnicznej. Inspiracją do spektaklu Jesień – Nuembir jest obrzędowość plemion berberyjskich zamieszkujących góry Atlasu. Nuembir to znaczy listopad, symboliczny czas przemijania, który w koncepcji Jacka Przybyłowicza odnosi się także (a może przede wszystkim) do jesieni życia człowieka, tancerza…

choreografia : Jacek Przybyłowicz
kostiumy: Adriana Cygankiewicz
muzyka: collage
realizacja dźwięku: Mateusz Rogaliński
czas trwania: 35 minut
premiera: 20.11.2008
tańczą: Adamczak Andrzej, Adamczak–Kasprzak Karina, Lepold Lukas, Paweł Malicki, Raźnikiewicz Bartłomiej, Katarzyna Rzetelska, Stryjecki Daniel, Wycichowska Paulina, Karolina Wyrwał

„a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: Effatha, to znaczy Otwórz się” (Mk. 7,34)

Wiosna – Effatha to projekt choreograficzno – multimedialny, w którym cechy świata stechnicyzowanego i zglobalizowanego zderzają się z tęsknotą do prostych prawd i reguł możliwych do odzyskania drogą przemiany zachodzącej w przyrodzie. Niegdyś z nią zjednoczeni, dziś jesteśmy uwikłani w opozycję natura – kultura, tracąc zdolność dostrzegania tego co podstawowe, źródłowe w sensie antropologicznym, filozoficznym i duchowym.

„Zamknęliśmy nasze zmysły, zgubiliśmy dziecięcą ciekawość, otwartość i siłę płynącą z odradzającej się cyklicznie natury.”

Ewa Wycichowska