Poznań/10. Poznańska Wiosna Baletowa: Opera Nova „Fascynacje” chor. Jorma Elo, Mauro de Candia

Opera Nova w Bydgoszczy zaprasza na pokaz spektaklu Fascynacje w ramach 10. Poznańskiej Wiosny Baletowej. Choreografie do składającego się z dwu części spektaklu są dziełami uznanych twórców: Włocha, Mauro de Candii i Fina, Jormy Elo.

Część I
Auf Suche / Lacrimae / Something I had in Mind
choreografia: Mauro de Candia
scenografia i kostiumy: Mauro de Candia
reżyseria świateł: Mauro de Candia
opieka artystyczna: Ewa Głowacka
współpraca scenograficzna: Mariusz Napierała
asyst. przy realizacji choreografii: Olga Marczak, Anna Pietrykowska

Część II
Brake the Eyes / 1st Flash
choreografia: Jorma Elo
asystent choreografa: Antony Randazzo (Brake the Eyes)
Christopher Dozzi (1st Flash)
scenografia i kostiumy: Charles Heightchew (Brake the Eyes), Joke Visser (1st Flash)
reżyseria świateł: Jordan Tuinman
opieka artystyczna: Ewa Głowacka
współpraca scenograficzna: Mariusz Napierała
asyst. przy realizacji choreografii: Olga Marczak, Anna Pietrykowska
Czas trwania ok. 2 godz., w tym dwie przerwy.
Premiera: Opera Nova w Bydgoszczy – 9 i 10 marca 2013 r. 1st Flash – World Premiere-September 18th,2003, NDT 1, Lucent Danstheater,Den Haag.

Auf Suche (W poszukiwaniu)
Muzyka: J.S. Bach
Światła, kostiumy: Mauro de Candia
Premiera: 27 czerwca 2003, Salle des Princes, Grimaldi Forum – Monte Carlo

„Chcielibyśmy przedstawić rzekę czasu, aby zatrzymać się na jej brzegu i obserwować jak płynie. Ale ta część w nas, która jest wieczna wie, że życie jest bezczasowe, że są to serie drogocennych momentów następujących po sobie; każdy z nich wyizolowany od reszty czasu.” – metafora Mauro de Candii zapowiada duet ,w którym dwa ciała, spotykają się by szukać nowych horyzontów i niedostrzegalnych metafor i niuansów. Piękno ich duszy, które niczym mistyczne światło promienieje z ciał. Gładki i płynny duet; nieokreślone poszukiwanie bezczasowych i pozbawionych granic emocji.

Lacrimae
Muzyka: Pärt, Bach
Premiera: 19 czerwca 2004, Salle Prince Pierre, Grimaldi Forum – Monte – Carlo dedykowana S.A.S. Księżniczce Monaco Antoinette

Odnajdując piękno w spokoju poświęconej ikony – w głębi duszy – lub na fresku, Lacrimae eksploruje duszę, wydobywając momenty emocjonalnych napięć. Abstrakcyjna poezja skonkretyzowana w ciele, które wręcz „mówi”.

Something I had in Mind
Muzyka: Nicolo Paganini, Edith Piaf
Premiera: 11 luty 2012, Past Theater, Milwaukee U.S.A. – Milwaukee Ballet, zwycięzca GENESIS – Międzynarodowego Konkursu Choreograficznego

Mauro de Candia: „Zwizualizowałem ten utwór jako serię skeczy, wizji, kadrów ze snu. Pozwoliłem sobie na wolność od stosowanej zwykle struktury narracyjnej, żeby przejść po nieznanych drogach, które mogłyby mnie poprowadzić do różnorodnego zrozumienia mojego celu. Intencją jest re-eksploracja niektórych momentów moich choreograficznych kompozycji poprzez stawianie tancerzom wyzwania, aby użyli całych swoich ciał, także twarzy do ukazania zróżnicowanych emocji, za pomocą gwałtownej techniki baletowej. Dzieło to będzie konsekwentnie otwierać nową perspektywę mojego choreograficznego doświadczenia i ewentualnie nowego znaczenia”.

Mauro de CANDIA (Włochy)
Mauro zaczął tańczyć w wieku 9 lat. W 1991 r. podczas Concorso La Scarpetta d’Óro w Weronie został zauważony przez Marikę Besobrasovą. Po dwóch krótkich okresach w Scuola di Ballo del Teatro della Scala di Milano oraz w L’École – Atelier Rudra Béjart Lausanne, Mauro ukończył profesjonalne szkolenie w Accademia Grace di Monte Carlo. Następnie wyjechał z Monte Carlo do Hanoweru i wstąpił do Ballett der Staatsoper Hannover. Po zaledwie 4 miesiącach został mianowany solistą przez dyrektora Stephana Thoss. Chociaż Mauro często pracuje za granicą, zawsze czuje silną więź z Włochami. W 1997 roku założył zespół Arte&BallettO, spełniając swoje życiowe marzenie. W tym zespole łączy swoją pracę tancerza z pracą choreografa i organizatora międzynarodowych imprez. Od 2003 do 2005 roku Mauro był gościnnym choreografem w Ballett der Staatsoper Hannover i w tym czasie wiele innych znanych zespołów (teatrów) miało jego prace (spektakle) w swoim repertuarze. Mauro przedstawiał na wielkich festiwalach takich jak Quartier d´Été in Paris, Torino Danza, the Festival Fringe in Edinburgh. Jego energiczny styl pracy zachęcił Introdans, by prosić go o nowy utwór Optical Identity, dla programu LIJNRECHT w sezonie 2008/2009. Jego nowoczesna adaptacja the Dying Swan była częścią Gali Bożonarodzeniowej w 2009 r. Ten występ solowy jest również częścią programu STERREN&STREPEN w sezonie 2010/11. Obecnie Mauro de Candia jest kierownikiem artystycznym i choreografem baletu Theater Osnabrück (Niemcy).

Jorma ELO (Finlandia) – choreograf, projektant kostiumów, reżyser świateł i autor efektów video. W ciągu zaledwie kilku lat, urodzony w Finlandii Jorma Elo stał się jednym z najbardziej rozchwytywanych choreografów w Stanach Zjednoczonych i Europie, mianowany choreografem – rezydentem Boston Ballet w 2005 roku, został wyróżniony jako „talent do naśladowania” przez Annę Kisselgoff w 2004 roku w przeglądzie „New York Times’a”. Stworzył kilka choreografii w Stanach i na świecie, włączając Slice to Sharp dla New York City Ballet, Glow-Stop and C. to C. (Close to Chuck) dla American Ballet Theatre, Double Evil dla San Francisco Ballet, Carmen dla Boston Ballet, 10 to Hyper M dla Królewskiego Baletu Duńskiego, Offcore dla Fińskiego Baletu Narodowego oraz Pointeoff dla Aspen Santa Fe Ballet. Jego spektakl From All Sides wystawiony był po raz pierwszy w styczniu 2007 przez Hubbard Street Dance Chicago do scenariusza autorstwa kompozytora Chicago Symphony Orchestra – Marka Anthony Turnage. Orkiestrę poprowadził Maestro Esa-Pekka Salonen. Elo zdobywał i ćwiczył swoje umiejętności z Fińską Narodową Szkołą Baletową i Szkołą Baletową im. Kirowa w ówczesnym Leningradzie. Zanim przyłączył się do Holenderskiego Teatru Tańca w 1990 roku, tańczył w Fińskim Balecie Narodowym od 1978 roku, przez rok 1984 oraz z Cullberg Ballet (Szwecja) od 1984 do 1990. Elo otrzymał również propozycje współpracy od: Basel Ballet, Ballet Debrezen (Węgry), Alberta Ballet (Blank Snow i L’Aprés Midi d’un Faune/Spectre de la Rose), Noweskiego Baletu Narodowego (Cut to Driver, Brake-Green), Fińskiego Baletu Narodowego (Happy is Happy, Twisted Shadow, Two Fast), Stockholm 59° North (In my DREAM team), Netherlands Dance Theatre 1 (1st Flash oraz Plan to A), Staatstheater Nürnberg (Slice to Core), Ballet X (Scenes View 2). Dla Boston Ballet Elo stworzył 6 premier: Sharp Side of Dark (2002), Plan to B (2004), Carmen (2006), Brake the Eyes (2007), In On Blue (2008) oraz Le Sacré du Printemps (2009). Jest także utalentowanym projektantem kostiumów, reżyserem świateł i autorem efektów video do swoich spektakli. Międzynarodowy Konkurs Baletowy w Helsinkach w 2005 roku wyróżnił Elo nagrodą choreograficzną, otrzymał on także nagrodę Charitable Trust Prize oraz nagrodę Choo-San Goh Choreographic w roku 2006. „Dance Magazine” (kwiecień 2007) zamieścił Elo na okładce w odniesieniu do artykułu w magazynie, „Pointe Magazine” mianował go „VIP-em Tańca” roku 2006, a „Esquire Magazine” nadał Elo tytuł „Master Artists” roku 2008.