Fot. materiały ASF.
Stany Wyśnione to warsztat poświęcony procesowi śnienia oraz wykorzystaniu materiału sennego do generowania ruchu, wypracowania płynnej obecności scenicznej performerów czy przygotowania narzędzi choreograficznych. Sny zostały wybrane jako inspiracja dla procesu twórczego ze względu na ich nieustanną transformację: zawsze pozostają w procesie przemiany, nigdy nie osiągając stabilnej formy, przemieszczając się pomiędzy różnymi estetykami, czasami i przestrzeniami, uwzględniając jednocześnie wiele punktów widzenia, aranżując materiał podświadomości w zaskakujący sposób. Nielinearna kompozycja wykorzystująca narzędzia: przemieszczenia, kondensacji i metafory, pozwala stworzyć potencjalnie nieprzewidywalną, zaskakującą i wielopoziomową choreografię, angażującą performerów na wielu płaszczyznach równocześnie.
Warsztat będzie skoncentrowany wokół dwóch narzędzi twórczych: zmiany perspektyw patrzenia i „otwierania” snów. W snach jednostka doświadcza konkretnej sytuacji z różnych pozycji, nieustannie zmieniając punkt widzenia. Może przyjąć rolę działającego, który jest bezpośrednio zaangażowany w dane wydarzenie, świadka, przyglądającego się akcji, tudzież obserwatora, mającego ogląd na wszystkie okoliczności. Te trzy role: performera, świadka i obserwatora, przetłumaczone na język ciała, staną się narzędziem twórczym w rękach performerów, pozwalając im bawić się odległością i bliskością, działaniem i obserwacją oraz choreografią patrzenia.
Każdy dzień rozpocznie praktyka „otwierania snu”, czyli wspólnego przyjrzenia się różnym jego poziomom: narracji, wzorom oraz pytaniom, które stanowią oś kompozycyjną snu, a także „wejściu” w sen – czyli doświadczeniu jak sen oddziałuje na ciało osoby go otwierającej. W ten sposób, pojedynczy tekst snu stanie się wspólną, kalejdoskopową mapą wskazującą drogę do dalszej pracy fizycznej. Z niej wybierzemy indywidualne tematy, wątki i pytania, które będą dalej rozwijanie przy pomocy narzędzi choreograficznych. Interesuje mnie połączenie pracy intuicyjnej, opartej o uważność, odczuwanie, doświadczanie, ucieleśnienie („embodiement”) ze świadomą praktyką choreograficzną i kompozycyjną.
Anna Nowicka jest absolwentką eksperymentalnej szkoły tańca SEAD w Salzburgu, Ernst-Busch/HZT w Berlinie oraz wydziału psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Jej artystyczne poszukiwania skupiają się na relacji pomiędzy śniącym ciałem a ciałem tańczącym, a zwłaszcza na zagadnieniach choreografii wyobrażonego. W ramach swojej praktyki zgłębia wielorakie perspektywy patrzenia oraz możliwości wykorzystania różnych punktów widzenia jako narzędzi do odkrywania i ujawniania wszelkich możliwych, z pozoru oku niedostępnych, obrazów. Choreografowanie postrzega jako nieustanne badanie związku i napięcia między procesem twórczym a jego rezultatem (rozumianym także jako poszukiwań produkt uboczny). Droga twórcza Ani rozpoczęła się od spotkania z Anną Godowską oraz wieloletniej współpracy ze słoweńską choreografką Malą Kline. Jej indywidualna praktyka choreograficzna od 2010 roku (udziału w Solo Projekcie) związana jest z Art Stations Foundation w Poznaniu. Anna jest laureatką wielu nagród i stypendiów, m.in. DAAD Preis, Studienstiftung des deutschen Volkes, Tanzstipendium miasta Berlina; jej spektakl fire is raging in your hair wygrał festiwal 100 GRAD w HAU w Berlinie (2012), a solo truth is just a plain picture. said bob. znalazło się w programie Polskiej Platformy Tańca 2012. Obecnie Anna studiuje na drugim roku studiów doktoranckich na wydziale aktorskim PWSTTiF w Łodzi, oraz w The School of Images pod kierunkiem dr Catherine Shainberg i rozwija pracę ze snami u Bonnie Buckner, dzieląc swoje życie między Berlin a Polskę.
Zgłoszenia: CV, linki do własnych prac i list motywacyjny (1 strona)
Aplikacje zawierające CV oraz list motywacyjny należyprzesyłać na adres: anula.n@gmail.com
do 7 sierpnia 2015.
Udział w warsztatach jest bezpłatny (uczestnicy pokrywają ewentualne koszty dojazdu i zakwaterowania w Poznaniu).
Warsztaty odbywają się w ramach rezydencji wpieranej przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach projektu Co z tym tańcem? 2015
