Fot. Katarzyna Szu Szugajew.
surfing to laboratorium, w którym podmiotowość działań podlega rozproszeniu. To performans sieci aktywacji – fizyczna akcja ciała wprawia obiekty w ruch, a ich (re)akcje inicjują i transformują kolejne akcje. Surfing to rytuał uwalniania obiektów, a lepiej ujmując – rytuał rozluźniania naszego sposobu ich postrzegania. W szerszej perspektywie to propozycja postrzegania rzeczywistości, dodania nowych artykulacji do doświadczenia środowiska i czasu.
surfing aktywuje materię, skupiając się na jej powierzchni – to w kontakcie z nią szuka doświadczania. Uwagę kieruję ku temu, co na wierzchu, co widoczne i dostępne. Surfing prowokuje zderzenia powierzchni, tarcia, zarysowania, obserwuje kierunki w przestrzeni, odległości, zmieniającą się dynamikę i różnice energetyczne akcji, w których powierzchnie spotykają się.
Choreografia, performance: Magdalena Ptasznik
Dramaturgia, współpraca konceptualna: Eleonora Zdebiak
Produkcja: Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk
Przy wsparciu: Fundacja Burdąg, Centrum w Ruchu
Projekt dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Research do performansu zrealizowany został w ramach programu rezydencyjnego NRW Tanzrecherche 2013 w Bielefeld, w Niemczech.
Magdalena Ptasznik: choreografka, performerka, absolwentka School forNew Dance Development w Amsterdamie i socjologii na Uniwersytecie Warszawskim. W 2007 roku ukończyła kurs instruktorski tańca współczesnego przy Mazowieckim Centrum Kultury i Sztuki. Stypendystka programu danceWEB 2011 odbywającego się w ramach festiwalu ImPulsTanz w Wiedniu i programu 'Meet the next Generation’ w Bukareszcie (eXplore Dance Festival). Studiowała m.in. u Debory Hay, Rii Higler, Benoît Lachambra, Xaviera Le Roy czy Roberta Steijna. Autorka przede wszystkim prac solowych (m.in. ,surface.territory w ramach Solo Projekt 2012 w Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk; exercises for a Hero, secrets). Swoje spektakle prezentowała w Holandii, Niemczech, Portugalii, Rumunii i Polsce. W 2013 była stypendystką międzynarodowego programu rezydencyjnego dla młodych choreografów NRW Tanzrecherche w Niemczech. Rozpoczęła tam pracę nad nowym projektem solowym surfing, w którym zajmuje się materialnością, obiektami i ich powierzchniami oraz ich postrzeganiem. O choreografii myśli jako o narzędziu umożliwiającym tworzenie warunków dla odmiennego doświadczania i postrzegania czasu, przestrzeni, ciał. Ciało postrzega jako wehikuł tego doświadczenia. Mieszka w Warszawie. Jest współzałożycielką powstałego w 2011 Centrum w Ruchu, pierwszego w Warszawie miejsca pracy dla choreografii i zrzeszenia niezależnych twórców.
Eleonora Zdebiak (1984): dramaturżka i tancerka obecnie rezydującą w Niemczech. Absolwentka MA na wydziale wiedzy o teatrze i tańcu na uniwersytecie w Utrechcie. Taniec studiowała w Warszawskiej Szkole Baletowej, Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie nad Menem i na wydziale tańca w CODARTS, Rotterdamse Dansacademie (BA). Jako tancerka współpracowała między innymi z Michaelem Schumacherem, Amy Raymond, Nicole Caccivio i Dieterem Heitkampem. Kolaborowała w licznych projektach ze studentami z Institut für Angewandte Theaterwissenschaft w Giessen i Hochschule für Gestaltung z Offenbachu. Brała też udział w wielu performensach improwizowanych między innymi podczas Urban Dance Festival w Dordrechcie, Rotterdam Film Festival, a także w NAI i de Doelen w Rotterdamie.
Jako dramaturżka asystowała przy produkcji My Private Himalaya Ibrahima Quarishi i Near Miss Stephanie Thiersch. Obecnie wraz z choreografką Magdaleną Ptasznik pracują nad projektem surfing który został zapoczątkowany researchem w ramach NRW Tanzrecherche #11 w Bielefeld. Eleonora prezentowała również swoje instalacje video i serie fotograficzne na festiwalach i w galeriach w Polsce, Niemczech i Holandii.
