Poznań/SBNT na Malcie 2017/Yanka Rudzka. Gesty i tropy: „Yanka Rudzka. Gesty i tropy” – sympozjum

Yanka Rudzka. Gesty i tropy to polska odsłona i kontynuacja zainicjowanego w 2016 roku  w Salwadorze de Bahia projektu poświęconego Yance Rudzkiej – wybitnej, a dotąd u nas nieznanej choreografce, która w latach 50. XX wieku poprowadziła pionierską w Brazylii edukację taneczną i  zrewolucjonizowała tamtejszą sztukę tańca współczesnego. Projekt przybliża polskiej publiczności życie i twórczość artystki i podążając śladami jej fascynacji kulturą tradycyjną stawia istotne pytania o możliwe znaczenie tej kultury dla współczesnej sztuki i praktyki choreograficznej.

W ramach projektu w początkach czerwca Stary Browar Nowy Taniec zaprosił publiczność na intensywne warsztaty tańców tradycyjnych (brazylijskiej samby, polskiego oberka i mazurka oraz tańców izraelskich) pamiętając o tym, że są  to praktyki z natury swojej  grupowe, jednoczące nas  niezależnie od przekonań, narodowości czy umiejętności, i mające niezwykle istotną  (zwłaszcza dla naszych czasów) moc kreowania WSPÓLNOTY.

W ramach festiwalowego finału projektu po raz pierwszy w Polsce zostanie zaprezentowany spektakl ZACZYN – efekt rezydencji twórczej, która w 2016 roku połączyła polskich i brazylijskich tancerzy. Spektakl głównym swym tematem uczynił  przede wszystkim moment spotkania w praktyce tanecznej opartej na analizie i inspiracjach kulturą tradycyjną obu krajów, a jego twórczą zasadą była wymiana doświadczeń,  partnerstwo i dialog. Stał się tym samym powtórzeniem gestu Yanki Rudzkiej (jej podróży do Brazylii i dzielenia się taneczną wiedzą przy jednoczesnym zainteresowaniu lokalną kulturą Bahia) i umożliwił praktyczną wymianę doświadczeń i poszukiwanie miejsc wspólnych, oraz inspirujących różnic dzielących oba taneczne światy.

Więcej informacji o spektaklu

Program zwieńczy dwudniowe sympozjum kontynuujące zainicjowane w 2016 roku  badania wokół Yanki Rudzkiej. Podczas wykładów i paneli dyskusyjnych wraz z gośćmi  z Brazylii przybliżymy polskiej publiczności postać nieznanej dotąd w Polsce artystki, symbolicznie sprowadzając ją do domu. Podążając śladami jej artystycznych gestów, organizatorzy postawią także istotne pytania o możliwe inspiracje i znaczenie kultury tradycyjnej dla dzisiejszych twórców.  Jednocześnie,  biorąc za punkt wyjścia pracę nad Zaczynem, podejmiemy także problematyczne kwestie kulturowych zapożyczeń i zawłaszczeń, dla których bardzo ciekawą ilustracją będzie wieńczący projekt spektakl Everything you have is yours amerykańskiej artystki Hadar Ahuvia, przyglądającej się krytycznie izraelskim tańcom ludowym.

Więcej informacji o spektaklu

PROGRAM SYMPOZJUM

Wokół problematyki międzykulturowych inspiracji, zapożyczęń i zawłaszczeń 

Sobota 17 czerwca 2017 / galeria Art Stations +2

godz. 12.00 prof. Maria Claudia Alves Guimarães – Między czasem i przestrzenią: trajektorie  Yanki Rudzkiej.

godz. 13.30 Lia Robatto – Historie tańczących kobiet: Yanka Rudzka i Lia Robatto – kultury, różnice i różnorodne inspiracje.

godz. 15.00 Yanka Rudzka – polska choreografka w Brazylii? – Anna Królica w rozmowie z Joanną Leśnierowską  o międzywojennej roztańczonej Polsce i problematyce „polskości” Yanki Rudzkiej.

Sobota 18 czerwca 2017 / galeria Art Stations +2

godz. 12.00 Joanna Leśnierowska – Powtórzyć gest Yanki – o praktykowaniu spotkania i wyzwaniach „Projektu Yanka Rudzka: ZACZYN”.

godz. 13.30 dr Maciej Rożalski  – Czarna sztuka sceniczna a koncepcja kultury afroatlantyckiej.

godz. 15.00 Izraelskie tańce ludowe Unplugged  – rozmowa z Hadar Ahuvia (NYC) o krytycznej praktyce tańców ludowych i  jej pracy nad spektaklem Everything you have is yours?.

Biogramy uczestników sympozjum:

Maria Claudia Alves Guimarães – profesor, badaczka tańca  specjalizująca się w historii tańca w Brazylii. Dyplom w dziedzinie sztuk scenicznych zdobyła w Uniwersytecie w São Paulo (1989), pracę magisterską (poświęconą Yance Rudzkiej) napisała na  Uniwersytecie Stanowym w Campinas (1998), gdzie obecnie pracuje, a doktorat w zakresie sztuk scenicznych zdobyła na  Uniwersytecie w São Paulo (2003). Pracowała jako tancerka i aktorka. Równolegle do praktyki scenicznej była dyrektorem-koordynatorem Regionu Południowowschodniego Narodowego Komitetu Ceremonii Publicznych. Była szefowa Ceremoniału Publicznego USP i OAB-SP.

Lia de Carvalho Robatto  – wybitna  reżyserka, choreografka, tancerka oraz profesor akademicki. Wieloletnia solistka i asystentka Yanki Rudzkiej. W 1949 roku zaczęła studiować balet klasyczny w Miejskiej Szkole Baletu miasta São Paulo i Akademii Baletu Aliny Biernackiej. W 1952 roku rozpoczęła zajęcia taneczne z polską choreografką Yanką Rudzką, a w 1962 roku ukończyła prowadzoną przez nią  Szkołę Tańca w Uniwersytecie Federalnym w Salwadorze de Bahia. W ramach  Szkoły Teatralnej UFBA założyła eksperymentalną grupę taneczną (GED), z którą stworzyła znaczną część swoich profesjonalnych produkcji. W latach 1999 – 2004 była kuratorka w instytucji  Rynek Kultury (Salwador) oraz w latach 2003 -2006 organizatorem i pedagogiem warsztatów dla choreografów z regionu Bahia. W 2009 roku otrzymała tytuł honorowego obywatela Salvadoru. Od 1998 dyrektorka projektu społecznego Axé Capoeira. W roku 2010 była przewodniczącą Rady Kultury Stanu Bahia.

Anna Królica – kuratorka, krytyczka oraz historyczka tańca. Ukończyła teatrologię oraz rusycystykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 2017 roku kuratorka i koordynatorka ds. programowych w Polskim Teatrze Tańca w Poznaniu. Pracuje również jako programatorka (obok Karoliny Garbacik, Joanny Chitruszko) Festiwalu „Kalejdoskop” w Białymstoku i współpracuje z Centrum Kultury w Mościcach.  Do jej najważniejszych projektów kuratorskich należą: „Maszyna choreograficzna. Schlemmer. Analogie (2015-2016) i Maszyna choreograficzna (2014-2015) realizowanie w krakowskiej Cricotece; Z perspektywy żaby (2015) oraz Archiwum ciała (2013) przeprowadzone w Centrum Kultury „Zamek” w Poznaniu oraz „Goodbye Superman” (wraz z Pawłem Łyskawą i Erykiem Makohonem w Nowohuckim Centrum Kultury w Krakowie (2015). W latach 2014-2016 programowała comiesięczne wydarzenia Sceny Tańca Współczesnego w Staromiejskim Centrum Kultury Młodzieży w Krakowie, między innymi tam zrealizowała program Portrety. Kobiety w polskiej choreografii . Autorka książek: Pokolenie solo (Kraków, 2013), cyklu wywiadów stworzonych w ramach stypendium twórczego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2012 roku oraz  pierwszej książki o najnowszej historii tańca współczesnego w Polsce: Sztuka do odkrycia. Szkice o polskim tańcu (Tarnów, 2011.. Jest autorką licznych tekstów wydanej przez Agorę kolekcji DVD Balet i taniec oraz współpracowała z „Dwutygodnikiem.com”, „Teatrem”, „Didaskaliami”, „Kontekstami”. W latach 2006-2010 prowadziła opiniotwórczy portal o tańcu współczesnym www.nowytaniec.pl.

Członkini Komisji Artystycznej Polskiej Platformy Tańca w latach 2008 i 2012 oraz przewodniczącą Rady Programowej ds. Tańca Instytutu Muzyki i Tańca w latach 2011-2013. W 2011 roku sprawowała funkcję koordynatorki ds. merytorycznych I Kongresu Tańca w Warszawie. W latach 2008-2015 prowadziła autorskie zajęcia o tańcu teatralnym na Uniwersytecie Jagiellońskim – w Instytucie Kultury Współczesnej i w Katedrze Performatyki. Obecnie przygotowuje doktorat na temat pamięci i ciała w Teatrze Śmierci Tadeusza Kantora i Tanztheater Wuppertal Piny Bausch.

Joanna Leśnierowska – kurator, choreograf  i dramaturg tańca;  jako krytyk współpracowała z „Didaskaliami”, publikowała także w

„Teatrze”, „Autoportrecie” oraz poza Polską, m.in. w „Theater der Zeit (Berlin), „Dance Today (Izrael), Dance Zone (Praga). W latach 2011-2014 była  członkiem rady programowej ds. tańca Instytutu Muzyki i Tańca w Warszawie. Od 2004 roku jest kuratorem tańca w Art Stations Foundation, w ramach której stworzyła i prowadzi program Stary Browar Nowy Taniec. Jako dramaturg/konsultant artystyczny, reżyser światła  i performer współpracuje z artystami z Polski (Janusz Orlik, Renata Piotrowska-Auffret, Marysia Stokłosa) i z zagranicy (Arkadi Zaides/ Izrael; Minimetal/Szwajcaria; Lia Haraki/Cypr; Márta Ladjánszki/Węgry, Jurij Konjar/ Słowenia). Od 2011 roku realizuje autorskie projekty choreograficzne (m.in. Rekonstrukcja, ..(rooms by the sea).  W 2014 roku podczas Polskiej Platformy Tańca otrzymała  razem z Januszem Orlikiem nagrodę Ministerstwa Kultury i dziedzictwa Narodowego za najlepszą choreografię (spektakl Insight).  Twórca koncepcji i kurator Projektu Yanka Rudzka oraz współtwórca (razem z Januszem Orlikiem) kompozycji ZACZYN.

Maciej Rożalski – absolwent Wydziału Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, obecnie wykładowca – profesor mianowany w północno-brazylijskim uniwersytecie federalnym Universidade Federal de Reconcav, gdzie prowadzi badania (oraz praktykę) z zakresu tańca współczesnego, teatru i obrzędów afro-brazylijskich. Pracę doktorską napisał w Instytucie Sztuki PAN pod kierunkiem prof. dr hab. Wiesława Juszczaka (Współczesna i pierwotna obrzędowość mityczna w projektach teatru alternatywnego). Współpracownik pisma „Konteksty”. Przez pięć lat współpracownik Ośrodka Praktyk Teatralnych „Gardzienice”. W swojej pracy badawczej skupiony na tematyce wielokulturowości, estetyki postkolonialnej oraz współczesnych, wielokulturowych sztuk scenicznych. W okresie 2012 – 2014 przebywał w brazylijskim Salvadorze na stypendium po-doktorskim przyznanym przez Ministra Nauki. Badania tam przeprowadzone skupione były na temacie afro-brazylijskiego teatru i tańca. Współtwórca Projektu Yanka Rudzka (część badawcza) zrealizowanego w 2016 roku w brazylijskim stanie Bahia.

Hadar Ahuvia jest performerką, choreografką i postępową żydowską pedagożką mieszkającą na Brooklynie. Współpracuje z choreografami zarówno uznanymi, jak i młodymi z Nowego Jorku i innych krajów. Jej prace prezentowano w NYLA i Movement Research at the Judson Church oraz w wielu innych miejscach w Nowym Jorku i północno-wschodnich Stanach. Beneficjentka DTW/NYLA Fresh Tracks Artists 2012, Movement Research Artists in Residence 2015, Laba Fellow at the 14h St. Y 2016 i CUNY Dance Initiative 2017. Obecnie można ją oglądać z Kathy Westwater i Reggie Wilson / Fist & Heel Performance Group.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx