Anna Królica – krytyczka, kuratorka, historyczka i teoretyczka tańca. Jest autorką pierwszej książki o najnowszej historii tańca współczesnego w Polsce: Sztuka do odkrycia. Szkice o polskim tańcu (Tarnów, 2011) oraz wydanego pzez Cricotekę cyklu wywiadów z młodymi polskimi choreografami: Pokolenie Solo (Kraków, 2013).
Członkini Komisji Artystycznej Polskiej Platformy Tańca w latach 2008 i 2012, a w latach: 2011–2013 – przewodnicząca pierwszej Rady Programowej ds. Tańca Instytutu Muzyki i Tańca. Sprawowała funkcję koordynatorki ds. merytorycznych I Kongresu Tańca w 2011 roku. W 2012 roku otrzymała stypendium twórcze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Od 2011 roku jako jeden z wiodących wykładowców jest zaangażowana w projekt Tańczące parabole – młodzież w teatrze tańca, organizowany przez Podlaskie Stowarzyszenie Tańca oraz Marszałka Województwa Podlaskiego.
Od 2012 roku współpracuje z Karoliną Garbacik i Joanną Chitruszko jako kurator przy Festiwalu „Kalejdoskop” w Białymstoku. W 2015 zrealizowała wraz Pawłem Łyskawą i Erykiem Makohonem projekt kuratorski Goodbye Superman. Mężczyzna w polskiej choreografii, który był odpowiedzią na wcześniejszy jej autorski projekt Portrety. Kobiety w polskiej choreografii zrealizowany w Staromiejskim Centrum Kultury Młodzieży w Krakowie, gdzie od 2014 regularnie organizuje jako koordynatorka i opiekun merytoryczny Scenę Tańca Współczesnego.
Obecnie pracuje nad programami kuratorskimi: Maszyna choreograficzna w Cricotece w Krakowie oraz Sztuka z perspektywy żaby w Centrum Kultury „Zamek” w Poznaniu (wcześniej współpracowała z CK „Zamek” jako kuratorka projektu Archiwum ciała).
W latach 2006-2011 współzałożycielka (obok Witolda Mrozka) i redaktorka opiniotwórczego serwisu www.nowytaniec.pl /danceinpoland.eu. W roku 2010 kierownik projektu „Baza informacji o polskim tańcu NowyTaniec.PL”, wspieranego przez Narodowe Centrum Kultury w ramach programu „Edukacja i badania kultury – Obserwatorium kultury”. Współorganizatorka konferencji „Razem czy osobno – „Między polskim tańcem a teatrem” organizowanej wraz z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego.
Prowadzi również działalność popularyzatorską: autorka licznych tekstów towarzyszących wydanej przez Agorę kolekcji DVD „Balet i Taniec”; organizatorka warsztatów krytycznych, wykładów, a także – dzięki wsparciu Narodowego Centrum Kultury – pierwszego konkursu na pracę dyplomową o tańcu teatralnym.
Publikuje w „Didaskaliach”, „Teatrze”, „Kontekstach” oraz portalachwww.dwutygodnik.com, www.kulturaenter.pl. W swojej pracy skupia się przede wszystkim na polskim tańcu współczesnym – zarówno jego najnowszych przejawach, jak i zapoznanej historii z przełomu lat 80. i 90. Dlatego opublikowała między innymi szkic o Teatrze Ekspresji Wojciecha Misiuro czy obszerną rozmowę z Iwoną Olszowską. Ponadto interesują ją związki polskiego tańca z tradycją teatralną – przede wszystkim z Tadeuszem Kantorem, ale także Teatrem Pantomimy Henryka Tomaszewskiego. Równie dobrze czuje się w niemieckiej tradycji taneczno-teatralnej – pisała (i pisze) o Pinie Bausch, Sashy Waltz, ale też o Oskarze Schlemmerze i przedstawicielach przedwojennej awangardy.
