Inspiracją dla projektu Izy Szostak był bijący ongiś rekordy popularności filmik zamieszczony na Youtube, pokazujący naszego rodaka na Florydzie dokarmiającego aligatora. Performans nie jest jednak kalką filmu ani rekonstrukcją zdarzenia. W filmie, kura jest pożywieniem dla aligatora, w spektaklu jest żywa, a aligator to pasywna pluszowa zabawka. Szostak ubrana w biały, przezroczysty, ochronny strój upodabnia się do kury, zaczyna jak ona się zachowywać i poruszać. Czy to tylko naśladownictwo czy może dialog? Artystka zadaje też pytania o podmiotowość, przedmiotowość i sprawczość zwierząt, mówi o relacji człowiek-zwierzę. Osoby zaniepokojone o los kury pragniemy uspokoić – zwierzę pochodzi z zaprzyjaźnionego z artystką gospodarstwa, z którego przed spektaklem jest przez nią przywożone, by po nim trafić z powrotem na własną grzędę.
„Iza Szostak w solo Karmi go prowadzi swoisty dialog ruchowy z żywą, poruszającą się na scenie kurą, próbując również naśladować jej działania i obecność na scenie. Tym razem występująca na scenie żywa kura jest pokazana przewrotnie jako potencjalny drapieżnik, który może zaatakować nawet (pluszowego) aligatora” – opowiada Anna Królica, kuratorka performatywnej części programu Z perspektywy żaby.
choreografia i wykonanie: Iza Szostak
muzyka i wykonanie: Kuba Słomowski
Cena biletu: 15/ 20 zł.
Tego samego dnia po spektaklu, o godz. 19.45, odbędzie się dyskusja Jak wygląda spór o zwierzęta w tańcu?
Uczestnicy: Anna Duda, Julia Hoczyk, Mateusz Szymanówka, Rafał Urbacki
Modertorka/kuratorka projektu: Anna Królica
Anna Królica: krytyczka, historyczka i kuratorka tańca. Ostatnio wydała książkę Pokolenie Solo. Choreografowie w rozmowach z Anną Królicą (Cricoteka, Kraków 2013). Autorka pierwszej książki o najnowszej historii tańca współczesnego w Polsce – Sztuka do odkrycia. Szkice o polskim tańcu (Tarnów, 2011). Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2012 roku. Realizuje również projekty kuratorskie: Maszynę choreograficzną w Cricotece (od 2013r), Z perspektywy żaby w Centrum Kultury „Zamek” (2015), Goodbye Superman! (wraz z Erykiem Makohonem i Pawłem Łyskawą, Kraków 2015), Portrety. Kobiety w polskiej choreografii (2014), Archiwum Ciała w poznańskim Centrum Kultury „Zamek” (2013); w 2011 roku programowała festiwal „Kalejdoskop” w Białymstoku i do dziś jest związana z festiwalem. Działała w jury Polskiej Platformy Tańca w 2008 i 2012 roku. Była przewodniczącą pierwszej Rady Programowej Instytutu Muzyki i Tańca w latach 2011-2014. W 2010 roku pełniła funkcję głównego koordynatora merytorycznego I Kongresu Tańca w Warszawie. Wraz z Witoldem Mrozkiem założyła specjalistyczny portal o tańcu współczesnym, www.nowytaniec.pl, działający w latach 2006-2011.