Rzeszów/„Projekt Natura”: „Bliżej” – rez. Karina Mińkowska-Pado, chor. Marta Bury

Zdjęcie: Rzeszów/„Projekt Natura”: „Bliżej” – rez. Karina Mińkowska-Pado, chor. Marta Bury

Zdjęcie z próby. Fot. Małgorzata Cwynar-Owsiak

Wersja do druku

Udostępnij

W Rzeszowie powstaje nowa alternatywna propozycja teatralna. Twórcy niezależnego projektu artystycznego Projekt Natura szykują interdyscyplinarny spektakl Bliżej. Przedstawienie współtworzą przedstawiciele kilku dziedzin sztuki, tj.: fotografia artystyczna, grafika, projektowanie ubioru, teatr tańca i ruchu, muzyka. Jest on realizowany w ramach szerszego projektu artystycznego, jakim jest Projekt Natura.

Z niepokojem obserwujemy, jak zasady konsumpcjonizmu wyznaczają porządek otaczającej nas rzeczywistości. Promowanie bezrefleksyjnej postawy człowieka przez tzw. rynek prowadzi do uprzedmiotowienia człowieka, a tym samym do uprzedmiotowienia natury; jak wielu [z nas]  jest jedynie trybikiem w maszynce zwiększania zysku i żyje w oderwaniu od wewnętrznego świata potrzeb i uczuć – jego prawdy i autentyczności. „Mieć” stanęło ponad „być” i wszystkim, co według nas owo filozoficzne „być” określa. Spektakl performatywny „Bliżej”, jako element „Projektu Natura”, jest konsekwencją potrzeby zabrania głosu wobec takiego stanu rzeczy – tłumaczą twórcy.

Za koncepcję spektaklu odpowiada Karolina Mińkowska-Pado, a za choreografię odpowiada Marta Bury, założycielka i choreografka rzeszowskiego Teatru O.de.la. W przedstawieniu występują m.in. związane z Rzeszowem Olga Bury, Ewelina Cieśla (znana szerszej publiczności z finału Konkursu „Młody Tancerz Roku 2019”), Magdalena Widłak (wielokrotnie nagradzana w całym kraju za solową etiudę La la la la la) oraz przez wiele lat działająca na polu tańca w Łodzi (m.in. w Pracowni Fizycznej Jacka Owczarka) Aleksandra Łaba.

Artyści odwołują się do tego, co uznają za szczególnie potrzebne w dzisiejszym świecie – konieczności zbliżenia się do samego siebie. Sposobem na to jest otwarcie się na autentyczne doświadczenie kontaktu człowieka ze sobą samym poprzez jego kontakt z naturą – przyrodą, której jest częścią. To doświadczenie uznane zostaje przez twórców za oczyszczone ze sztucznych masek, z dążenia za wszelką cenę do realizowania potrzeb dyktowanych przez świat wypełniony marketingowymi oddziaływaniami, w których staje się uzależnionyod kreowania wizerunku siebie, swojego domu, rodziny. Jego rzeczywistość buduje pragnienie posiadania codzienności na modłę przeestetyzowanych, wyretuszowanych, pozbawionych jakichkolwiek rys, zmarszczek i niedociągnięć, obrazków z kolorowych pism i reklam. Nadmierna estetyzacja sprowadza życie do powierzchowności, odzierając człowieka z uczuć i szczerości. W czasach, gdy najważniejszy staje się zysk, pragmatyzm i wygląd, tracimy naszą głębię i obawiamy się intymnej prawdy. To właśnie twórcy postrzegają  jako prawdziwe zagrożenie dla człowieka i świata. Dlatego w swojej wypowiedzi odwołują się do wartości, jaką według nich jest autentyczność oraz  nawiązanie na nowo relacji z naturą-przyrodą i z własną – naturą indywidualnego człowieka.

KOSTIUMY

Spektakl Bliżej powstaje zgodnie z zasadą zrównoważonej produkcji. To stosunkowo nowy nurt w polskim teatrze, stawiający główny akcent na demokratyczny i uważny proces twórczy, rozwiązania ekologiczne i rzemieślnicze.

Istotną rolę w całym projekcie odgrywają kostiumy autorstwa Kariny Mińkowskiej-Pado, inspirowane strukturami i dynamiką natury. Do ich realizacji stosowana jest autorska tkanina artystyczna tworzona z tiulu i materiałów opatrunkowych, gazy i bandaży. Do części sukni przygotowywana jest gaza z grafikami, których źródłem są wybrane fotografie świata natury.

Kostiumy są obiektami używanymi jako matryca zapisu doświadczenia kobiety. Najpierw podczas jej osobistego doświadczenia w kontakcie z naturą (procesowi temu towarzyszy dokumentacja fotograficzna). Później, zarówno podczas prób, jak i w samym spektaklu, są obiektami  z jednej strony wpływającymi na ruch tancerek, a z drugiej – obiektami, wobec  których tancerki (performerki) podejmują swoją aktywność ruchową i kreślą obrazy dla widza. Kostiumy poddawane są zatem oddziaływaniu przyrody, i ruchu kobiet-performerek. W konsekwencji ulegają przekształceniom swoistemu zużyciu czy też zniszczeniu. Zmiana w ich wymiarze estetycznym staje się materialnym wyrazem zaprzeczenia współczesnemu nadmiarowi estetyzacji.

Dzień po premierze odbędzie się lekcja krytyczna skierowana do studentów i młodzieży licealnej.

koncepcja spektaklu, kostiumy: Karina Mińkowska-Pado

choreografia: Marta Bury

tańczą: Olga Bury, Ewelina Cieśla, Agnieszka Kramarz, Aleksandra Łaba, Karina Mińkowska-Pado, Magdalena Widłak

muzyka: Raphael Rogiński,

scenografia i wizualizacje: Kamila Bednarska

autorzy zdjęć: Małgorzata Cwynar-Owsiak, Katarzyna Warańska, Radosław Kobierski, Dominika Surmacz

produkcja:Fundacja Rozwoju Społeczno-Gospodarczego Inwencja

 

Spektakl dofinansowano z budżetu Gminy Miasto Rzeszów

KALENDARIUM

ARCHIWUM WYSTAWIEŃ

godz. 19:00

Rzeszów: BWA (Biuro Wystaw Artystycznych), ul. Jana III Sobieskiego 18

powiązane

Ludzie

Teksty

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close