Sopot/Metropolia Jest Okey 2013: Dzień Tańca – Sopocki Teatr Tańca, Helena Ganjalyan, Teatr Patrz Mi Na Usta, DzikiStyl Company, Katarzyna Pastuszak

Od organizatorów:

Dzień Tańca w ramach festiwalu Metropolia Jest Okey obejmuje pięć spektakli, których premiery odbyły się w mijającym roku, ukazujących szerokie spektrum tendencji obserwowanych w Trójmieście.Wydarzenie systematycznie śledzi trendy, metody i koncepcje obecne w środowisku twórców sztuki performatywnej, przybliżając spektakle zachęcające do dyskusji w czasach, gdy nurt performans zaznacza się coraz silniej w obszarze teatru postdramatycznego.

Można zadać sobie pytanie, czy człowiek, który myśli, stoi, chodzi, przeżywa napięcia, opiera się o ścianę, kładzie się na podłodze, biegnie w miejscu, czy wręcz przeciwnie – nurkuje w kontemplacji, albo zastyga w niecodziennym geście – czy taki człowiek tańczy

Tu właśnie łączą się taniec i performans: poprzez wyzwoloną od fikcji dramatycznej akcji obecność świadomego ciała aktor-tancerz dąży do kształtowania znaczenia w dialogu z zaangażowanym w interpretację odbiorcą.

Tegoroczny program Dnia Tańca, odzwierciedlając najbardziej aktualne w Trójmieście tendencje, zderza radykalną sztukę konceptualną z taneczną narracją i sztuką performansu.

TRAILER

PROGRAM:

Sopocki Teatr Tańca – performans TRANSmisja, godz. 18.00

TRANSmisja to płynny teatralny obraz, którego głównym tematem jest ZMIANA. Widz zostanie zaproszony do świata, w którym nic nie jest na pewno, a za jedną wartością, kryją się następne. Performansnie jest jednak czystym „pokazem osobliwości” i najskrytszych marzeń scenicznych obu artystek, a ich transformacją.

Koncept: Joanna Czajkowska

Kreacje, choreografia: Joanna Nadrowska, Joanna Czajkowska

Wizualizacje: Natalia Osuch, Dominik Rudasz

Muzyka: Grzegorz Welizarowicz, Bartosz Hervy

Helena Ganjalyan – spektakl Une femme masculine, godz. 19:00

W spektaklu posłużono się koncepcją remiksu – materiał wyjściowy stanowiła twórczość holenderskiej choreografki Ann Van den Broek, tj. spektakle Co(te)lette oraz We Solo Men. W warstwie znaczeniowej Une femme masculine dotyczy problemu postawy kobiety, polegającej na identyfikacji z męską psychiką oraz męskim stylem bycia. Co jednak zawiera się w pojęciu energii „kobiecej” oraz „męskiej”? Czy takie rozgraniczenie jest zasadne? Une femme masculine jest wielowarstwową grą o DOMINACJĘ. Jest wołaniem o akceptację. Jest obrazem tych, którzy wciąż na nowo odgrywają swoją siłę. Poruszając się między obszarami takich pojęć jak prowokacja i wstyd Une femme masculine nie stawia pytania o to, „kim jestem”, a o to, „kim chciałbym być’” lub „kim boje się okazać”.

Choreografia i koncept: Helena Ganjalyan

Wykonanie: Helena Ganjalyan, Korina Kordova

Muzyka: Michał Mackiewicz

Teatr Patrz Mi Na Usta – spektakl Strefa zagrożenia, godz. 20:00

Strefa zagrożenia powstała z inspiracji sztuką Zbombardowani Sary Kane. Dwójka ludzi zamknięta w hotelowym pokoju, w mieście w stanie wojny, próbuje zbliżyć się do siebie, nawiązać kontakt. Ich gesty są przenikliwym wołaniem o miłość i zainteresowanie. Każdy z performerów ma oznaczone pole działania, swoistą czasoprzestrzeń, w której próbuje znaleźć miejsce dla siebie, jednocześnie respektując lub też świadomie ignorując potrzeby drugiej osoby. Tytułowa Strefa zagrożenia to miejsce, gdzie kumuluje się energia performerów, przestrzeń, w której nie ma wyraźnych granic, gdzie wszystko może się zdarzyć.

Choreografia, wykonanie: Krzysztof Dziemaszkiewicz, Anna Steller

Muzyka: Tomasz Wierzchowski

wideo: Maciej Salamon

Światła, kostiumy: Krzysztof Dziemaszkiewicz

DzikiStyl Company – spektakl 7.2, godz. 21:00

7.2 podejmuje próbę uchwycenia niuansów ludzkiej psychiki, jej siły i słabości zarazem.  Spektakl jest kolejną produkcją kolektywu tanecznego Dziki Styl Company. Dytuchczas zespół przygotował takie spektakle, jak: Dzieci innego Boga, Streetwise, Great Dictator. Tym razem w przedstawieniu najważniejsza będzie narracja. Spektakl został zainspirowany opisem piekła z poematu Dantego Alighieri pt. Boska komedia. Bohaterami przedstawienia są ludzie, w których działania wpisane są grzechy główne. Teatr opierać się będzie na aktorstwie i choreografii, oraz zgłębiać najśmielsze możliwości ruchowe ludzkiego ciała.

Reżyseria: Patryk Gacki

Choreografia: Dziki Styl Company

Występują: Wioleta Fiuk, Helena Ganjalyan, Mikołaj Wieczór, Marcin Powszuk, Patryk Gacki

Muzyka: Igor Herbut

Scenografia: Beata Targosz

Wizualizacje: Andrzej Rajkowski

Katarzyna Pastuszak –spektakl Projekt 2, godz. 22:00

Projekt 2 autorstwa Katarzyny Pastuszak to rzecz o dialogu, o stawaniu się innym wobec innego,  o byciu pomiędzy jednym i drugim, byciu jednocześnie jednym i drugim.

Projekt 2 stanowi część autorskiego projektu Katarzyny Pastuszak pt. 33_33_33, który obejmuje 33 performanse i akcje artystyczne zaplanowane na 365 dni – od urodzin do urodzin artystki, tj. od 16 sierpnia 2013 do 16 sierpnia 2014.

Koncept, wykonanie, teksty, video: Katarzyna Pastuszak

Muzyka: Joanna Duda