Tarnów/Festiwal Scena Otwarta 2019/Polska Sieć Tańca 2019: Kielecki Teatr Tańca „Cudowny Mandaryn”, „Drewniany książę”*

Centrum Sztuki Mościce w Tarnowie zaprasza, w ramach festiwalu Scena Otwarta 2019 (więcej: www.2019.scenaotwarta.pl), na wieczór z Kieleckim Teatrem Tańca, na który złożą się dwa spektakle: Cudowny mandaryn w choreografii Grzegorza Pańtaka i Drewniany książę w choreografii Elżbiety Pańtak. Spektakl Cudowny mandaryn pokazywany jest w ramach Polskiej Sieci Tańca 2019.

O spektaklach:

Cudowny Mandaryn

Wersja Cudownego Mandaryna,  zrealizowana przez Grzegorza Pańtaka, zawiera założenia

oryginalnego libretta. Forma ruchowa kompozycji choreograficznej wynika ze sposobu

widzenia poszczególnych postaci baletu przez choreografa i chęci utrzymania napięcia

emocjonalnego tego dramatycznego spektaklu. Współczesny język tańca daje dziś możliwości kompilacji różnych stylistyk tanecznych, dzięki czemu zarówno choreograf, jak i wykonujący swoje role artyści tańca mogą nadawać indywidualny rys kreowanym postaciom.

Choreografia, kostiumy: Grzegorz Pańtak

Libretto: Menyhért Lengyel

Muzyka: Béla Bartók

Scenografia: Luigi Scoglio

Reżyseria światła, projekcje: Bogumił Palewicz

Film: Maria Łozińska

Obsada:

Dziewczyna: Małgorzata Kowalska

Mandaryn: Mateusz Wróblewski

Bandyci: Daniel Pustelnik, Kacper Czyż, Aleksander Staniszewski

Mieszczanin: Tomasz Słomka

Student: Dawid Pieróg

Prostytutki: Alicja Horwath-Maksymow, Izabela Zawadzka, Małgorzata Ziółkowska

Balet: Anna Jamioł, Pamela Paprota, Anna Piotrowska, Anna Szczotka, Marta Starostecka, Marta Rolska

czas trwania: 35 min.

Grzegorz Pańtak – tancerz, współzałożyciel i wicedyrektor Kieleckiego Teatru Tańca. Absolwent Państwowej Szkoły Baletowej w Bytomiu oraz Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach. Tańczył partie solowe w realizacjach KTT w choreografii Piotra Galińskiego, Thierry’ego Vergera, Alaina Bernarda, Elżbiety Pańtak, Iry Nadii Kodiche, Zofii Rudnickiej, Billa Goodsona. Występował w Operze Wrocławskiej w operze Raj utracony Krzystzofa Pendereckiego, a także w operze Król Roger w reżyserii Mariusza Trelińskiego, zrealizowanej w koprodukcji Opery Wrocławskiej, Teatru Maryjskiego w Petersburgu  oraz Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego w Edynburgu.

Drewniany książę (pokazywany w ramach festiwalu, ale poza Polską Siecią Tańca)

Balet fantastyczny w 1 akcie

libretto: Béla Balazs

muzyka: Béla Bartók
prapremiera światowa 12.05.1917, Királyi Operaház

Balet Drewniany książę w oryginale to wysnuta z węgierskich baśni ludowych treść oraz prosty ludowy morał głoszący zwycięstwo szczerego uczucia nad samolubstwem i próżnością. To baśń opowiadająca o Księżniczce, która odrzuca miłość Księcia. Książę, chcąc zdobyć jej serce pokazuje swoje męstwo poprzez przezwyciężanie przeszkód wyrastających przed nim w drodze do niej. Przeszkody to gęsty las, rwący potok. Walcząc z żywiołem wody Książę, ukazuje niezainteresowanej jego poświęceniem poświęceni Księżniczce koronę na kiju, który Wróżka zamienia w drewnianą kukłę. Księżniczka zakochuje się w drewnianej kukle, którą Wróżka ożywiła. Po odkryciu przez pannę, że uczucia żywi do nie do osoby, a drewnianej kukły, popada w rozpacz i szuka prawdziwego Księcia. Podczas burzy wywołanej przez Wróżkę szuka opieki i schronienia w jego ramionach. Ma to być dowód, że zrozumiała swój błąd i pragnie prawdziwej, a nie złudnej miłości.

Drewniany Książę w choreografii Elżbiety Pańtak wynika z autorskiego pomysłu ruchowego na współczesny balet modern jazzowy z zapisaną w libretcie listą głównych postaci: Księcia Księżniczki i Wróżki. Akcja nie rozgrywa się jednakże w baśniowej rzeczywistości, jak jest to w libretcie oryginalnym, a w czasach dzisiejszych. Książę to telewizyjny celebryta, Księżniczka jest zwykłą dziewczyną pracującą w kwiaciarni. Zamiast Wróżki występuje postać Matki, która jest właścicielką kwiaciarni. Dramaturgię z freudowskim kontekstem naszkicował Michał Znaniecki, konstruując psychologiczne studium dorastania i konflikt między matką i córką. W nowej wersji spektaklu śledzimy proces odkrywania silnych emocji jakie kierują naszym życiem, dążenia do realizacji pragnień i marzeń oraz efektów tych emocji w relacjach międzyludzkich.

***

Polska Sieć Tańca to pierwsza sformalizowana sieć współpracy między instytucjami i organizacjami wspierającymi rozwój tańca współczesnego w Polsce. Każdego sezonu Partnerzy Sieci wybierają do wspólnego repertuaru najciekawsze produkcje polskich niezależnych artystów i instytucjonalnych zespołów tanecznych. Spektakle nominowane na dany rok, w ramach Sieci, wyruszają w trasę, podczas której odwiedzają ośrodki partnerskie. Aktualnie Sieć tworzy 12 Partnerów w 11 miastach, prezentujących 9 wieczorów tanecznych z udziałem ponad 70 artystów. Do końca 2019 roku odbędzie się ponad 50 pokazów w całej Polsce. W 2020 roku planowane jest rozszerzenie Sieci do 15 Partnerów, 11 wieczorów (w tym dwóch wybranych w formule open call) i ponad 70 prezentacji w kraju. Organizatorem Sieci jest Instytutu Muzyki i Tańca. Więcej: pst.info.pl