Fot. Paweł Wyszomirski
Strefa Zagrożenia powstała z inspiracji sztuką Zbombardowani Sary Kane. Dwójka ludzi zamknięta w hotelowym pokoju, w mieście w stanie wojny, próbuje zbliżyć się do siebie, nawiązać kontakt. Ich gesty są przenikliwym wołaniem o miłość i zainteresowanie. Tym razem spektakl zostanie pokazany podczas XXII Alternatywnych Spotkań Teatralnych Klamra 2014 w Toruniu.
Każdy z performerów ma oznaczone pole działania, swoistą czasoprzestrzeń, w której próbuje znaleźć miejsce dla siebie, jednocześnie respektując lub też świadomie ignorując potrzeby drugiej osoby. W ten sposób tancerze nawiązują do łączącej ich długoletniej współpracy polegającej na kompromisowych działaniach, ale także na ogromnym ryzyku. Tytułowa Strefa Zagrożenia to miejsce, gdzie kumuluje się energia performerów, przestrzeń, w której nie ma wyraźnych granic, gdzie wszystko może się zdarzyć.
„Strefa zagrożenia Anny Steller i Krzysztofa „Leona” Dziemaszkiewicza to studium przypadku dwojga osób zamkniętych w zmieniającej się przestrzeni, którzy próbują przemawiać do siebie na wiele sposobów, choć ostatecznie są od siebie niezwykle daleko. Rozkład trwania we dwoje w niszczonej stale przestrzeni staje się prymitywistycznym wołaniem o pomoc, którego nikt nie słyszy, nawet oni sami. Obojętność, wypalenie, puste gesty to wszystko, na co stać bohaterów będących stale w ruchu, w potrzebie ruchu. Spektakl czerpiący inspiracje z dramatu Zbombardowani przestawia kobietę i mężczyznę uwikłanych przez skomplikowane procesy myślowe, prowadzące ich do zagłady wszystkiego, co rozpoznawalne i trwałe. Przekraczanie granic, spektakularne skupianie uwagi, pozbawione sensu i tożsamości upodabnia się do zdegradowanej przestrzeni, w jakiej się znaleźli i jaką sami tworzą. Odhumanizowanie świata i ludzi staje się w ich widowisku faktem, któremu powolnie ulegają.”
Katarzyna Wysocka, Korporacja przemocy na zamknięcie Gdańskiego Festiwalu Tańca, Gazeta Świętojańska 16 czerwca 2013
Reżyseria: Krzysztof „Leon” Dziemaszkiewicz, Anna Steller
Muzyka: collage
Światła: Józef Leoniak
Kostiumy: Krzysztof „Leon” Dziemaszkiewicz
Występują: Krzysztof „Leon” Dziemaszkiewicz, Anna Steller
Krzysztof „Leon” Dziemaszkiewicz – urodzony w 1963 roku aktor, choreograf i performer. W latach 1987-1995 pracował w Teatrze Ekspresji Wojciecha Misiuro, gdzie brał udział w najważniejszych spektaklach tego zespołu (Umarli potrafią tańczyć, Dantończycy, Zun, Miasto Mężczyzn, Pasja, Kantata, Tango). W 1995 roku założył Teatr Patrz Mi Na Usta, którym kieruje do dziś. W latach 1997-2002 zespół działał w Berlinie, od roku 2002 swą siedzibę ma w Sopocie. Współtworzą go: Bożena Eltermann, Marek Kakareko, Anna Steller, Bożena Zezula oraz tancerze, aktorzy i performerzy zapraszani do konkretnych inicjatyw (wśród nich: Przemysław Szalecki, Julia Mach, Urszula Zerek, Iwona Baranek, Krystian Wolowski). Grupa wystawiła między innymi spektakle: Różana Góra (2005 r.), Dziś są moje urodziny (2006 r.), Belladonna (2007 r.),Dziewczęta z Zajęczego Wzgórza (2009 r.) i Hungrige Hertzen (2012 r.). „Krzysztof Leon Dziemaszkiewicz jest jednoznacznie kojarzony ze swoim autorskim teatrem – pisze portal www.dancecatalog.pl – niezwykle trudno więc oddzielić performanse solowe od solowych realizacji zespołu. Podobna estetyka i wątki transgeniczności i transseksualności występują w obu tych przypadkach”.
Strefą zagrożenia duet Anna Steller i Krzysztof „Leon” Dziemaszkiewicz debiutuje na Alternatywnych Spotkaniach Teatralnych Klamra.
