Teatr Mały w Tychach zaprasza na spektakl Trans_Miss(i)on Grupy Wokół Centrum z choreografią Iwony Olszowskiej i Ferenca Fehéra.
O spektaklu:
Trans
transmiss
Miss / ona
Mission
On
Transmission
Transmit
To podróż w głąb; wymiana pomiędzy heart beat, flow dynamic, pomiędzy tym, co wewnątrz i na zewnątrz; eksploracja witalnego i pierwotnego tribal oraz subtelnego suspend. Ruch zostaje tutaj poddany prawom fizyki, emocji, stanu; zanurzany w odmiennych czasoprzestrzeniach i rzeczywistościach. Pulsuje pomiędzy witalnością, pierwotnością a status quo, pomiędzy realnością a snem o lataniu. Wynurza to, co organiczne, zwierzęce, archetypowe, ale także skierowane na subtelne przebicia, nieuchwytności kosmosu i ducha. Spektakl prezentuje trans, rytuał; to droga do siebie przez połączenie z cząstką otaczającej energii Wszechświata.
Choreografia: Iwona Olszowska, Ferenc Fehér
Taniec: Jan Lorys, Paweł Konior, Zuzanna Nir, Piotr Skalski, Monika Świeca, Marta Wołowiec
Muzyka: Ferenc Fehér, Marcin Janus
Fragment recenzji:
(…) premierowy spektakl w choreografii Iwony Olszowskiej i Ferenca Fehéra Trans_Miss(i)on w wykonaniu Grupy Wokół Centrum był dynamiczną, kosmiczną podróżą w świat niespożytej energii mikrokosmosu ciała. Na scenie trzy kobiety i trzech mężczyzn, wszyscy jednakowo ubrani w lekko połyskliwe, welurowe spodnie oraz koszulki z nadrukiem przypominającym obraz galaktyki. Pomimo różnic płci i charakterów – co zostaje zamanifestowane w pierwszej scenie, w której każdy tancerz dokonuje autoprezentacji, ukazując nieco inny rodzaj ruchu – bohaterów łączy ich wspólny los. Będąc cząstką wszechświata, muszą pogodzić się z wszechogarniającą kosmiczną energią, która mimo zmęczenia ciała, nie pozwala na jego stagnację i włącza je w makrokosmos ruchu. Spektakl jest niezwykle dynamiczny. Ruch przepływający płynnie przez ciało sprawia wrażenie dzikiego, czasem zwierzęcego. Sekwencje często rozpoczynają się dość spokojnie, by po chwili dojść do punktu kulminacyjnego i zatrzymać się na chwilę w momencie eskalacji, ukazując zmęczenie tancerzy. Stale towarzyszy im głośny oddech, który wydaje się być ważnym czynnikiem wzbudzającym kolejny szalony przebieg ruchu. Oddech staje się uzewnętrznieniem tego, co w środku ciała i tym samym buduje dodatkowe napięcie. Uwagę przykuwa zabieg konstruowania pozornie chaotycznych sekwencji, które nagle okazują się harmonijne i uporządkowane. Ciała tancerzy czerpią niespożytą energię z oddechu, bicia serca, światła, transowej muzyki i jak perpetuum mobile budują kolejne konstelacje. Pomimo repetytywności, poruszania się trochę mimo woli, ich „nieznośna lekkość ruchu” hipnotyzuje. Tancerze prezentują całą gamę jakości ruchowych. Plastyczne ciała w kontakcie, działanie na zasadzie fall i recovery, wyprowadzanie ruchu z konkretnych punktów na ciele i w ciele korzystając z techniki Body-Mind Centering®, trans, slow motion – to tylko niektóre elementy budujące warstwę ruchową. Całość prezentacji można uznać za metaforę transowego, czy rytualnego połączenia mikrokosmosu ciała z makrokosmosem świata. (Izabela Stańdo, taniecPOLSKA.pl)
Iwona Olszowska (Polska) – tancerka, choreografka, pedagog tańca współczesnego. Jako nauczyciel specjalizuje się w świadomości ciała, improwizacji, kontakcie oraz improwizacji jako performance. Posiada certyfikat Somatic Movement Educator wg metody Body-Mind Centering®. Stworzyła własny styl taneczny zwany „spiral flow dynamic”. Współzałożycielka i kierownik artystyczna Eksperymentalnego Studia EST (1989), realizującego projekty improwizacji strukturalnej, lecture-performance i site-specific – działań pionierskich w polskim tańcu w tym czasie. Tworzyła cykl Obszar tańca w Teatrze BARAKAH w Krakowie. Autorka spektakli solowych oraz choreografii dla zespołów, np. Polskiego Teatru Tańca. Realizowała także ruch sceniczny dla teatrów dramatycznych – łącznie ok. 40 realizacji. Prowadziła coachingi zakończone pokazami, m.in. Falling After Paxton w Toruniu, Łodzi, Białymstoku, Wrocławiu. Pracowała w projektach z Pracownią Fizyczną, Renatą Piotrowską, Martą Pietruszką, Magdą Przybysz, Jackiem Owczarkiem, Anną Haracz, Natalią Iwaniec, a międzynarodowo z Liz Lerman, Risą Jaroslow, Maidy Withers, Pierrem Deloche, Michaelem Schumacherem. Otrzymała nagrody za choreografie oraz za konsekwentne podążanie własną drogą twórczą, osobowość sceniczną oraz stypendium Fundacji Batorego i programu ArtsLink w Nowym Jorku. Od kilku lat współpracuje z muzykiem Marcinem Janusem, tancerzem i performerem Pawłem Koniorem, bazując choreograficznie na metodzie BMC i structure impro choreography.
Ferenc Fehér (Węgry) – tancerz i choreograf. Jego styl jest unikalnym i niezwykle ekspresyjnym połączeniem tańca fizycznego, teatru tańca i teatru ruchu, freestyle dance i animalistycznych form motorycznych, przetworzonych w charakterystyczny taniec. Styl Ferenca kształtuje się nieprzerwanie od 2007 roku dzięki własnej drodze i indywidualnym choreografiom, bazującym na jego konsekwentnych poszukiwaniach ruchowych i bezkompromisowym doskonaleniu oryginalnej techniki. Zaczynał jako performer w Company Finita la Commedia, z którą zrealizował 19 produkcji i zdobył 16 nagród festiwalowych. Przez ponad 11 lat swojej własnej kariery choreograficznej Ferenc stworzył 25 koprodukcji, z czego połowę poza granicami Węgier. Ze swoimi spektaklami odwiedził całą Europę i sporą część świata, ruszając w trasy w miejsca takie jak m.in: Meksyk, Brazylia, Indie, Panama, Rosja, Korea Pd., Japonia, USA, Izrael, Iran, Kanada, Singapur, Chiny, Egipt. Ferenc tworzył także kreacje pozasceniczne jak np. w filmie fabularnym World War Z czy filmie tanecznym Amper and Juice. Dzięki swojemu unikalnemu i rozpoznawalnemu stylowi, często uczy podczas zagranicznych festiwali m.in w: Chinach, Rosji, Brazylii, Hiszpanii, Rumunii, USA, Panamie, Palestynie, Iranie, Egipcie, USA, Holandii.
Spektakl zrealizowany we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach programu Zamówienia choreograficzne 2018.
Spektakl współorganizowany przez Instytut Muzyki i Tańca w ramach programu Scena dla tańca 2019.