V Gdański Festiwal Tańca: ZOO/Thomas Hauert/Àngels Margarit/cia Mudances „From B to B”

From B to B ukazuje podróż między Barceloną a Brukselą, a także punkt B, do którego każdy z tancerzy dotarł na swój własny, niepowtarzalny sposób, z przynajmniej teoretycznie czystego, punktu A.

Radosny głos lektora ogłasza zasady gry słów… Jednym z celów tej scenicznej rozgrywki jest zrobić „Angels” z „Thomas”. … Przeobrażają się figlarnie, pełni inteligencji i dowcipu. Widz raz zwabiony na szlak, będzie podążał za metamorfozą tej pary aż do konfrontacji w zwiewnym duecie. Jak gdyby słońce zmierzyło się z księżycem, ona w świetle, on w cieniu. „Mógłbym to oglądać przez kolejną godzinę” mówi mężczyzna siedzący za mną…, i wyraża zdanie wszystkich na sali.
[Katja Schneider | „Tanz” | październik 2011]

„From B to B” mogło być tylko efektownym ćwiczeniem. Okazuje się jednak poetyckim portretem dwójki dzieci Tańca. Trzeba ich widzieć: nagle oczarowanych niebiańskim głosem, plączących ręce i marzenia. Ci “tancerze liter” stali się czarownikami.
[Alexandre Demidoff | „Le Temps” | 15. 08. 2011]

kreacja, tekst, wykonanie: Thomas Hauert, Àngels Margarit | światła: Jan Van Gijsel | muzyka: Joan Saura na podstawie: Barbra Streisand, Lucio Dalla, Jordi Savall, J. M. Serrat, Toti Soler i Ester Formosa, sœur Marie Keyrouz, Mayte Martin, Miguel Poveda, Jolie Holland | dublety i akrostychy: Màrius Serra | kostiumy: Rosa Codina | rekwizyty: Pere Milán | dźwięk: Marc Asès | video: Núria Font | premiera: 22. 07. 2011 | produkcja: ZOO | Thomas Hauert, Àngels Margarit|cia Mudances, we współpracy z Festival Grec 2011 Barcelona – La Batie Festival, Genewa | 60 minut

ZOO | Thomas Hauert przy wsparciu: Fédération Wallonie-Bruxelles – Service de la Danse, Pro Helvetia – Swiss Arts Council, Vlaamse Gemeenschapscommissie, Wallonie-Bruxelles International. ZOO jest rezydentem Charleroi Danses i artystą stowarzyszonym Kaaitheater (Bruksela).

Àngels Margarit|cia Mudances przy wsparciu: Consell Nacional de la Cultura i de les Arts of Catalonia (CONC), Ministerio de Cultura-Ajuntament de Barcelona, INAEM-iCube, Institut Ramon Lull.

Àngels Margarit wywodzi się z pierwszego pokolenia tancerzy absolwentów Institut del Teatre de Barcelona, gdzie, po latach, została dyrektorem Conservatori Superior de Dansa. W 1979 roku dołączyła do grupy Heura, a w 1985 założyła Mudances, wraz z innymi choreografami otworzyła także Bugé – centrum szkoleniowe dla profesjonalnych tancerzy. Jej spektakle były pokazywane między innymi na Biennale de la Danse (Lyon), Springdance festival w Utrechcie, Festival Nouvelle Danse w Montréalu, Luzerntanz, Madrid en Danza, Adelaide Festival of Arts, w Kanawaga Arts Foundation (Japonia) i Baryshnikov Arts Center. Stworzyła także kilka filmów tanecznych oraz prowadziła warsztaty na całym świecie, włączając Kanadę i Wenezuelę. W latach 2003 – 2007 była programatorem i dyrektorem festiwalu Tensdansa. Jest zdobywczynią kilku prestiżowych nagród, między innymi: Grand Prix konkursu choreograficznego w Bagnolet, dwukrotnie Premi Nacional de Dansa de Catalunya oraz Premi Ciutat de Barcelona d’Arts Escènique. W 2010 roku, z okazji 25-lecia Mudances w Barcelonie odbyła się retrospektywa jej twórczości.

Hauert Thomas – po szkoleniu w Rotterdamie, pracy w Rosas, założył ZOO, z którym stworzył około 15 wielokrotnie nagradzanych spektakli (le Prix de la danse Suisse i Rencontres chorégraphiques of Seine-Saint-Denis). Na podstawie ich twórczości telewizja Arte nakręciła film w reżyserii Thierry’ego de Mey. Spektakle Hauerta były pokazywane w 28 krajach, od Paryża do Seulu, Helsinek do Rio. Był zapraszany do współpracy przez Sashę Waltz, Davida Zambrano, Fransa Poelstra i Roberta Steijn oraz Jennifer Monson i Zeenę Parkins. Współpracował z Zurich Ballet i Théâtre Royal de la Monnaie z Brukseli, pracował z tancerzami z Mozambiku, studentami Parts (gdzie od wielu lat jest zapraszany jako pedagog) i Laban School. Ostatnio dostał propozycję gościnnych wykładów w Instytucie Nauk Teatralnych na Freie Universität w Berlinie, oraz udziału w nowym projekcie Forsythe Company. Jest artystą stowarzyszonym Kaaitheater oraz rezydentem Charleroi Danses (Bruksela). W 2013 roku będzie tworzył spektakl dla Toronto Dance Theatre, a jego twórczość posłuży naukowcom i artystom z Uniwersytetu Stanowego Ohio do stworzenia „digital scores” mających wskazać zasady i znaczenie choreografii.