"Plateau", chor. Maciej Kuźmiński
O spektaklu:
Inspiracją dla twórców jest profetyczny esej filozofa Gillesa Deleuze’a i psychoanalityka Félixa Guattariego Tysiąc plateau – drugi tom Kapitalizmu i schizofrenii z 1980 roku. Dzieło to na wiele sposobów przepowiedziało niestabilną i chaotyczną erę cyfrową – tę, w której żyjemy. Jako ludzkość przechodzimy dziś głęboki kryzys identyfikacji. Tradycyjne przekonania, narracje historyczne, tożsamości narodowe, natura pracy, religia, prawda, a nawet zdrowy rozsądek utraciły swą trwałość. Pojęcia „tożsamości” i „rzeczywistości” wydają się całkowicie arbitralne i niepoznawalne, gdy napędza je globalizacja, turbokapitalizm i niezbadana moc internetu. Absurd, jeszcze niedawno nie do pomyślenia, stał się powszechny. Zwolennicy teorii spiskowych, populiści, szaleńcy i nacjonaliści, jeszcze do niedawna stanowiący margines społeczeństwa, urośli w siłę, przejmując stery rządów i włączając się do głównego nurtu życia społecznego. W parze z nimi idzie wszechwładny etos wolnego rynku, fetysz sprzedawania, zwyciężania za wszelką cenę, kapitalistyczna wolna amerykanka. Młody zespół taneczny na scenie staje się ikoną współczesności, z cyrkową zręcznością przyjmuje kolejne role i tożsamości, z których każda jest błyskotliwa, oszałamiająca, markowa. To bigos i Monty Python, Techno Viking i Czarna Madonna.
Od twórców:
Drodzy widzowie,
To, co za chwilę zobaczycie, jest połączeniem tańca i teatru, starego bawoła w nowych baletkach i dzika ze skrzydłami. Jest to wspólne dzieło polskiego choreografa i reżysera emigranta z USA. Wynikiem ich kolaboracji jest spektakl napięty jak lina linoskoczka, który gardzi strachem, który skacze odważnie nad przepaścią i śmieje się z lekka pogardą by – mamy nadzieję – zapewnić Państwu rozrywkę najwyższych lotów.
Zatem – drodzy Państwo – znajdźcie wygodne miejsce w naszym Latającym Cyrku. Zawieście swoją niewiarę. Nie czekajcie na proste odpowiedzi i linearną narrację. Nie zapomnijcie zapiąć pasów. I cieszcie się jazdą bez trzymanki.
Ale najpierw musimy was ostrzec. Choć puszczamy oko – ta gra nie jest zabawą.
Weźmy pod uwagę fakt, że żyjemy w bardzo niepewnych czasach. Że płaskowyż, na którym rodzimy dzieci budujemy domy, zbudowany jest z ruchomych piasków i nagrobków. Wszystko, co kiedyś było nam drogie, co zdawało się być autentyczne, niewinne i dobre, zostało zawiane przez wiatr międzynarodowego handlu. Sprawiedliwość i moralność stały się tylko ziarnem w oku wszystkowiedzącego i widzącego cyklonu mediów społecznościowych.
Nasz ukochany naród, nękany podziałami, rozwieszony jak pranie między biegunami – pęka z napięcia jak guma w za małych majkach.
Jesteśmy podejrzliwi, nieufni, wieszamy psy na wszystkim i wszystkich. Uczestniczymy w ruchu konspiracyjno-rekonstrukcyjnym, skanujemy horyzont, ekshumujemy resztki tradycji, wypatrujemy zbawiciela, który pokazałby nam drogę wyjścia.
Właśnie w takim miejscu i momencie spotkacie Państwo naszych bohaterów. Romantycznie rozdartych Polaków. Ludzi młodych, ambitnych, dociekliwych, walczących nie tylko o byt, ale także szukających sensu, starających się zrozumieć, błąkających się między prawdą a fikcją. Nie wiedząc, komu uwierzyć, skaczą na oślep ku wizji świetlanej przyszłości, próbując się pozbyć tej kuli u nogi, jaką jest historia.
Pragniemy podziękować naszemu ukochanemu zespołowi tancerzy, naszej nieustraszonej scenografce i Teatrowi Rozbark za odważne serca i mocne nogi!
Maciej Kuźmiński i Paul Bargetto
choreografia, dźwięk: Maciej Kuźmiński
reżyseria, koncepcja, dramaturgia: Maciej Kuźmiński i Paul Bargetto
teksty, prowadzenie aktorskie: Paul Bargetto
scenografia i kostiumy: Ilona Binarsch
reżyseria oświetlenia: Paweł Murlik
asystent choreografa: Paweł Urbanowicz
kreacja i wykonanie: Monika Witkowska, Karolina Kardasz, Oscar Mafa, Paweł Kozłowski, Wojciech Kozak, Alexey Torgunakov
druga obsada: Wiktoria Zawadzka, Omar Karabulut
produkcja: Teatr ROZBARK
współpraca: Maciej Kuźmiński Company, Teatr Trans-Atlantyk
czas trwania: 90 min
Maciej Kuźmiński – Choreograf, pedagog i producent. Twórca i kierownik Polskiej Sieci Tańca. Jego niezależne prace tworzą repertuar Maciej Kuźmiński Company. Prace Kuźmińskiego od 2014 roku prezentowane były ponad 130 razy, w 20 krajach. Artysta zdobył kilkanaście międzynarodowych nagród i wyróżnień za choreografie, w tym w 2018 roku nagrodę specjalną na Konkursie Choreograficznym w niemieckim Hanowerze. Gościnnie wykłada na światowej klasy uniwersytetach tańca, gdzie uczy autorskich technik ruchu – Dynamic Phrasing, inspirowanej Qi Gong i przepływem energii, oraz kompozycji Task-basket na bazie analizy ruchu Labana. Z wyróżnieniem ukończył kierunki Teatru Tańca oraz Choreografii w konserwatorium Trinity Laban w Londynie. W marcu 2019 Kuźmiński obchodzi 5-lecie swojej twórczości choreograficznej.
Paul Bargetto – Międzynarodowy reżyser teatralny, kurator festiwali i nauczyciel. Przez wiele lat mieszkał i pracował w Nowym Jorku, gdzie między innymi założył teatr East River Commedia (1998-2010) oraz organizował festiwal undergroundzero (2007-2014). W 2012 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie obecnie pracuje z grupą teatralną Teatr Trans-Atlantyk. Jest reżyserem takich dzieł jak: Album Karla Hockera and California w Teatrze Trans-Atlantyk, The Gospel of Saint Matthew after Pasolini w The Living Theatre, czy Couple of Poor, Polish-Speaking Romanians, (Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku) Doroty Masłowskiej, które wystawiane było m.in. w Abrons Arts Center w Nowym Jorku.
