Plakat: materiały promocyjne organizatora
Fundacja Scena Współczesna zaprasza na siódmy dzień 19. edycji Międzynarodowego Festiwalu Tańca Zawirowania. Tego wieczoru na scenie Centrum Teatru i Tańca Zawirowania gruzińscy artyści zaprezentują spektakl White Poplar, stworzony przez Makę Kiladze.
Jakub nazbierał sobie świeżych gałązek topoli, drzewa migdałowego i platanu i pozdzierał z nich korę w taki sposób, że ukazały się na nich białe prążki. (Księga Rodzaju 30:37)
Następnie wziął szczep z tego kraju i zasadził na roli urodzajnej, i umieścił go nad obfitymi wodami, i zasadził jak wierzbę. (Księga Ezechiela 17:5)
Topola biała, zwana po hebrajsku cafcafet, po arabsku safsafah i po łacinie populus alba, to biblijne drzewo z rodziny wierzbowatych. W starożytnych tekstach gruzińskich figuruje ona pod nazwą bratsi lub graklis. Gruzińska nazwa tego drzewa podchodzi od Grakali (dawniej Garakli), gruzińskiej wioski, która zamieszkana była już od czasów starożytnych. Dolina Kurhanów Grakali to groby z połowy i końca epoki brązu, które znaleziono we wsi Grakali, w rejonie Kaspi, na lewym brzegu rzeki Kura.
W mitologii greckiej topola biała kojarzona jest z wieloma bóstwami, w tym z Persefoną, Zeusem, Heraklesem, Hadesem czy Leuke. Mit głosi, że Herakles w trakcie podróży do domu odkrył drzewo na brzegu rzeki Acheron, która stanowiła wejście do świata zmarłych. Zrobił on sobie koronę z gałęzi drzewa, a kiedy ją włożył, czarne liście zmieniły kolor na biały tam, gdzie zetknęły się z czołem półboga. Topola biała stała się w ten sposób symbolem zwycięstwa Heraklesa nad śmiercią i powrotu ze świata zmarłych.
W innym micie greckim topola biała związana była z romansem między Hadesem a nimfą Leuke. Mit głosi, że bóg świata zmarłych zakochał się w Leuke, najpiękniejszej córce Okeanosa, i postanowił ją porwać. Kiedy nimfa zmarła, rozżalony bóg zamienił jej ciało w topolę białą i posadził ją w Elizjum – miejscu spoczynku dusz odważnych i prawych ludzi. W ten sposób topola biała stała się symbolem spokoju w życiu po śmierci, a także ukochanych, którzy odeszli. Drzewo to łączy dwa światy: jego korzenie osadzone są głęboko w ziemi, a jego gałęzie sięgają wysoko do nieba. To swoisty most między życiem a śmiercią. Drzewo to samo w sobie jest więc niczym czas – bo czymże jest czas, jak nie przejściem między dwoma światami? Liminalność tego drzewa jest cudem nawet dla tych, którzy w cuda nie wierzą. A jednak ludzie nieustannie słyszą dziwnie znajomą pieśń, która łączy widzialne z niewidzialnym.
Gdzie zniknęli nasi ukochani? Ich dusze przemieszczają się między światami. Być może odrodzili się, by odnaleźć wewnętrzną miłość – tym razem do nas. Zostały nam bolesne wspomnienia, które delikatnie rysują się na naszej skórze. Szelest liści był dla nas melodią, za którą podążaliśmy. Podobnie jak za poezją, sztuką czy nawet liczbami. Zastanawialiśmy się, czy mamy szansę znaleźć coś, co naprawdę pokochamy. Znajdziemy to i zatrzymamy? Czy stracimy to w ułamku sekundy, jakim jest życie? Jeśli topola biała łączy światy i jest esencją czasu, to jej liście zawsze będą pamiętać i śpiewać melodię wspomnień.
Wiersz Galaktiona Tabidze Osiki
W każdej chwili wiatru fala
Niczym żagiel mgłę rozwiewa,
A osiki liście jak ta armia biała
Niczym w bajce pędzą w drzewa.
Urocza opowieść ta upaja mnie
Niczym wino serce me zalewa,
W dłonie biorę rumianek i róże dwie
A w nich wspomnień czar rozbrzmiewa.
Przeznaczenie jednak przyszło już
I żagiel pod wiatrem się ugina,
Gdzie podziewasz się tak długo już?
Co robisz i z kim, nie zdradza twa mina…
Circe to eksperymentalna platforma współczesnej muzyki i teatru, która tym razem doprowadzi do spotkania współczesnej poezji, tańca i muzyki. Będzie to próba zbliżenia kultury i historii Gruzji i zaprzyjaźnionych jej narodów poprzez muzykę, poezję i taniec. Głównym celem tego spektaklu jest przedstawienie mistyczno-religijnej oraz historycznej więzi między Gruzją, Izraelem i Grecją. Poprzez nawiązanie do poezji gruzińskiej chcemy omówić mitologiczno-historyczny kontekst topoli białej, życia, śmierci i wiecznej miłości.
Realizatorzy:
Założycielka platformy Circe i twórczyni projektu: Maka Kiladze
Tancerze: Nino Khositashvili, Mariam Sakvarelidze
Muzyka na żywo: Natalia Basilaia
Oświetlenie: Giorgi Tavshavadze
Bilety:
Więcej: https://www.facebook.com/events/210512908508767/?ref=newsfeed
Na zdjęciu: Spektakl „White Poplar” Maki Kiladze. Fot. Materiały promocyjne organizatora 19. Międzynarodowego Festiwalu Tańca Zawirowania.
Na zdjęciu: Spektakl „White Poplar” Maki Kiladze. Fot. Materiały promocyjne organizatora 19. Międzynarodowego Festiwalu Tańca Zawirowania.
19. edycja Międzynarodowego Festiwalu Tańca Zawirowania podzielona została na dwie części. Część letnią zaplanowano w dniach 19–25 czerwca, a część jesienną w dniach 24–28 września. Spektakle części letniej odbywać się będą w Centrum Sztuki Współczesnej – Zamek Ujazdowski oraz w Centrum Teatru i Tańca Zawirowania.
Źródła to motyw przewodni całej 19. edycji Międzynarodowego Festiwalu Tańca Zawirowania, a tegorocznym hasłem są „Korzenie tańca”. Na festiwalu wystąpią zespoły m.in. z Niemiec, Włoch, Izraela, Gruzji, Polski oraz Korei Południowej.
Festiwal jest współfinansowany przez miasto stołeczne Warszawę.
Portal taniecPOLSKA.pl jest patronem medialnym festiwalu.
Repertuar 19. Międzynarodowego Festiwalu Tańca Zawirowania. Plakat: Materiały promocyjne organizatora.
