Warszawa/Mów za siebie: Teatr Rozbark „Gatunki chronione” – chor. Rafał Urbacki

Zdjęcie: Warszawa/Mów za siebie: Teatr Rozbark „Gatunki chronione” – chor. Rafał Urbacki

Fot. Aleksander Joachimiak

Wersja do druku

Udostępnij

Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie zaprasza na pokaz Gatunków chronionych w choreografii Rafała Urbackiego w ramach projektu Mów za siebie. Choreografia skomponowana dla zaangażowanych w projekt tancerzy, stawia przed nimi nie tylko wyzwania ruchowe, ale również aktorskie. Gatunki chronione są próbą krytycznej refleksji na temat sposobu postrzegania osób o alternatywnej motoryce, bez nadużywanych w mediach narracji „ofiary” albo „superbohatera”. Gatunki chronione to film dokumentalny i performens ruchowy. To projekt łączący dwie formy, projekt mówiący o różności i równości bez nachalnej dydaktyki. Gatunki są dynamiczne, nieustannie poszukują języka, w którym mogą opowiedzieć o swoich alternatywnych ciałach tu i teraz: w zastanym czasie i w danych im okolicznościach przyrody.

W Gatunkach, jak i w przyrodzie następują naturalne mechanizmy obronne. Bohaterowie odnajdują prawdę o swoich ciałach gdzieś na styku performensu scenicznego i realnego życia. W zderzeniu z codziennymi doświadczeniami, scena staje się dla nich bezpiecznym schronieniem, rezerwatem, jedynym miejscem gdzie mogą szczerze, choć nie bez leku, opowiedzieć o swojej tożsamości. Z początku był to projekt opowiadajacy o ciałach i o tym, jak się na nie patrzy. Z biegiem czasu, Gatunki stały się interdyscyplinarną opowieścią o tożsamościach, o poszukiwaniu prawdy o sobie w nie do konca przygotowanym na nasze przyjęcie świecie. Gatunki chronione to projekt społeczny, który dzięki formule kino dokumentalne+taniec, zaprasza w progi rezerwatu każdego, nawet najdziwniejszego widza.

Trailer

 

GATUNKI CHRONIONE

Ideą ochrony gatunków jest zasada maksymalnej bioróżnorodności środowiska. W szerszej perspektywie nie chodzi wyłącznie o ratowanie ich, ale o uspołecznienie. Gatunki chronione są szczególnie narażone na wyginięcie ze względu na niesprzyjające warunki zewnętrzne i częstą ingerencję w ich naturalne środowisko życia. Ochrona gatunków wynika z nadziei, że w którymś pokoleniu pojawią się osobniki bardziej przystosowane do naszego klimatu. Jest wiele powodów objęcia ochroną gatunkową: pomoc w adaptacji w ekosystemie, stworzenie optymalnych warunków rozwoju danego gatunku oraz dla jego rozmnażania. Do określenia czy, i w jakim stopniu, dany gatunek podlega ochronie, niezbędna jest opinia lub orzeczenie lekarsko – weterynaryjne stwierdzające potrzeby biologiczne i optymalne warunki bytowe danych osobników. Gatunek chroniony jest objęty prawną opieką państwa. Za jego zrywanie, wykopywanie, uszkadzanie, chwytanie, umyślne płoszenie i niepokojenie, zabijanie, niszczenie postaci młodocianych i form rozwojowych, niszczenie schronień, legowisk i siedlisk i tym podobne działania szkodliwe dla jego przedstawicieli przewiduje się określone kary. Obowiązkiem organów administracji publicznej, osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych oraz osób fizycznych jest dbałość i troska o gatunki, w szczególności te, które podlegają prawnej ochronie.

 

Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy Żabie Doły położony na Górnym Śląsku, na granicy miast: Bytomia, Chorzowa i Piekar Śląskich zespół przyrodniczo-krajobrazowy o powierzchni 226,2 ha. Został utworzony w 1997 roku. Powstałe w wyniku eksploatacji górniczej i działalności hutnictwa zbiorniki wodne, zapadliska, hałdy i nieużytki zostały uznane jako jedne z cenniejszych przyrodniczo terenów Śląska pod względem ornitofauny. Ornitolodzy oznaczyli tutaj 129 gatunków ptaków, w tym 76 gatunków ptaków lęgowych, z których 17 gatunków jest nielicznych w skali Górnego Śląska. Z ptaków, najbardziej interesujące jest duże zagęszczenie populacji lęgowej bączka – gatunku zagrożonego wyginięciem w regionie. Oprócz bączka występują tu również: bąk, bażant, błotniak stawowy, cyraneczka, czajka, dzięcioł duży, kowalik, kuropatwa, łabędź niemy, mazurek, perkoz dwuczuby, perkoz rdzawoszyi i perkoz zausznik, pliszka siwa i pliszka żółta, pustułka, remiz, słowik rdzawy, sowa uszata, szczygieł, zięba. Gatunki lęgowe występujące w Żabich Dołach stanowią około 30 procent wszystkich gatunków ptaków lęgowych w Polsce.

Tańczą: Tatiana Cholewa, Radosław Lis, Karolina Stroisz

Autorzy: Rafał Urbacki, Anu Czerwiński

Choreografia, działania performatywne: Rafał Urbacki

Światła: Rafał Urbacki, Michał Wawrzyniak

Asystent: Marlena Hermanowicz,

Koncepcja filmu, montaż: Anu Czerwiński, Rafał Urbacki

Realizacja filmu, zdjęcia: Anu Czerwiński

W filmie występują: Tatiana Cholewa, Filip Pawlak, Karolina Stroisz, Katarzyna Szarawara

Narratorka: Karolina Kędziora

Asystent kamery: Piotr Gacek (WRiTv UŚ),

Koordynatorka projektu: laba off | Natalia Starowieyska

Patronat TVP Kultura.

Rafał Urbacki: ur. w 1984 roku na Górnym Śląsku reżyser, choreograf. Studiował m.in. reżyserię dramatu w PWST im. L. Solskiego w Krakowie i kulturoznawstwo na UŚ w Katowicach. Autor projektów tożsamościowych, społecznych i partycypacyjnych, m.in. Mt9,7 [On wstał i poszedł do domu] (Stary Browar, Poznań 2010), Mover (Śląski Teatr Tańca, Bytom 2010), W Przechlapanem (Instytut Teatralny, Warszawa 2012), stypa (Teatr Ósmego Dnia, Poznań 2012), kto podskoczy jest pedałem, hej (Inicjatywa Pomada, Warszawa 2012), Niech nigdy w tym dniu słońce nie świeci (Teatr Fredry, Gniezno 2014), Gatunki chronione (z A. Czerwińskim, Teatr Rozbark, Bytom 2014), Serce robotnika napędza praca (z A. Czerwińskim, Teatr Rozbark, Bytom 2014), Kształt rzeczy (Muzeum Śląskie, Katowice 2015). Choreograf w spektaklach m. in. duetu Strzępka/Demirski – Tęczowa Trybuna 2012 (Teatr Polski, Wrocław 2011), musicalu Położnice szpitala Św. Zofii (Teatr Rozrywki, Chorzów 2011), W imię Jakuba S. (Teatr Dramatyczny, Warszawa 2011), Courtney Love (Teatr Polski, Wrocław 2012) oraz R. Rychcika – Dwunastu gniewnych ludzi (Teatr Nowy, Poznań 2012) i in. Od czterech lat porusza się bez użycia wózka inwalidzkiego dzięki opracowaniu autorskiej metody ruchu. Obecnie mieszka w Katowicach.

Anu Czerwiński: filmowiec, dokumentalista. Ukończył reżyserię dokumentu na ParisVII Denis Diderot, obecnie studiuje w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy w Warszawie. Jego debiutancki film Kalambury był doceniany na francuskich festiwalach filmowych (Chéris-Chéries, Paris; FIPA, Biarritz; PiontDoc Paris). Jako filmowiec współpracował z paryskimi teatrami m.in. Opéra de Paris, Théatre Artistic Athévains, Théatres Parisiens Associées, gdzie tworzył oprawe multimedialną i materiały dokumentalne.

Z recenzji:

„Po licznych medialnych wypowiedziach Rafała Urbackiego dotyczących reprezentacji osób o alternatywnej motoryce, można było się poczuć w impasie poprawności politycznej. Jak bowiem mówić o niepełnosprawnych fizycznie bez wchodzenia w retorykę superbohaterską lub martyrologiczną? Słowa w działaniu.”
http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/sila-spojrzenia.html

 

Gatunki chronione wolne są od laurkowej wzniosłości, co stanowi ich największy atut. Można co prawda mówić o swoistej afirmacji, ale nie należy jej mylić z próbą uświęcenia kalectwa. Jeśli bowiem performerzy coś afirmują, dalekie jest to od, skazanego na śmieszność, lubowania się w niepełnosprawności. Mamy zaś do czynienia z prezentowaniem dumy czerpanej z fizycznych, swoją drogą naprawdę imponujących, możliwości niedoskonałych ciał.”

„Kleczewska w wywiadzie udzielonym niegdyś Krystynie Duniec wyrażała niedosyt w kwestii obecności ciał zdeformowanych, a więc ciekawych, na scenach teatralnych. Rozprawiając o owym braku, powoływała się na sztuki wizualne oraz na Żmijewskiego. Z przekonaniem mówiła o teatrze jako agorze, w której prawo głosu powinny mieć wszystkie rodzaje cielesności, również tej okaleczonej. Aż chciałoby się powiedzieć – »i wtedy przyszedł Rafał Urbacki«.”
http://www.teatralia.com.pl/kurwa-ty-nie-masz-reki-gatunki-chronione/

Bilety: 20 zł (normalny), 10 zł (ulgowy)

Logo Teatr ROZBARK (miniaturka)

Patronat medialny: TVP Kultura

Nowe logo TVP KULTURA (miniaturka)

***

MÓW ZA SIEBIE to cykl prezentacji twórców, dla których podstawową formą i środowiskiem pracy jest grupa teatralna. W ramach projektu pokazywane są przedstawienia grup pochodzących z różnych stron Polski, od 2014 roku były to m.in. Teatr Brama (Goleniów), Teatr Chorea (Łódź), Teatr Porywacze Ciał (Poznań), Teatr Realistyczny (Skierniewice), Teraz Poliż (Warszawa). Ich twórczość – podejmowane tematy, estetyka przedstawień, metody pracy, a także sposób funkcjonowania – forma instytucjonalna, miejsce pracy, czas trwania – są bardzo zróżnicowane. Łączy je to, że zazwyczaj stanowią jawnie osobistą wypowiedź twórców, wyrażają indywidualny punkt widzenia, własną interpretację rzeczywistości. Celem projektu mów za siebie jest rozpoznanie różnorodności środków wyrazu i praktyk polskich grup teatralnych, a tym samym ujawnienie często niedostrzeganych zróżnicowań na mapie teatralnej Polski i nasycenie jej nowymi szczegółami.

kuratorka: Zofia Dworakowska

Materiał wideo o programie Mów za siebie

KALENDARIUM

ARCHIWUM WYSTAWIEŃ

godz. 19:00

Warszawa: Instytut Teatralny, ul. Jazdów 1

powiązane

Ludzie

Zespoły

Organizacje

Festiwale

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close