Fot. materiały Włoskiego Instytutu Kultury.
Na zaproszenie Włoskiego Instytutu Kultury w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie wystąpi włoski zespół Aterballetto, który zaprezentuje dwie choreografie: Lego i Rain Dogs (z muzyką Toma Waitsa).
O spektaklach:
Lego
Mosty, arterie, ulice przemierzane są przez ludzi w poszukiwaniu siebie, miłości, przyjaźni, rodziny, życia. Dzieją się tam wydarzenia, które łączą się w okoliczności i rodzą kolejne wydarzenia. Nieodparta, zniewalająca potrzeba chodzenia, budowania, cegła po cegle, drogi przed sobą łączy się z potrzebą zrozumienia spotykanych ludzi i gromadzenia elementów, bez których wiele relacji nie mogłoby zaistnieć.
Ulice i kręte korytarze, które się przecinają, spotykają lub kolidują ze sobą, wskazują kierunek ruchu i rodzą przypadkowe lub przemyślane relacje. Jednak miasta nie zawsze są idealne. Będąc w ciągłym ruchu, łatwo się zgubić. Niektóre ulice są zamknięte, inne w budowie – tak nierówne, że mogą udaremnić jakiekolwiek spotkanie. Każdy reaguje inaczej – jedni zawracają, by zacząć od nowa w punkcie wyjścia; inni poddają się zupełnie; jeszcze inni postanawiają pokonać napotykane przeciwności i odbudować z pojedynczych klocków ulicę, która dopiero co wydawała się zdradziecka i niepewna.
Choreografia, inscenizacja i projekt kostiumów: Giuseppe Spota
Muzyka: Ezio Bosso, A Filetta, Jóhann Jóhannsson, Ólafur Arnalds/Nils Frahm
Reżyseria światła: Carlo Cerri
Projekcje wideo i dźwięk: OOOPStudio
Wykonanie kostiumów: Francesca Messori – Sartoria Aterballetto
Prapremiera: Teatro Comunale „L. Pavarotti”, Modena, 21 i 22 marca 2015
Spektakl na cały zespół baletowy
Rain Dogs
Zaczyna padać. Pies, który zapuścił się poza granice swojego terytorium, podążając za nietypową zdobyczą, nagle gubi trop i mimo dobrego węchu, nie może znaleźć drogi do domu. Deszcz zatarł znajomy zapach. Z inspiracji tym obrazem powstał spektakl dotykający złożoności i wewnętrznej sprzeczności naszych relacji ze światem i innymi. Czasem poszukując sensu, tracimy z oczu znajome punkty odniesienia; niepewni i zdezorientowani nie potrafimy wrócić do domu, do znajomego stanu, który już przeminął. To moment, w którym samotność i niepewność objawiają się w przeróżnych formach: ironii, rozpaczy, niefrasobliwości i desperacji. Próba odnalezienia swojej tożsamości przeradza się w problem egzystencjalny. W swoich dociekaniach choreograf posługuje się skrajnymi nastrojami i wrażeniami. Jak sam mówi: „Tom Waits tworzy egzotyczną atmosferę nasuwającą na myśl Stany Zjednoczone Charlesa Bukowskiego. Udaje mu się uchwycić zapachy i barwy, które nasuwają nam, słuchaczom, wiele skojarzeń. Mój spektakl nie jest dosłowny, jednak w muzyce Toma Waitsa jest coś niezwykle przyziemnego a zarazem błyskotliwie wnikliwego. Czułem, że jego muzyka współgra z moją choreografią i światem wyobrażonym. Czułem, że historie, które opowiada i rytmy, które wybija są w zgodzie z moim językiem i koncepcją. To nie jest mój pierwszy spektakl poświęcony samotności i relacjach z innymi ludźmi, jednak tym razem muzyka wskazała mi inny sposób podejścia do tematu. Spojrzałem na te kwestie z perspektywy Toma Waitsa, dlatego nietrudno mi było powiązać muzykę z tańcem”.
Rain Dogs
Choreografia, scenografia i projekt kostiumów: Johan Inger
Muzyka: Tom Waits
Reżyseria światła: Peter Lundin
Premiera realizacji z udziałem Aterballetto: Teatro Valli, Reggio Emilia (Włochy), 12 października 2013
Spektakl na 9 tancerzy
***
Aterballetto jest najważniejszą trupą we Włoszech, zajmującą się produkcją i dystrybucją przedstawień tanecznych oraz pierwszą tak silną jednostką działającą poza fundacjami operowymi. Trupa została założona w 1979 roku na kanwie doświadczeń Trupy Baletowej Teatrów Emilii Romanii, kierowanej przez Vittoria Biagi. Tworzą ją zdolni soliści, umiejący odnaleźć się w każdym stylu. Aterballetto cieszy się dużym uznaniem również na arenie międzynarodowej.
