Teatr Wielki – Opera Narodowa (dawniej Teatr Wielki w Warszawie) – czołowa reprezentacyjna polska scena operowo-baletowa, narodowa instytucja kultury. Od 180 lat funkcjonuje w budynku Teatru Wielkiego wybudowanym w latach 1825-1833 według projektu włoskiego architekta Antonio Corazziego z Livorno. Działalność w nowym gmachu zainaugurowała premiera Cyrulika sewilskiego Gioachino Rossiniego. Później budynek przy pl. Teatralnym był kilkakrotnie przebudowywany, a podczas oblężenia Warszawy w 1939 r. został zbombardowany i niemal całkowicie zniszczony. Po II wojnie światowej został odbudowany i jednocześnie znacznie powiększony według projektu Bohdana Pniewskiego. Zachowano ocalałą klasycystyczną fasadę gmachu i dwuskrzydłowe założenie (w skrzydle od ul. Wierzbowej działa Teatr Narodowy – główna polska scena dramatyczna). Obecnie teatr posiada scenę główną w Sali im. Stanisława Moniuszki, ojca polskiej opery narodowej (największa kryta scena operowa na świecie) i scenę kameralną im. Emila Młynarskiego, dyrygenta i dyrektora opery). Na pierwszym piętrze, w dawnych Salach Redutowych, mieści się jedyne w Polsce Muzeum Teatralne. W 2002 roku na fasadzie budynku pojawiła się, przewidziana w dawnych planach Corazziego, a nigdy nie zrealizowana, kwadryga Apollina. Od 2009 roku balet Opery Narodowej uzyskał autonomię artystyczną i funkcjonuje w Teatrze Wielkim jako Polski Balet Narodowy. Podobnie, jak wszystkie opery narodowe na świecie TW-ON prezentuje klasyczne dzieła ze światowego repertuaru operowego, utwory współczesne i repertuar narodowy (opery Stanisława Moniuszki, Karola Szymanowskiego, Krzysztofa Pendereckiego i in.).
Adres
Plac Teatralny 1, Warszawa
Telefon
22 692 02 00
Strona
powiązane
Ludzie
Dominika Krysztoforska
- tancerka
- pedagożka
Aleksandra Liashenko
- tancerka
Egor Menshikov
- tancerz
Barbara Olkusznik
- tancerka
Wojciech Misiuro
- tancerz
- choreograf
Hanna Zawadzka-Korpolewska
- tancerka
- choreografka
- pedagożka