Warszawa: Teatr Wielki – Opera Narodowa: „Korsarz” – chor. Manuel Legris

Korsarz powstał w 1856 roku na scenie Opery Paryskiej. Jego librecistą był francuski dramaturg Jules-Henri Vernoy de Saint-Georges (autor m.in. libretta do Giselle), który oparł się na popularnym w tamtych latach poemacie Lorda Byrona. Muzykę skomponował Adolphe-Charles Adam, a twórcą pierwowzoru choreograficznego był ich wybitny rodak, baletmistrz Joseph Mazilier. W tym samym roku wystawiono Korsarza w Londynie, a już półtora roku później balet znalazł się w repertuarze Teatru Wielkiego w Warszawie, wystawiony według pierwowzoru przez polskiego choreografa Romana Turczynowicza. Dopiero potem podbijał kolejno Mediolan, Petersburg i Moskwę. To właśnie w Rosji przetrwał w repertuarze do naszych czasów, a w ostatnim ćwierćwieczu ponownie zyskał szerszą popularność na Zachodzie, powracając na sceny europejskie i amerykańskie.

Pierwszej twórczej rewizji pierwotnej oprawy muzycznej i choreografii Korsarza dokonał legendarny choreograf francuski Marius Petipa na scenie Teatru Maryjskiego w Petersburgu. Dodawał kolejno do partytury Adama numery muzyczne innych kompozytorów (Pugni, Oldenburg, Drigo i in.) oraz wzbogacał kolejne wznowienia baletu o nowe sekwencje choreograficzne. Właśnie na jego wersji, przetwarzanej i doskonalonej przez następne pokolenia baletmistrzów i tancerzy, oparł się Manuel Legris, były „danseur étoile” Opery Paryskiej, a obecnie dyrektor Baletu Opery Wiedeńskiej, który w 2016 roku stworzył tam z powodzeniem własną rekonstrukcję Korsarza. I ta właśnie inscenizacja trafia teraz na scenę Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w wykonaniu czołowych solistów i zespołu Polskiego Baletu Narodowego.

Korsarz to opowieść baletowa rozgrywająca się w dawnym tureckim mieście Adrianopol. Przedstawia przygody charyzmatycznego pirata Konrada zakochanego w pięknej Medorze. Zostaje ona porwana przez handlarza niewolnikami, który sprzedaje ją na targu władczemu Zeid-Paszy. W intrygę wplątany jest także podstępny Birbanto, kompan Konrada, oraz zazdrosna niewolnica Gulnara, która kocha się w Paszy. Balet jest pełen zaskakujących zwrotów akcji, roztańczonych scen widowiskowych i obfituje w liczne popisy solowe.

Balet w trzech aktach z prologiem i epilogiem
Choreografia: Manuel Legris według Mariusa Petipy
Libretto: Manuel Legris i Jean-François Vazelle według George’a  Byrona, Julesa-Henriego Vernoy de Saint-Georges i Josepha Maziliera
Dramaturgia: Jean-François Vazelle
Dyrygent: Marta Kluczyńska
Scenografia i kostiumy: Luisa Spinatelli
Światła: Marion Hewlett

Premiera tej inscenizacji: 20.03.2016, Wiener Staatsballett
Premiera polska tej inscenizacji: 17.09.2020, Polski Balet Narodowy

Więcej: Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie