
Fot. Jakub Wittchen dla Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk
Fot. Jakub Wittchen dla Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk
Inspiracją dla Izadory Weiss, zrealizowanym z zespołem Polskiego Baletu Narodowego, było opowiadanie Jądro ciemności Josepha Conrada. To rozprawa o granicach okrucieństwa, które przesuwają się, kiedy jeden człowiek panuje nad drugim i jest bezkarny wobec przemocy. W spektaklu taka przemoc objawia się w relacjach między mężczyzną i kobietą. Choreografka jest zafascynowana zmianą, jaka pojawia się w tych relacjach, gdy kobieta przestaje być jednomyślna z partnerem i zaczyna odmawiać posłuszeństwa. Jak to się dzieje, że cudowna obietnica raju mężczyzny spragnionego spełnienia może się przerodzić w agresję, przemoc i poniżanie? Jak to jest możliwe, że z cierpienia bezbronnej ofiary można czerpać rozkosz lub rozładowanie własnych lęków i kompleksów? Niekończące się, mimo postępu cywilizacji i praw człowieka, panowanie mężczyzny nad kobietą jest w wielu krajach ukrytą formą niewolnictwa, gdy kobieta jest własnością męża. Ma ono swoją brutalną wersję w świecie seksu. Ciemności nie zapadają nagle. Otaczają nasze jasne przestrzenie i czekają, by stopniowo zapanować w naszym życiu na zawsze.
Balet w dwóch aktach
Libretto: Izadora Weiss
Muzyka: Johann Sebastian Bach, Antonio Vivaldi, Philip Glass, Armand Amar oraz muzyka starofrancuska
REALIZATORZY:
Izadora Weiss – libretto, choreografia, scenografia
Piotr Jasiński – światła
Obsada premierowa:
Ewa Nowak – Lilli
Yurika Kitano – Gejsza
Adam Kozal – Ojciec
Adam Myśliński – Chłopak
Lorenzo Alberti – Pan Młody
Yurika Kitano – Jasmin
Rachael Vrbancic – Matka
Dan Ozeri – Pan
Natalia Pasiut – Dziewczyna 1
Agnieszka Jankowska – Dziewczyna 2