Magdalena Ciechowicz − pierwsza solistka Polskiego Baletu Narodowego. W 2000 roku ukończyła Państwowa Szkołę Baletową w Warszawie. W trakcie nauki została laureatką pierwszej nagrody Ogólnopolskiego Konkursu Tańca w Gdańsku w kategorii juniorów (1997), a następnie finalistką tego konkursu w kategorii seniorów (1999). Była wielokrotną stypendystką Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, a także stypendystką ministra kultury. W 1999 roku wyjechała na letnie stypendium do Académie de Danse Classique Mariki Besobrasovej w Monte Carlo, a w roku następnym tańczyła w Ballet des Jeunes d’Europe. W 2000 roku dołączyła do zespołu baletowego Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. W tym samym sezonie została finalistką Międzynarodowego Konkursu Baletowego w Helsinkach.
Tańczyła m.in. role: Wróżki Śmiałości w Śpiącej królewnie, w Pas de quatre w Jeziorze łabędzim i Królowej Kwiatów w Dziadku do orzechów. Po dwóch latach wyjechała ponownie do Francji na zaproszenie Europa Danse Company, gdzie pracowała z Monique Loudières, Susan Hendl, Robertem Strajnerem i Tonym Fabré. Występowała tam w choreografiach: George’a Balanchine’a: Allegro Brillante, Nacho Duato: Na Floresta, Jiři’ego Kyliana Songs of a Wayfarer i Ricarda Franco – Nunca Mais, m.in. w teatrze Châtelet w Paryżu. W 2003 roku brała udział w tournée European Youth Ballet Alexandra Hoffmanna, następnie dołączyła do madryckiego Compaña Nacional de Danza Nacho Duato. Występowała z tym zespołem we Francji, Hiszpanii, Niemczech, Portugalii, Turcji, USA i na Węgrzech, W 2004 roku wróciła na scenę Teatru Wielkiego jako solistka, a od 2010 roku pierwsza solistka.
Najważniejsze partie:
Hiszpańska Księżniczka, Cztery łabędzie i Odetta-Odylia w Jeziorze łabędzim, Kobieta z Werony w Romeo i Julii, Królowa Kwiatów i Taniec hiszpański w Dziadku do orzechów, Młoda w Harnasiach, Gamzatti i Pas d’action w Bajaderze, Dobra Wróżka Bzu w Śpiącej królewnie, Blancheflor w Tristanie, Speak Low i inne partie solowe w Kurcie Weillu, Solistka pierwsza w Concerto Barocco, Wróżka Zimy w Kopciuszku, Nasza-Druga w I przejdą deszcze… , Wybrana w Święcie wiosny Wacława Niżyńskiego oraz partie solowe w baletach: Donna, For a While, W poszukiwaniu kolorów, Pocałunki, In Light and Shadow, Popołudnie Fauna., a także Syrena w Synu marnotrawnym Balanchine’a, Ewa-Noemi w Kainie i Ablu Wesołowskiego (obie choreografie w ramach wieczoru Opowieści biblijne), Gertruda w Hamlecie Jacka Tyskiego (2013).
