Marta Bochenek – tancerka i choreografka, przez lata związana z Teatrem Wielkim – Operą Narodową w Warszawie.
W 1960 roku ukończyła Państwową Średnią Szkołę Baletową w Poznaniu.
Następnie podjęła pracę w zespole baletowym Państwowej Opery w Warszawie (od 1962 roku – Teatru Wielkiego w Warszawie).
W latach 1961–1973 występowała w takich spektaklach jak: Giselle (Batylda), Kamienny kwiat (Drogi kamień), Świtezianka (Dziewczyna), Zaczarowana oberża, Święto wiosny (Dziewczyna), Syn marnotrawny (Dziewczyna), Trójkątny kapelusz (Dziewczyna), Temat z wariacjami (Cztery Temperamenty) (Dziewczyna), Don Kichot (Mercedes, Driada), Jezioro łabędzie (Łabędź), Oczekiwanie (Pani), Ad hominem (Dziewczyna A, solistka), Halka (solowa partia baletowa), Orfeusz (Furia), Pan Twardowski (Czarna kotka, Czarownica, Panna, Karczmarka), Harnasie (Siostra Pana Młodego), Kopciuszek (Macocha), Romeo i Julia (w Tarantelli), Pożądanie (Śmierć).
Współpracowała z Warszawską Grupą Baletową, działającą w ramach polskiej sekcji międzynarodowej organizacji młodzieży muzycznej Jeunesses Musicales. W 1969 roku zwróciła na siebie uwagę choreografią do utworu Grażyny Bacewicz Musica sinfonica in tre movimenti.
W 1970 roku stworzyła układy taneczne do opery kameralnej Julia i Romeo do muzyki Bernadetty Matuszczak. W kolejnych latach opracowała choreografie do takich kompozycji jak: Metafrazy Jerzego Maksymiuka (1971), Etiudy baletowe Krzysztofa Komedy (1975), Swinging music Kazimierza Serockiego (1975) oraz Capriccio (1975) i Kwartet smyczkowy (1975) Krzysztofa Pendereckiego. Jest też autorką choreografii do opery kameralnej Henryka Czyża Inge Bartsch (1982).
Jej dorobek twórczy obejmuje choreografie w przedstawieniach Teatru Telewizji, m.in. Bliźniak Zdzisława Gozdawy i Wacława Stępnia w reżyserii Lecha Wojciechowskiego (1975) oraz Lizystrata w reżyserii Antoniego Halora (1978). Stworzyła również sceny taneczne do filmów Palace Hotel (1977) i Akademia Pana Kleksa (1983).
W 1979 roku w Katowicach otrzymała „Złotą Maskę” w plebiscycie „Wieczoru”.
Zmarła 31 grudnia 2024 roku.
Źródła:
Cyfrowe Archiwum Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, https://archiwum.teatrwielki.pl/osoba/baza/marta-bochenek [dostęp: 2 stycznia 2025].
Marta Bochenek, hasło w: Encyklopedia Teatru Polskiego, https://encyklopediateatru.pl/osoby/15552/marta-bochenek [dostęp: 2 stycznia 2025].
Marta Bochenek, hasło w: Film Polski, https://www.filmpolski.pl/fp/index.php?osoba=115216 [dostęp: 2 stycznia 2025].
Małgorzata Komorowska, Polski balet na muzycznej scenie XX wieku. Między partyturą a tańcem, cz. 3 – okres powojenny II. Krok szósty: ku wizjom choreografa. 1. Janina Jarzynówna-Sobczak i sukcesorzy, taniecPOLSKA.pl 27.07.2012 [dostęp: 2 stycznia 2025].
„Zaczarowana oberża”, scena zbiorowa: Krystyna Zgórska, Roman Kerson, Rajmund Dawidziuk, Marta Bochenek (1962), fot. Franciszek Myszkowski, Archiwum Teatru Wielkiego – Opery Narodowej
Na zdjęciu: Marta Bochenek w balecie „Don Kichot” (1967), fot. Edward Hartwig, Archiwum Teatru Wielkiego – Opery Narodowej
Na zdjęciu: Marta Bochenek w tańcu hiszpańskim w balecie „Kopciuszek” (1969), fot. Edward Hartwig, Archiwum Teatru Wielkiego – Opery Narodowej
Na zdjęciu: Marta Bochenek i Dariusz Blajer w balecie „Pożądanie” (1973), fot. Edward Hartwig, Archiwum Teatru Wielkiego – Opery Narodowej
