Warszawa: Teatr Wielki – Opera Narodowa „Mayerling” – chor. Kenneth MacMillan

O przedstawieniu Mayerling:

Samobójcza śmierć arcyksięcia Rudolfa Habsburga i jego młodocianej kochanki Mary Vetsery w Mayerlingu to jeden z najbardziej zagadkowych epizodów europejskiej historii XIX wieku. Rudolf był jedynym synem cesarza Franciszka Józefa i Elżbiety Bawarskiej, słynnej „Sissi”. Wiązano z nim wielkie nadzieje jako następcą tronu Monarchii Austro-Węgierskiej. Kiedy jednak jego zaaranżowane małżeństwo z belgijską księżniczką Stefanią okazało się nieudane, szukał pociechy w romansach, morfinie i alkoholu. Skonfliktowany z ojcem, jako trzydziestolatek poznał 17-letnią baronównę Vetserę, bezgranicznie w nim zakochaną i gotową nawet na wspólne samobójstwo. Odnaleziono ich martwych w cesarskim pałacyku myśliwskim w Mayerlingu, a prawda o ich śmierci do dziś wzbudza liczne kontrowersje.

Powstało kilka ekranizacji tej historii, z najsłynniejszą w reżyserii Terence’a Younga, z Omarem Sharifem i Catherine Deneuve w rolach tragicznych kochanków. W przeciwieństwie jednak do romantycznych wersji filmowych MacMillan w swym widowiskowym dramacie, stworzonym w 1978 roku dla londyńskiego Royal Ballet, znacznie pogłębia portret psychologiczny Rudolfa. Wnika w uwarunkowania społeczne i polityczne jego zachowań oraz presję najbliższego otoczenia, co mogło doprowadzić zagubionego w tym wszystkim arcyksięcia do desperackiego samobójstwa. Tworzy dzięki temu zaskakujące okazje do wspaniałych sekwencji tańca i ekspresji aktorskiej. Wystarczy wspomnieć, że Rudolf w ciągu całego spektaklu prawie nie schodzi ze sceny, wykonując aż siedem ważnych pas de deux z pięcioma różnymi partnerkami. Żaden dotąd balet nie stawiał artyście tak wysokich wymagań. Pierwszym odtwórcą tej roli był znany angielski tancerz David Wall, a później wykonywali ją w Londynie inni wybitni artyści.

Mayerling jest żelazną pozycją repertuaru Royal Ballet, który prezentował go także podczas występów w Nowym Jorku (z Waynem Eaglingiem w roli Rudolfa) i w Moskwie (z Irkiem Mukhamedovem). Po śmierci Kennetha MacMillana, za specjalnym pozwoleniem wdowy po choreografie, Lady Debory MacMillan, to wyjątkowe przedstawienie mogły dotąd włączyć do swojego repertuaru jedynie: Królewski Balet Szwedzki, Węgierski Balet Narodowy, Balet Opery Wiedeńskiej, Balet Teatru im. Stanisławskiego w Moskwie, Houston Ballet i Balet Stuttgarcki. Znalazł się także w najbliższych planach Baletu Opery Paryskiej.

Warszawską inscenizację przygotowują dwaj brytyjscy artyści wyspecjalizowani w realizowaniu arcydzieła MacMillana: ceniony angielski choreolog Karl Burnett i Wayne Eagling, były gwiazdor Royal Ballet. Jako arcyksięcia Rudolfa zobaczymy Vladimira Yaroshenkę, którego głównymi partnerkami będą: Chinara Alizade (jako Mary Vetsera), Yuka Ebihara (Hrabina Larisch), Mai Kageyama (Księżniczka Stefania), Rosa Pierro (Cesarzowa Elżbieta) i Palina Rusetskaya (Mitzi Kaspar). Do roli Rudolfa przygotowują się także Dawid Trzensimiech i Patryk Walczak, a poza już wymienionymi w licznych rolach dramatu pojawi się cała plejada artystów Polskiego Baletu Narodowego. Niespodzianką będą gościnne występy dawnych solistów warszawskiego baletu, Renaty Smukały i Walerego Mazepczyka w specjalnych rolach aktorskich Arcyksiężnej Zofii i Cesarza Franciszka Józefa, a jego przyjaciółką Kathariną Schratt będzie mezzosopranistka Justyna Ołów. Premiera powstaje we współpracy z Royal Opera House, Covent Garden, która wypożyczyła Teatrowi Wielkiemu – Operze Narodowej swoje oryginalne dekoracje i kostiumy tej inscenizacji. Po pierwszej, czerwcowej serii przedstawień Mayerling powróci znów do warszawskiego repertuaru w przyszłym sezonie.

Mayerling – balet w trzech aktach
Choreografia: Kenneth MacMillan
Muzyka: Ferenc Liszt
Aranżacja i orkiestracja: John Lanchbery
Libretto: Gillian Freeman
Dyrygent: Patrick Fournillier
Scenografia i kostiumy: Nicholas Georgiadis
Światła: John B. Read
Realizatorzy baletu: Karl Burnett, Wayne Eagling
Polski Balet Narodowy
Orkiestra Teatru Wielkiego – Opery Narodowej

Więcej: teatrwielki.pl