Warszawa/VII „Warsaw Dance Days”: Studenci i absolwenci szkół baletowych i szkół tańca, Teatr Tańca Jazzgot „Wyciszone”, Collective B „Wonderful World”

Ośrodek Teatru Tańca Zawirowania zaprasza na 7. edycję Międzynarodowego Festiwalu Tańca Współczesnego „Warsaw Dance Days”, która w całości poświęcona jest młodym adeptom sztuki tańca: uczniom, studentom i absolwentom szkół baletowych oraz polskich i zagranicznych uczelni związanych z tańcem i choreografią. Przez trzy festiwalowe dni, po raz pierwszy na dwóch scenach, zaprezentuje się prawie setka artystów młodego pokolenia.

Trzeci i ostatni wieczór festiwalu poświęcony będzie krótkim prezentacjom prac uczniów i absolwentów szkół baletowych, artystów niezależnych, a także zespołów: Teatru Tańca Jazzgot i Collective B.

Ogólnokształcąca Szkoła Baletowa im. Ludomira Różyckiego w Bytomiu:

Lingua Linea

Lingua Linea jest choreografią, która porusza temat języka, mowy ciała i percepcji lini ciała drugiego człowieka. Historia oparta na kontakcie między jednostkami poszukującymi wspólnego kodu. Praca powstała w ramach polsko-japońskiego projektu uczniów szkół baletowych Youth Spirit of Dance, i miała swoją premierę w sierpniu 2018 roku w Teatrze Wielkim w Łodzi.

Choreografia: Bartłomiej Malarz

Wykonanie: Gabriela Dąbek, Dominika Woszek

Muzyka: Balanescu Quartet
Scenografia i kostiumy: Małgorzata Lobermajer

Produkcja: Bartłomiej Malarz, Wiesław Dudek
Czas trwania: 3 min.

Bartłomiej Malarz jest uczniem IX klasy Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej w Bytomiu im. Ludomira Różyckiego. Finalista konkursu Młody Tancerz Roku 2017, czyli polskich eliminacji do konkursu Eurowizji Młodego Tancerza. W 2016 roku zadebiutował jako choreograf na Międzynarodowym Konkursie Choreograficznym im. Bożeny Kociołkowskiej w Bytomiu, prezentując pracę Zderzenia ludzkie. W późniejszych latach zrealizował układy Gdzie nikt nie patrzy oraz Speed Limit. W 2018 roku jego choreografia Contact Fabrik została nagrodzona pierwszą nagrodą na XX Międzynarodowym Konkursie Choreograficznym w Bytomiu, a w czerwcu doczekała się realizacji w Konserwatorium Praskim. W sierpniu 2018 roku stworzył choreografię Lingua Linea, w ramach drugiej edycji Młodego Ducha Tańca.

Where would I go

If there will be more of me,

Would I ever will be try?

If there will be more of me,

Would be lonely shadow die?

Two steps behind, you follow me

I touch your feel without eyes.

Two steps behind, I follow you

You take my role without time..

Choreografia:. Alexey Torgunakov

Wykonanie: Klonowska Sylwia, Kłosowicz Kamila

Muzyka: Shevdaliza Shahmaran

Czas trwania : 5 min.

Alexey Torgunakov studiował w Moscow State Academy of Choreography, swoją karierę rozpoczął w rosyjskim Teatrze Bolszoj. Był również członkiem zespołu Provincial Dances Theatre w Jekaterynburgu. Pracował z takim artystami jak: Angelin Preljocaj, Anna Piotrowska, Ivgi & Greben, Cecilia Moisio, Tatiana Baganova, Alexei Ratmansky, Jiří Kylián, Roland Petit, Yuri Grigorovich, Natalia Shirokova. Od 2014 roku jest członkiem zespołu Teatru ROZBARK. Zwycięzca w konkursie tanecznym „International Dance Competition Hellas” w Atenach (2007), wraz z Olegiem Stepanovem nominowany do rosyjskiej nagrody teatralnej „Złota maska” (2016) za choreografię do spektaklu All that I can be, a w 2018 za choreografię do spektaklu Object in a distance. W swojej pracy łączy różne dyscypliny sztuki, współpracował z artystami wizualnymi – Natalie Doomco, Anną Trish, Vladislavem Sedletskym, Vladimirem Glyninem. Swój artystyczny język tworzy również w oparciu o video art, tworząc takie projekty jak p-layers, ready to change, Liberation. Twórca video do spektaklu An on Bast Life is a dancer and you are the Dance.

Współpracował również z The Bill concept store w Poznaniu. Występował w Japonii, Korei Południowej, Emiratach Arabskich, Chinach, Stanach Zjednoczonych, Australii, Kanadzie, Francji, Anglii, Włoszech, Hiszpanii, Niemczech, Belgii, Holandii, Grecji, Luksemburgu, Słowenii, Ukrainie, Białorusi, Węgrzech. Prowadzi warsztaty i lekcje tańca w Polsce i zagranicą. Uczy przede wszystkim tańca współczesnego, baletu i improwizacji.

www.torgunakov.com

Forgotten Whispers

Forgotten Whispers to układ choreograficzny przygotowany na X Międzynarodowy Konkurs Choreograficzny im. Bożeny Kociołkowskiej w Bytomiu. Młode choreografki skupiły się na przepływie ruchu i przekazywaniu impulsu. To obraz całości w dwóch kawałkach.

Choreografia: Weronika Wróbel, Zuzanna Jaguś

Wykonanie: Weronika Wróbel, Oliwia Gloc

Muzyka: Scanner Immemory

Czas trwania: 3 min.

Zuzanna Jaguś zaczęła tańczyć w wieku 4 lat. Pzez 6 lat uczęszczała do Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Ludomira Różyckiego w Bytomiu. W VI klasie wraz z Weroniką Wróbel za duet Forgotten Whispers otrzymały II miejsce w Międzynarodowym Konkursie Choreograficznym im. Bożeny Kociołkowskiej w Bytomiu.

Weronika Wróbel rozpoczęła naukę tańca w amatorskiej grupie tanecznej. Od 2012 do 2018 roku kształciła się Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Ludomira Różyckiego w Bytomiu. Obecnie uczennica Akademickiego Liceum Ogólnokształcącego Politechniki Śląskiej. W 2016 roku zdobyła lll miejsce, a w 2017 roku l miejsce w kategorii taniec zespołowy na Ogólnopolskim Festiwalu Polskich Tańców Narodowych w Koszęcinie. W 2018 roku wraz Zuzanną Jaguś zdobyły ll miejsce w X Międzynarodowym Konkursie Choreograficznym im. Bożeny Kociołkowskiej w Bytomiu.

Ogólnokształcąca Szkoła Baletowa im. Feliksa Parnella w Łodzi:

Selection

Choreografia Selection jest o poszukiwaniu swojej drogi życia.

Choreografia i wykonanie: Zofia Wara-Wąsowska

Muzyka: Murcof Marmol

Scenografia i kostiumy: Joanna Wara-Wąsowska

Czas trwania: 2 min.

Zofia Wara-Wąsowska jest uczennicą Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Feliksa Parnella w Łodzi oraz laureatką licznych konkursów choreograficznych i mistrzostw tańca, m.in.: laureatka X Międzynarodowego Konkursu Choreograficznego w Bytomiu (2018), stypendystka Międzynarodowego Konkursu Baletowego „Złote Pointy” w Szczecinie (2018), laureatka III miejsca w XX Ogólnopolskim Konkursie Tańca im. Wojciecha Wiesiołłowskiego w Gdańsku – kategoria: taniec klasyczny 2017), zdobywczyni I. i II. nagrody w X Ogólnopolskim Turnieju Formacji Tańca (2016) oraz I. i II. nagrody w Mistrzostwach Europy w Tańcu Sportowym (2015), zwyciężczyni II Konkursu Sztuki Baletowej w Elblągu 2014.

Absolwentka Studio Baletowego Opery Krakowskiej, studentka Trinity Laban Conservatoire of Music and Dance w Londynie

Infirmity

Inspiracją do stworzenia choreografii Infirmity była żeliwna rzeźba Henry Moore bound to Fail (1967) autorstwa Amerykanina Bruce’a Naumana, odwołującej się do ludzkiej przemocy i kruchości ciała. Artystka w swojej choreografii bierze na warsztat metafizyczne uwiązanie człowieka, wraz z jego psychicznymi i fizycznymi ograniczeniami. Uważa, że dzisiejsze społeczeństwo jest „związane” i ograniczone obowiązkami, przymusami, złymi przyzwyczajeniami, nieodpowiednimi ludźmi, a także niepotrzebnymi informacjami i propagandą. Choreografkę interesuje również moc i okrucieństwo gestów. Jak interpretujemy ułożenie rąk w zależności od różnych okoliczności? Jak jeden gest decyduje o czyimś życiu i losie? W swojej choreografii oddaje wrażenia uwiązania, ale i poczucia wyzwolenia, zwracając uwagę na ekspresję i emocje ukryte w spojrzeniu.

Choreografia i wykonanie: Maria Salwińska

Muzyka: Olafur Arnalds This place was a shelter

Scenografia i kostiumy: Maria Salwińska

Realizator dźwięku: Kacper Sagnowski

Czas trwania: 3 min.

Maria Salwińska zaczęła tańczyć w wieku 4 lat. Po uzyskaniu dyplomu tancerza w Studio Baletowym Opery Krakowskiej spędziła rok w Anglii, gdzie kształciła się i rozwijała w Trinity Laban Conservatoire of Music and Dance w Londynie. Uczestniczka konkursów tańca, festiwali i zdobywczyni nagród m.in.: mistrzostwa w kategorii Solo Modern and Contemporary Dance na Dance World Cup 2014 w Portugalii, I miejsca w konkursie SoloDuoTrio 2016, Warsaw Dance Days 2017, Rude Health Festival, Dance Around the World Festival 2018. Tańczyła w Operze Krakowskiej m.in. w: Carmina Burana, Kopciuszku, Księdze lasu oraz na Koncercie Sylwestrowym 2016/2017. Uczestniczka warsztatów tanecznych, m.in. z technik tańca współczesnego, repertuaru Marty Graham, Merce’a Cunnighama czy Wayne’a McGregora. Prowadzi zajęcia w formie warsztatowej oraz uczy tańca współczesnego na obozach młodzieżowych. Obecnie, jako niezależna tancerka i artystka, angażuje się w projekty i aktywnie poszukuje nowych tanecznych możliwości. Mieszka w Warszawie.

Krakowska Akademia Tańca L`art de la Danse :

Po północy

Choreografia Po północy jest introspekcją kobiety powracającej myślami do pewnego wspomnienia. Jedno spotkanie. Jedna osoba. Jeden blask księżyca. Once after midnight. Wieczorem wspomina się piękniej.

Choreografia i wykonanie: Zuzanna Strugacz

Muzyka: Patsy Cline Walking after midnight

Czas trwania: 3 min.

Zuzanna Strugacz – uczennica klasy dyplomowej Niepublicznej Krakowskiej Szkoły Sztuki Tańca L’art de la Danse oraz XXX LO w Krakowie. Przygodę z tańcem rozpoczęła w wieku 9 lat. Tańczy w Teatrze Ludowym w Krakowie. Uczestniczy w warsztatach z dziedziny tańca współczesnego, klasycznego, języka ruchowego GaGa, improwizacji oraz innych technik tanecznych.

Ogólnokształcąca Szkoła Baletowa im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu:

Red in Tooth and Red in Claw

Choreografia Red in Tooth and Red in Claw została zaprezentowana podczas X Konkursu Choreograficznego w Bytomiu oraz podczas koncertu dyplomowego w 2018 roku.

Choreografia: Maria Banaszak

Wykonanie: Maria Banaszak, Viviana Zajączkowska

Muzyka: Of Monsters and Man
Scenografia i kostiumy: Maria Banaszak, Dorota Pawlukiewicz

Czas trwania: 4 min.

Maria Banaszak – uczennica VIII klasy Szkoły Baletowej im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu. Finalistka X Międzynarodowego Konkursu Choreograficznego w Bytomiu, uczestniczka II edycji projektu Młody Duch Tańca.

Ogólnokształcąca Szkoła Baletowa im. Romana Turczynowicza w Warszawie:

Yellow

Żółty człowiek – taki jak my wszyscy. Każde jego doświadczenie, wszystko co robi, myśli i czuje, zależne jest od opinii innych ludzi. Niszczy to jego teraźniejszość, ponieważ jego działania podejmowane są z perspektywy zysku i straty. Nie rozumie, dlaczego pomimo spełnienia wszelkich oczekiwań, jego rzeczywistość jest mdła. Wciąż szuka nowej okazji, by zabłysnąć. Nie odczuwa już żadnych emocji. Otacza go żółta obojętność.

Choreografia i wykonanie: Mikołaj Czyżowski

Muzyka i tekst: Fool’s Garden

Scenografia, kostiumy, materiał dźwiękowy, produkcja: Mikołaj Czyżowski

Czas trwania: 2 min.

Mikołaj Czyżowski – uczeń Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie. Laureat konkursów tanecznych w Polsce m.in. Międzynarodowego Konkursu Choreograficznego w Bytomiu. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Fundacji Balet. Występuje w spektaklach baletowych wraz z Polskim Baletem Narodowym. Uczestniczył w warsztatach baletowych w John Cranko Schule w Stuttgarcie oraz Arts Ballet Theatre of Florida.

Artystka niezależna

Absolwentka Ogólnokształcąca Szkoła Baletowa im. Romana Turczynowicza w Warszawie, tancerka Teatru Muzycznego Roma:

Slowly escape

Problem depresji dotyka coraz większą część społeczeństwa. Artystka chce przedstawić tę chorobę jako cichego zabójcę, ponieważ tak właśnie postępuje jej rozwój. Często nie jesteśmy świadomi zagrożenia, które może dotknąć każdego z nas. Poprzez tę choreografię chce zwrócić uwagę na powagę sytuacji i pokazać, jak depresja powoli, niezauważenie zabiera bliskie nam osoby.

Choreografia i wykonanie: Nikola Zientarska

Muzyka: Chris Zabriskie

Tekst: Kat Napiorkowska

Scenografia i kostiumy: Małgorzata Wilk

Czas trwania: 2 min.

Nikola Zientarska – absolwentka Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. R. Turczynowicza w Warszawie, tancerka Teatru Muzycznego Roma. Przygodę z tańcem rozpoczęła w wieku 7 lat w Studio Artystycznym Metro i Studio Tanecznym Akcent. Podczas nauki w szkole baletowej odnosiła sukcesy taneczne, jak i choreograficzne. Była nagradzana za choreografie w konkursach krajowych i międzynarodowych (m.in. w Polsce, Korei Południowej, Chorwacji i na Łotwie). Jako choreografka zadebiutowała układami: Hello, 24, Bez limitu. Jako tancerka Studia Tańca i Gimnastyki Artystycznej Yuldance zdobyła tytuł Mistrzyni Polski w kategorii Duety Jazz Dance federacji IDO, była kilkakrotną reprezentantką kraju na Mistrzostwach Świata i Europy. Występowała na deskach m.in: Teatru Wielkiego w Warszawie, Teatru Komedia, Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, Opery Śląskiej.

Teatr Tańca Jazzgot

Wyciszone

Emocje, bóle, żale… wycisz one.

Rozterki, krzywdy… wycisz one.

Lamenty wycisz.

One wyciszone.

Choreografia Wyciszone miała swoją premierę podczas Inkubatora Tańca na Festiwalu Scena Otwarta w Tarnowie, a w Mielcu podczas XII Ogólnopolskich Konfrontacji Tańca Współczesnego Kontrasty zdobyła I miejsce.

Choreografia: Aneta Bułka

Wykonanie: Kasztalska Iga, Konopka Joanna, Meissner Jadwiga, Skomorowska Klaudia, Srokosz Kaja, Warnel Karina,  Wiśniewska Kaja

Muzyka: Jorge Mendez Cold, Capella Amsterdam i Daniel Reuss Lux Aeterna

Czas trwania: 14 min.

Aneta Bułka – choreografka, instruktorka, pedagożka, sędzia taneczna. Specjalizuje się w technikach tańca współczesnego i jazzowego. Przez 16 lat szkoliła się w dziedzinie tańca towarzyskiego, po czym trafiła do Teatru Tańca DF w Krakowie, gdzie zdobyła doświadczenie sceniczne u Katarzyny Skawińskiej. Przez ponad 3 lata doskonaliła się w paryskim Studio Harmonic oraz Centre International de Danse Jazz. Ukończyła instruktorski kurs tańca towarzyskiego (2001) i współczesnego (2003) w Krakowie, uhonorowany dyplomem Ministerstwa Kultury. Założycielka Teatru Tańca Jazzgot i autorka jego wszystkich choreografii. Od 2012 roku stworzyła etiudy: Pragnę pragnąć, Omerta, Ta pani stała za mną, Nic co ludzkie nie jest mi obce i spektakl Na dnie powietrza. Pomysłodawczyni i realizatorka cyklu jazz session o tematyce społecznościowej.

Akademia Wychowania Fizycznego w Poznaniu, Taniec w Kulturze Fizycznej:

(nie)wiara

Mówi się, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Siedząc na jednym krześle, patrząc w rożne strony, wciąż wiele nas łączy. Perspektywa wiele zmienia, ale to ważne, że patrzymy na to samo lub w tym samym kierunku. Przy wspólnym stole poszukamy różnic i podobieństw w widzeniu, rozumieniu, doświadczaniu i kreowaniu.

Choreografia i wykonanie: Katarzyna Leszek, Wojciech Furman

Muzyka: Michał Strugarek

Czas trwania: 8 min.

Katarzyna Leszek z tańcem związana jest od 9. roku życia. Przez 10 lat rozwijała się w zakresie tańca współczesnego w iławskim zespole ProContra, z którym regularnie prezentowała się na konfrontacjach tanecznych w całej Polsce. Była tancerka Szkoły Tańca Współczesnego Natalii Draganik-Franke w Poznaniu. Obecnie studentka III roku na kierunku Taniec w Kulturze Fizycznej Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Zrealizowała różne projekty związane z teatrem tańca, m.in.: SIKSIKA – Real People (chor. Anna Maria Krysiak, STW Poznań), Composer (chor. Paulina Jaksim, Polski Teatr Tańca), Myśl Ucieleśniona (chor. Agnieszka Doberska, Kompania Tańca AWF). Swój warsztat rozwija poprzez dynamiczne działania i poszukiwania w zakresie sztuki tańca oraz udział w warsztatach z pedagogami z całego świata. Nauczyciele, którzy najbardziej wpłynęli na jej sposób myślenia o ruchu to Anna Maria Krysiak, Paulina Wycichowska, Marcin Motyl, Adi Weinberg-Prejna, Natalia Iwaniec, Ruth Valensi (Vertigo Dance Company), Witold Jurewicz, Urszula Bernat-Jałocha, Ido Batash.

Wojciech Furman – student III roku na kierunku na kierunku Taniec w Kulturze Fizycznej, Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Praktykę taneczną rozpoczął w wieku 16 lat od sportowego tańca towarzyskiego, z której korzysta do dziś. Obecnie realizuje projekty w obszarze kontakt improwizacji i tańca współczesnego m.in.: SIKSIKA – Real People (chor. Anna Maria Krysiak, STW Poznań), Rozkosz (chor. Jakub Lewandowski, Teatr Rozbark), Composer (chor. Paulina Jaksim, Polski Teatr Tańca), Myśl Ucieleśniona (chor. Agnieszka Doberska). Współpracuje z Danielem Stryjeckim przy projektach łączących taniec i nowoczesne multimedia, m.in. jako tancerz w spektaklu Efekt Halo. Tańczył w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Niemczech, Rumunii, na Litwie i w Polsce. Uczy praktyki Fighting Monkey. Swoje myślenie o ruchu gromadzi pod hasłem Przetwarzanie Ruchu/Movement Processing, w którym szuka zorganizowania ruchu poprzez biomechaniczne dostrajanie ciała, komunikację między jego częściami w odniesieniu do grawitacji oraz wykorzystując potencjał tkanki łącznej i generując różnorodność propriocepcyjną. Jest jednym z dwóch w Polsce certyfikowanych specjalistów naukowego podejścia do kształtowania mobilności metodą FRC. Nauczyciele, którzy kształtowali i inspirowali jego ruch i myślenie o nim to m.in.: Joseph Frucek i Linda Kapetanea (Fighting Monkey), Iwona Olszowska, Paulina Wycichowska, Andrzej Adamczak, Aleksandros Anastasiadis (Ultima Vez), Frey Faust, Edivaldo Ernesto, Martin Kilvady, Matan Levkowich, Ray Chung, Witold Jurewicz, Sebastian Flegiel.

Collective B

Wonderful Word – work in progress

Wonderful World oscyluje między realizmem a slapstickiem. Mieszając powagę z humorem, tworzy paradoksy, chcąc za ich pomocą wyjaśnić i poszerzyć znaczenie przemocy. Wonderful World to praca powstała w wyniku szczegółowych badań nad antropologicznym aspektem przemocy i koncepcją obrazu, które poprowadziły autorkę ku szczegółowej analizie emocji, jaką jest przerażenie, a także jej eksploatacji medialnej oraz recepcji na poziomie publicznym.

Koncept i choreografia: Elsa Mourlam

Wykonanie: Elsa Mourlam (Francja), Sonia Borkowicz (Polska)

Muzyka: Tomas Novak (Czechy)

Muzyka na żywo: Christopher Haritzer (Austria) i Florian Strober (Niemcy)

Czas trwania: 20 min. + rozmowa z publicznością

Elsa Mourlam – francuska choreografka i niezależna tancerka, performerka, urodzona w 1991 roku w Auxerre we Francji. Elsa szkoliła się z zakresu tańca i teatru w Lullaby Danza Project i Théâtre en Miettes. Ukończyła studia taneczne na Uniwersytecie Antona Brucknera w Linz, w Austrii. W 2017 roku, po ukończeniu studiów, otrzymała roczne stypendium w Tanzquartier w Wiedniu. Współpracowała z różnymi choreografami, między innymi z Idit Herman, Paulem Wenningerem, Jianan Qu i Stephanie Felber. Jako autorka współpracowała z teatrem En Aparté, a od 2007 roku tworzy spektakle dla francuskich festiwali ulicznych: Lune Amitié i Lune Festival. Jest współzałożycielką eksperymentalnego kolektywu Studententum (free jazz, noise, taniec, improwizacja), a od 2017 roku także stowarzyszenia sztuki Collective B.

***

Wstęp na pokazy jest bezpłatny, obowiązuje rezerwacja miejsca: warsawdancedays@gmail.com.