Warszawa: Wojciech Grudziński „CREW tańce ludzi i sprzętów”

„Upojony tak słodkimi omamieniami i ponętą̨ tej świetnej przyszłości, rozgorzał cały żądzą jak najprędszego uskutecznienia swoich zamysłów. Najpierw tedy zabrał się̨ co żywo do oczyszczenia różnych części zbroi w dziedzictwie po naddziadach mu pozostałej, a od kilku wieków pod rdzą i kurzem w kącie domostwa gdzieś błogo spoczywającej.”

Miguel de Cervantes, Don Kichot z La Manchy

Wyobraźmy sobie sytuację, w której choreograf i choreografka, tancerz i tancerka o własnych siłach próbują wskrzesić dzieło stanowiące trzon repertuaru największych zespołów baletowych świata, czyli Don Kichota – majstersztyk Miguela Cervantesa o słynnym idealiście; manifest fikcji i iluzji. Inscenizacja tego tytułu zwykle jest wielką i kosztowną produkcją, która wymaga zaawansowanego sprzętu i obsługi. To pokazuje, jak wielkie znaczenie ma zespół i zaplecze techniczne instytucji kultury, takich jak teatr. Skalę niech zobrazują liczby przytoczone w następnym zdaniu. Teatr Wielki – Opera Narodowa w 2018 roku zakupił 290 urządzeń technicznych o łącznej wartości 9,5 mln zł dzięki funduszom unijnym oraz wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (dofinansowanie: 7,8 mln zł).

Teatr to armia rzemieślników, którzy przycinają, spawają, budują, szyją i mierzą. Większość elementów scenicznych zostaje przygotowana na długo przed premierą w teatralnych pracowniach. Warsztaty teatralne wyposażone są w maszyny z ultranowoczesnymi możliwościami, które pozwalają sprostać fantazjom tworzących. Co się dzieje, kiedy zabraknie tej teatralnej machiny? Co się wydarzy, jeżeli odpowiedzialność za tworzenie scenicznej iluzji spoczywać będzie wyłącznie na osobach biorących udział w widowisku? Jaki potencjał twórczy dają ograniczone możliwości albo nawet ich brak?

CREW tańce ludzi i sprzętów to trzyaktowa historia o smętnym obliczu teatralnych trzewi. To hołd dla techniki, to choreografia, która porusza teatralną przestrzeń. W tej adaptacji Don Kichota „oko w oko” z osobami występującymi na scenie stanie jeden z „najważniejszych wynalazków” w dziejach ludzkości. W dobie narastających przeciwności to właśnie tworzenie surrealistycznych wizji, alternatywnych światów i choreograficznych opowieści, może być́ sposobem na zachowanie spokoju w tych niesprzyjających czasach.

Koncepcja, choreografia: Wojciech Grudziński
Kreacja, wykonanie: Wojciech Grudziński, Aleksandra Kostrzewa, Katarzyna Szugajew, Dominik Więcek
Zdjęcie: Bartosz Zalewski
Plakat: Maciej Bychawski

Wstęp wolny.
Rezerwacja miejsc: iframe326.biletyna.pl/event/view/id/211863

***

Specjalne podziękowania dla Stowarzyszenia Pedagogów Teatru, Komuny Warszawa i Domu Kultury KADR za udostępnienie przestrzeni do realizacji projektu.

Zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.