Fot. Chaigaund Bengolea
TWERK to sentymentalna podróż artystów do czasów, gdy jako nastolatkowie chodzili do dyskotek, czyniąc je naturalnymi miejscami zdobywania tanecznego doświadczenia. W klubach Londynu czy Nowego Jorku, przy dźwiękach przeróżnej elektronicznej muzyki, szybko można nauczyć się jak tańczyć jamajski dancehall, krump, house, split & jump, a także tytułowy twerk – taniec polegający na rytmicznym ruchu pełnych bioder i pośladków. Osobiste doświadczenia to powrót do tanecznych korzeni. Zachęta do zrezygnowania z wtórnego podziału na taniec jako sztukę, w której ruch jest własnością autora i taniec jako niewyszukaną formę społecznej aktywności. Przekroczywszy tę granicę szybko zauważymy, że muzyczne kluby to prawdziwe centra badań antropologicznych, przestrzenie kreatywności i inwencji. Podpatrzone mieszaniny gestów, ruchów, znaczeń i relacji w TWERK mają szansę wybrzmieć na jednej scenie. Performerzy zatańczą w rytm klubowej muzyki, stworzonej przez Elijah & Skilliam – londyński duet Dj-ów i właścicieli marki the Butterz imprint promującej artystów muzyki Grime.
TWERK to dzieło paryskiego duetu – uczennicy Mathilde Monnier i absolwenta Narodowego Wyższego Konserwatorium Muzyki i Tańca w Paryżu, z wykształcenia także historyka zajmującego się tematyką gender – dwóch niecodziennych osobowości, którym udało się stworzyć wyrazisty, czerpiący z kampowej, kiczowatej estetyki styl. W swoich pracach prowadzą wysublimowaną korespondencję z tradycją tańca i muzyki: łączą Chopina z elektroniką, balet z występami Drag Queens. Społeczne idee, obrazy i klisze filtrują przez subiektywną wyobraźnię i wrażliwość, tworząc z własnych ciał, bądź ciał tancerzy, z którymi pracują, swoisty asamblaż – szokujący, intensywny, o piorunującej sile argumentu. François i Cecilia nie boją się używać zdecydowanych elementów wizualnych – w Sylphides tańczyli opakowani w worki próżniowe, a w Danses Libres, wymalowani kolorowymi farbami, odtwarzali taneczne rytuały wśród stadka rozbeczanych owiec. Ich spektakl Twenty looks or Paris is Burning at The Judson Church, powstały w ramach szerszego projektu (M)imosa, był wydarzeniem zeszłorocznej odsłony Festiwalu Ciało/Umysł.
premiera polska
projekt: Cecili Bengolea oraz François Chaignaud
wykonawcy: Élisa Yvelin, Alex Mugler, Ana Pi, Cecilia Bengolea oraz François Chaignaud
muzyka: DJ Elijah, DJ Skilliam (Butterz, Londyn – Wielka Brytania)
oświetlenie: Dominique Palabaud, Jean-Marc Segalen, Cecilia Bengolea oraz François Chaignaud
kostiumy: Cecilia Bengolea oraz François Chaignaud
kierownictwo produkcji: Lucie Horeau
organizacja przedstawień: Sarah de Ganck / ART HAPPENS
doradca: Alexandre Roccoli
doradca ds. muzyki: Miguel Cullen
podziękowania dla: Elisabeth Schwartz, Warren, Mike, Sarah Chaumette, Alexandre Paulikevitch, Blazin Twins, Boot Dance Camp, Marie-Thérèse Allier, Frédéric Perouchine, Courtney Juicy Couture, Laurent Vinauger
producent: Vlovajob Pru
współproducenci: Biennale de la danse de Lyon; Les Spectacles Vivants – Centre Pompidou (Paris); Festival d’Automne à Paris; Centre de Développement Chorégraphique Toulouse/Midi-Pyrénées; Centre Chorégraphique National de Franche-Comté à Belfort; Centre Chorégraphique National de Grenoble; Le Vivat d’Armentières – Scène conventionnée danse et théâtre; Centre Chorégraphique National de Caen/Basse-Normandie
produkcja finansowana przez: Arcadi, Chez Bushwick – z siedzibą w Nowym Jorku, FUSED: Francusko-Amerykańską Wymianę w Tańcu (FUSED: French U.S. Exchange in Dance), program Narodowy Projekt Taneczny Fundacji Nowej Anglii dla Sztuki, Dział Kultury Francuskiej Ambasady w Stanach Zjednaczonych oraz FACE: Francusko-Amerykańską Wymianę Kulturową (FACE: French American Cultural Exchange) z wiądącymi środkami pozyskanymi od Dobroczynnej Fundacji Doris Duke oraz Fundacji Florence Gould.
przy wsparciu: La Ménagerie de Verre (Paryż)
Vlovajob Pru jest finansowany przez DRAC Poitou-Charentes i wspierany przez Instytut Francuski w projektach zagranicznych.
Cecilia Bengolea oraz François Chaignaud współpracują artystycznie z La Ménagerie de Verre (Paryż)
koprodukcja: APAP, przy wsparciu Program Kultura Unii Europejskiej
premiera: wrzesień 2012 Biennale de la danse de Lyon
czas trwania: 50 minut
Po spektaklu, o godzinie 21.30 odbędzie się spotkanie z artystami.
