Fot. Marie Urban
„Dzisiaj, między 20.00 a 20.05 gasimy światło!” – w ten sposób 8 grudnia 2007 roku niemiecki tabloid „Bild Zeitung” zachęcał czytelników do wyrażenia troski o klimatyczne losy świata. Symboliczne wyłączenie świateł miało być jednocześnie gestem włączenia się w globalną wspólnotę. Zamiast pytać o pragmatyczny wymiar akcji, Weber-Krebs zadaje pytanie o jakość samego momentu. Co robili ludzie w ciągu tych pięciu minut ciemności? I czy spontaniczną akcję społeczną da się spreparować? Czy możliwe jest zainscenizowanie sytuacji, w której poczucie bycia wspólnotą pozwoli choć na chwilę coś rzeczywiście zmienić? A nawet jeśli nie zmienić, to spowodować?
Artysta stworzy instalację z żarówek, z któych każda należeć będzie do jednego z widzów. Właściciele żarówek, kierowani drobnymi impulsami, decydują kiedy i czy je wyłączą. Metafora światła i ciemności potraktowana dosłownie staje się testerem idei demokracji. Za pomocą tej prostej instalacji belgijski badacz i artysta stymuluje energię zbiorowości. Pyta o skłonność do podporządkowania się, uczestnictwa, wyjścia ze strefy komfortu w imię wspólnego doświadczenia. Jako król ceremonii proponuje widzom wspólne doświadczenie ciemności. Opowiadana przez niego legenda o egipskim chłopcu, w której dyskurs ekologiczny miesza się z innymi współczesnymi dylematami, wymaga zajęcia stanowiska. Wykonanie skromnego gestu zyskuje wagę zbiorowej decyzji.
koncept, tekst, wykonanie: David Weber-Krebs
dźwięk: Coordt Linke
technika: Hans Westendorp
menedżer trasy: Martin Kaffarnik
produkcja & wsparcie: Marie Urban
A Stichting Infinite Endings production in co-prodution with Frascati, STUK, Zeitraumexit and Theater Zeebelt.
premiera:
wrzesień 2011 / Festival Wunder der Prairie, Zeitraumexit
prezentacja na Festiwalu C/U w ramach:
Open Latitudes, przy wsparciu Programu Kultura Unii Europejskiej
Czas trwania: 50 minut
David Weber-Krebs jest pracującym w Brukseli artystą i badaczem. Studiował na Uniwersytecie we Freiburgu i School of the Arts w Amsterdamie. David Weber-Krebs w centrum swoich eksperymentów umieszcza relację między dziełem sztuki a publicznością. Tworzy sytuacje interaktywne, w których wykorzystuje różne media i materiały. W projekcie Balthazar (2013) na scenie występuje osioł, natomiast instalacja Fade out (2005) polega na powolnym wyciemnianiu się przestrzeni teatru. Uważa, że ograniczona do minimum forma pozwala publiczności nie odczytywać, ale produkować znaczenie.
www.cialoumysl.pl/pl/dzialania-wydarzenia/festiwal-c-u/2015/spektakle/tonight-lights-out-
