Fot. Paweł Wyszomirski
Strefa Zagrożenia powstała z inspiracji sztuką Zbombardowani Sary Kane. Dwójka ludzi zamknięta w hotelowym pokoju, w mieście w stanie wojny, próbuje zbliżyć się do siebie, nawiązać kontakt. Ich gesty są przenikliwym wołaniem o miłość i zainteresowanie. Każdy z performerów ma oznaczone pole działania, swoistą czasoprzestrzeń, w której próbuje znaleźć miejsce dla siebie, jednocześnie respektując lub też świadomie ignorując potrzeby drugiej osoby. W ten sposób tancerze nawiązują do łączącej ich długoletniej współpracy polegającej na kompromisowych działaniach ale także na ogromnym ryzyku. Tytułowa Strefa Zagrożenia to miejsce, gdzie kumuluje się energia performerów, przestrzeń, w której nie ma wyraźnych granic, gdzie wszystko może się zdarzyć. Przedstawienie 8 września 2013 będzie wrocławską premierą spektaklu.
,,Spektakl czerpiący inspiracje z dramatu Zbombardowani przestawia kobietę i mężczyznę uwikłanych przez skomplikowane procesy myślowe, prowadzące ich do zagłady wszystkiego, co rozpoznawalne i trwałe. Przekraczanie granic, spektakularne skupianie uwagi, pozbawione sensu i tożsamości upodabnia się do zdegradowanej przestrzeni, w jakiej się znaleźli i jaką sami tworzą. Odhumanizowanie świata i ludzi staje się w ich widowisku faktem, któremu powolnie ulegają. Widz staje się mimowolnym uczestnikiem zagrożenia, jakie sprowadzają na siebie performerzy – kanapa rąbana jest siekierą przez Dziemaszkiewicza, kiedy siedzi na niej Anna Steller, Leon czołga się z trudem pod linoleum rozciągniętym na całej przestrzeni sceny, a niektórzy mają wrażenie, iż to się nie uda, że trzeba będzie interweniować. To jawna prowokacja ze strony tancerzy, to ściśle zaplanowane zagrożenie. Mocne, alternatywne podejście do materii tekstowego przypadku, jaki opisała angielska dramatopisarka.”
Katarzyna Wysocka, „Gazeta Świętojańska”, 18 czerwca 2013
Krzysztof ,,Leon” Dziemaszkiewicz – performer, choreograf, twórca autorskiego Teatru Patrz mi na Usta. Transgeniczna, transseksualna praca Dziemaszkiewicz ma na celu łączenie przeciwieństw, stawianie pytań o granice pomiędzy zwierzęcością i człowieczeństwem. Jego teatr sięga do przeczuć, instynktów, emocji, a nadrzędną zasadą działania jest szczerość. Często używana nagość jest manifestacją radości, naturalności, spontaniczności. Jeden z odważniejszych performerów w tej szerokości geograficznej łączy drag, rytuał, taniec i kabaret wchodząc w rolę w życiu codziennym. Dla niego teatr jest życiem
i może zdarzyć się wszędzie. Bezkompromisowość wobec ograniczeń społecznych tworzy jedyny niepowtarzalny język wypowiedzi artystycznej. Twórca jest tym, kim sam chce siebie stworzyć w imię wolności każdej jednostki ludzkiej. (Fragment felietonu Grzegorza Welizarowicza).
Data: 08.09.2013. Godz: 20.30.
Miejsce: Centrum Inicjatyw Artystycznych, ul. Tęczowa 79/81, 53- 603 Wrocław
Organizator: Biuro Festiwalowe Impart 2016 ESK 2016
Partner: Instytut Muzyki i Tańca
Projekt współfinansowany przez Wydział Kultury Urzędu Miejskiego Wrocławia.
