Zielona Góra: Pracownia Teatru Tańca – wieczór premierowych spektakli

Podczas premierowego wieczoru Pracownia Teatru Tańca zaprezentuje się  w czterech nowych odsłonach.

Shells, chor. Marek Zadłużny

Znalazłem w starym notesie
Numery telefonów
Umarłych przyjaciół,
Adresy spalonych domów.
Cyfry nakręcam. Czekam.
Telefon dzwoni.
Ktoś podnosi słuchawkę.
Cisza. Oddech słyszę.
A może szept ognia.
(Antoni Słonimski, Notes)

Pustka. Pusty ja. Puste spojrzenie. Pusta głowa. Czy ciało oderwane od duszy jest tylko pustą, jałową przestrzenią?  Projekt powstał z inspiracji motywem pustych, wyschniętych muszli. Idąc dalej spojrzenia pustych oczu, kulturowo postrzeganych, jako zwierciadła duszy.  Eksploracja tematu pustki doprowadziła nas do zaskakującego, ekstremalnie dynamicznego kontrastu ruchowego.

Uterus, chor. Marek Zadłużny, asystent chor. Radosław Bajon

…kobieta, która boi się być
zbyt lekka, przecieka przez palce
płacze co noc
chce być grzeczna, przytakuje przy stole
codziennie zawstydzona
róż spływa jej po ramionach
próbowała wszelkimi sposobami
wreszcie odarta z kobiecości rodzi się…
(fragment twórczości Karoliny Rosockiej)

Zgrzeszyła ona i jej druhny. Bo on nie chciał. Znalazły się w czyśćcu nagle. Nie wiedziała i one też, że na ubłoconych kartkach papieru spisano wszystkie przewinienia. Grzechy. Wszak nikt nie jest święty, pomyślała. Postanowiła zatańczyć i oddać hołd swojemu wyzwoleniu. Wiedziała, że jest niewinna. Może jednak nie. Brudna. Dłonie, twarz i halka. Bo było ich wiele i kiedyś płonęły już, a brud oblepiał ich ciało. Ona starała się wytłumaczyć. Nie godziła się z tym, co przeczytała… Bo życie to kwestia decyzji, które podejmujemy. Bo panna młoda zawsze musi wyglądać pięknie. Druhny także.

show_IMPRO_1_the best of
Działanie performatywne Grupy Laboratoryjnej realizowane w obszarze improwizacji scenicznej.

Heteronimy, chor. Justyna Śmietańska

Życie oferuje nam wybór kim chcemy być. Jednocześnie podsuwa szufladki gotowych rozwiązań. Prawdziwa wolność jest możliwością przeskakiwania z jednej przegródki do drugiej.
(pokaz powarsztatowy będący nie tyle spektaklem, co raczej odsłoną twórczych poszukiwań)