Body Master. Fot. K. Mystkowski
Bałtycki Teatr Tańca będzie gościem VII Dni Sztuki Tańca, organizowanych przez Teatr Wielki – Operę Narodową i dyrektora Polskiego Baletu Narodowego, Krzysztofa Pastora. W ramach przeglądu zespół zaprezentuje wieczór autorski Izadory Weiss złożony z jej trzech choreografii: Fun, Śmierć i dziewczyna oraz Body Master. Motywem przewodnim tych trzech spektakli jest samotność. Staje się ona udziałem człowieka z różnych przyczyn. To może być czystość uczuć, to może być wierność wobec ukochanej osoby, którą odbiera śmierć, wreszcie zdarzyć się to może artyście, który trwa przy swoim systemie wartości i nie uznaje kompromisów. Każdy z tych spektakli opowiada nie tylko inną historię, ale używa do tego innego języka tańca i innej skali poczucia humoru.
Fun
Izadora Weiss ułożyła choreografię do koncertu Vivaldiego w nagraniu wirtuoza Nigela Kennedy’ego. Koncert jest punktem wyjścia dla odtworzenia na scenie popisów dziewcząt przed, coraz częściej zajętymi wyłącznie sobą mężczyznami, bez względu na różnice wieku i temperamentu. Choreografka celowo bawi się odtworzeniem w choreografii gęstej struktury muzycznej.
muzyka: Jordi Savall, Antonio Vivaldi, Niccolo Paganini
libretto, montaż muzyki, inscenizacja i choreografia: Izadora Weiss
scenografia: Hanna Szymczak
światła: Piotr Miszkiewicz
asystenci choreografa: Elżbieta Czajkowska-Kłos, Filip Michalak
Śmierć i dziewczyna
Jest to opowieść o Dziewczynie, która sądziła, że przebłagała jakimś cudem srogą Śmierć, ale nie wiedziała, że zostanie, w najmniej spodziewany sposób, oszukana i ugodzona przez los, którego przebłagać się nie da.
muzyka: Franz Schubert
libretto, inscenizacja i choreografia: Izadora Weiss
kostiumy: Hanna Szymczak
światła: Piotr Miszkiewicz
Body Master
Spektakl stanowi opowieść o Mistrzu, który w swojej hermetycznej rzeczywistości próbuje wykreować własny świat przy pomocy tancerzy, przywodzi na myśl wielkiego reformatora teatru Edwarda Gordona Craiga. Jego również uwiodła idea doskonałego Aktora – Nadmarionety zdolnego do precyzyjnego przekazania zaprogramowanych emocji. Przed i po Craigu było wielu wybitnych twórców uwikłanych w tragiczną sprzeczność pomiędzy pragnieniem demiurgicznej władzy nad poddanym mu artystą, a dążeniem do wydobycia z niego prawdy. Na przykładzie wymyślonej przez siebie historii Izadora Weiss po raz kolejny zmaga się z podstawowymi pytaniami o istotę tworzenia teatru i relacji pomiędzy wizją kreatora i artystami, którzy tę wizję wcielają w życie.
muzyka: Jan Sebastian Bach, Karsten Gundermann, Kronos Quartet, Kimmo Pohjonen, Samuli Kosminen, Jaromir Nohavica
libretto, montaż muzyki, inscenizacja i choreografia: Izadora Weiss
kostiumy: Hanna Szymczak
światła: Piotr Miszkiewicz
asystenci choreografa: Elżbieta Czajkowska-Kłos, Filip Michalak
Bałtycki Teatr Tańca to młody, dwudziestoosobowy zespół, powstały w 2010 roku wskutek przekształcenia zespołu baletu Opery Bałtyckiej. Dyrektorem artystycznym BTT jest jego założycielka Izadora Weiss. W pracy hołduje przekonaniu, że ruch ciała musi być wywiedziony z ducha muzyki i jest sensowny tylko wtedy, gdy tworzy z tą muzyką nierozerwalną całość. Artystycznym ideałem i wzorem, do jakiego dąży BTT, jest Nederlands Dans Theater ukształtowany przez choreografie Jiříego Kyliána, który jest mistrzem i nauczycielem Izadory Weiss.
Więcej informacji: www.teatrwielki.pl/dzialalnosc/projekty-artystyczne/vii-dni-sztuki-tanca/
