Fot. Maciej Zakrzewski
Fundacja Sztuka Współczesna i Międzynarodowy Festiwal Teatrów Tańca Zawirowania zapraszają na pokaz dwóch spektakli Polskiego Teatru Tańca jednego wieczoru: Need me (chor. Andrzej Adamczak) i Hello, Stranger! (chor. Paweł Malicki). Na oba spektakleobowiązuje ten sam bilet. Spektakle odbywają się w Teatrze WARSawy, jeden po drugim, z 10-minutową przerwą pomiędzy prezentacjami. Pokaz spektaklu Need me odbywa się w ramach Polskiej Platformy Tańca 2014.
Hello, Stranger
Inny jest tym, czym nie jest i czym musi uzupełnić swój brak. Inny opowiada o swoich potrzebach. Inny jest podobny do mnie, jest Innym Ja, ma podobne nogi, ręce, głos, mowę. Inny ma swoje “wnętrze”, swoją “głębię”. W swej “głębi” jest on niewyczerpalną “pełnią”, jest “bogactwem”, które się “przelewa”. Ale głębia ukazuje się i skrywa jednocześnie. Inność Innego wydobywa na jaw moją własną inność. Inność jest wzajemna. Inność zaskakuje, przynosi wciąż nowe niespodzianki, w całej przewidywalności jest nieprzewidywalna. Inny nie jest podmiotem, Innym JA (…), z którym mogę wejść we wspólnotę MY. Inny, którego napotykam, znajduje się w ruchu, co sprawia, że i we mnie budzi się świadomość możliwego ruchu. Muszę się otworzyć na samą inność Innego, znosząc własną inność. (…) Taka zmiana nie jest niczym więcej, jak konsekwentną zmianą punktu widzenia – z mojego na jego. Inny wymaga, aby stać się jego pokarmem, jego częścią składową, nim. Inny zadaje ból. Inny zbliża się, aby się “karmić mną”. Co mam począć? Odsunąć się czy poddać?”
Inny, ks. Józef Tischner
Choreografia: Paweł Malicki
Muzyka: Alva Noto, Marino Marini, Nicola Porpora (wyk. Cecilia Bartoli), Grimes, Rebekah del Rio, G. F. Händel, DJ Mazz, Go Koyashiki, Bartosz Dziadosz
Reżyseria świateł: Ewa Garniec
Scenografia i kostiumy: Adriana Cygankiewicz
Aranżacja muzyki: Bartosz Dziadosz
Czas: 40 min
Need me
Dwa pierwiastki uwięzione w jednym ciele. Rywalizacja i adoracja. Pokaz siły przenikający się z dążeniem do wspólnego celu. Czy możemy istnieć bez naszego Ego? Jak bardzo pomaga nam ono utrzymać wrażenie trwałości i integralności własnej tożsamości? Jak silnie jesteśmy z nim związani, czy potrafimy je modyfikować i współpracować z nim?
Choreografia: Andrzej Adamczak
Tańczą: Andrzej Adamczak, Katarzyna Rzetelska
Muzyka: The Knife, Yazoo, Amon Tobin, Ellen Allien
Premiera: 25 kwietnia 2014, MP2 w Poznaniu
Czas trwania: 21 min
Andrzej Adamczak – ukończył Ogólnokształcącą Szkołę Baletową im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu, Pedagogikę Baletu na Wydziale Edukacji Artystycznej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz Wyższą Szkołę Bankową w Poznaniu. Był solistą baletu Teatru Wielkiego w Poznaniu oraz Teatru DNA przy Operze na Zamku w Szczecinie. W roku 2001 związał się z Polskim Teatrem Tańca, gdzie obecnie jest I solistą. Tańczył w repertuarze klasycznym, neoklasycznym i charakterystycznym, ale wybrał taniec współczesny, w którym realizuje się jako wykonawca i choreograf. Występuje w całym repertuarze Polskiego Teatru Tańca, m.in. w choreografiach Ewy Wycichowskiej, Ohada Naharina, Yossi Berga, Jacka Przybyłowicza, Istvana Yuhos-Putto, Thierry’ego Vergera i Jo Strømgrena. Dwukrotnie (2003 i 2005) otrzymał główną nagrodę za najlepszą choreografię współczesną na Ogólnopolskim Konkursie Tańca im. W. Wiesiołłowskiego w Gdańsku. Zrealizował wiele spektakli dla Atelier Polskiego Teatru Tańca: m.in. JA-JO (2002), …szparagijem (2002), Wchodzę (2004), Scan (2006), Trzy siostry – Wyobrażenie (2009), Need Me (2014) i Polskiego Teatru Tańca: Chopin – Fresh Fruits (2010), Spotkania w dwóch niespełnionych Aktach (Teatr Wielki w Łodzi we współpracy z PTT, 2011), Volta do muzyki Iwo Borkowicza („Agon. Program zamówień kompozytorsko-choreograficznych” Instytutu Muzyki i Tańca, 2013).
Polski Teatr Tańca istnieje od 1973 roku, jest profesjonalnym autonomicznym zespołem, którego oblicze przeszło ewolucję od spektakli ukształtowanych formą teatru baletowego do współczesnego gatunku: teatru tańca, który charakteryzuje przekraczanie granic rodzajowych, technicznych i stylistycznych, wyzwalanie się z przypisanych tradycją środków wyrazu, skłanianie ku interdyscyplinarności, poszukiwanie nowych przestrzeni teatralnych i oparty na kreatywnej improwizacji proces tworzenia. Polski Teatr Tańca dysponuje w Poznaniu studiem prób, nie ma własnej sceny, a swoje spektakle prezentuje widzom na całym świecie.
Więcej informacji o Festiwalu:
www.zawirowania.pl w zakładce Festiwal
www.facebook.com/zawirowania
Kontakt z organizatorami:
+48 780 555 280
Więcej informacji o Konkursie:
https://www.facebook.com/warsawzawirowaniadance
+48 797 555 979
info@warsawzawirowaniadance.pl
Pokaz spektaklu Need me odbywa się w ramach Polskiej Platformy Tańca 2014.
Partner:
Więcej na stronie: www.polskaplatformatanca.pl
