Poznań: 2. Festiwal „Przedwiośnie Baletowe” w Teatrze Wielkim w Poznaniu

Festiwal otworzy spektakl Spectrum 03, na który złoża się debiuty choreograficzne tancerzy Baletu Teatru Wielkiego w Poznaniu. W tym projekcie artyści tego baletu nie tylko tańczą i realizują się w roli choreografów, ale też przygotowują strategię komunikacji, materiały promocyjne, scenografię, dobierają muzykę, kostiumy etc. Takie podejście do spektaklu otwiera przed nimi nowe ścieżki kariery i pozwala odkryć nieznane dotąd formy ekspresji, nie tylko na scenie.

Wcześniejsze edycje Spectrum pokazały, że kreatywność tancerek oraz tancerzy potrafi zaskoczyć i zachwycić publiczność. W programie festiwalu znalazł się również spektakl 4: Pastor / León & Lightfoot / Bondara, ukazujący różnorodność kreacji światowej sławy artystów, których łączy autentyczność w rozumieniu tańca jako formy wypowiedzi i niezwykła intuicja w nasycaniu choreografii współczesnymi kontekstami. Nie zabraknie również spektakli gościnnych: Every Minute Motherland Maciej Kuźmiński Company i Jungle Book Reimagined Akram Khan Company oraz warsztatów i spotkań z choreografami.

PROGRAM 2. FESTIWALU „PRZEDWIOŚNIE BALETOWE”

• 20 marca / 21 marca – Spectrum 03 | Debiuty Choreograficzne
• 23 marca – „4″ – Pastor | León&Lightfoot | Bondara
• 26 marca – „Every Minute Motherland” – Maciej Kuźmiński Company
• 29 marca– „Jungle Book Reimagined” – Akram Khan Company

***

Wydarzenia towarzyszące:

22 marca, godz. 17.30
choreoDIY – 4: Pastor / León&Lightfoot / Bondara (próba otwarta)

22 marca, godz. 11.00
choreoDIY – Układ otwarty (warsztaty choreograficzno-taneczne)

25 marca, godz. 17.00
choreoDIY – Ciało w tańcu, taniec w ciele (warsztaty świadomości ciała)

27 marca, godz. 18.00
choreoDIY – Układ otwarty (warsztaty choreograficzno-taneczne)

Więcej: https://opera.poznan.pl/pl/przedwiosnie-baletowe

czwartek, 20 marca 2025, godz. 19.00 – premiera
piątek, 21 marca 2025, godz. 19.00

Spectrum 03
Projekt debiutów choreograficznych Spectrum pojawił się na scenie Teatru Wielkiego w Poznaniu w sezonie 2022/2023 i wniósł nową energię, pokazał młodzieńczą pasję oraz zaintrygował publiczność. Robert Bondara, kierownik Baletu, zdecydował się włączyć projekt do programu festiwalu zatytułowanego „Przedwiośnie Baletowe”.

Spectrum to rozłożony na wiele choreograficznych języków spektakl w całości przygotowany przez tancerzy Baletu poznańskiego Teatru Wielkiego. Są jego twórcami w każdym aspekcie: odpowiadają ze choreografię, strategię komunikacji, materiały promocyjne, scenografię, dobierają muzykę i – oczywiście – tańczą. Będzie to pełna zaskakujących barw podróż, która nam, widzom, odsłoni inne oblicze zespołu baletowego, a tancerzom i tancerkom pozwoli odkryć nowe formy ekspresji, nie tylko na scenie.

Choreografie:

Diana Cristescu
Anita Crema i Giorgio Tinari
Kallum Connor Morris
Alan Nascimento
Anna Gumna
Massimiliano Romano
Sergio Chinnici
Iannis Teirlijnck

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu kulturalnego polskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej 2025.

niedziela, 23 marca 2025, godz. 18.00
4: Pastor / León & Lightfoot / Bondara

Po pierwsze… Krzysztof Pastor i Moving Rooms, przygotowana dla Het Nationale Ballet choreografia, która podbiła wiele tanecznych scen.
Po drugie… Sol León i Paul Lightfoot, jeden z czołowych duetów choreograficznych naszych czasów, po raz pierwszy w Polsce.
Po trzecie… Sol León i Paul Lightfoot i ich dwie najbardziej znane prace: Shutters Shut i Subject to Change.
Po czwarte… Robert Bondara i jego pierwsza próba zmierzenia się z najbardziej rozpoznawalną kompozycją Ravela.
4: Pastor / León & Lightfoot / Bondara ­– wyrażona ruchem opowieść o budowaniu relacji i przesuwaniu granic. Czterech wybitnych choreografów. Cztery wymiary współczesnego tańca dopełnione muzyką Schnittkego, Góreckiego, Schuberta, Ravela i poezją Gertrude Stein. Spektakl, który jest wyprawą w głąb współczesnego świata – podróżą przez unikalne i wyjątkowe doświadczenia twórców – nagłym olśnieniem różnorodnością – precyzją i dynamiką.
Bo taniec ma wiele wymiarów… Więcej niż 4.

Moving Rooms (2012)

Opowieść o emocjach zamkniętych w przestrzeni, której towarzyszy muzyka Schnittkego i Góreckiego. Na tle wyrysowanych światłem figur geometrycznych toczy się walka człowieka o swoje miejsce na świecie. Kim jest nasz przeciwnik i kto ustala reguły na szachownicy życia?
Choreografia Moving Rooms, powstała w 2008 roku dla Holenderskiego Baletu Narodowego, natychmiast zachwyciła Amsterdam, a następnie publiczność w Stanach Zjednoczonych, Czechach, Finlandii, Chinach i na Litwie. Była to jedna z pierwszych zagranicznych prac Pastora, którą artysta przeniósł na scenę Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. Sugestywność choreografii podkreśla wirtuozeria techniczna i indywidualna ekspresja tancerzy, a dynamika Moving Rooms zdaje się sugerować, że tylko w ruchu, w działaniu, jednostka może w pełni pokazać charakter i mieć wpływ na świat. W finale tancerze wychodzą z mroku – jak odczytają to widzowie?

Realizatorzy:
muzyka: Alfred Schnittke, Concerto grosso I (Cadenza – Rondo – Postludio)
Henryk Mikołaj Górecki, Koncert na klawesyn i orkiestrę smyczkową op. 40
choreografia: Krzysztof Pastor
kostiumy: Olivier Haller
światła: Bert Dalhuysen
asystent choreografa: Anita Kuskowska

Shutters Shut (2003)

Choreografia Shutters Shut jest oparta na wierszu Gertrude Stein z 1923 roku If I told him: A completed portrait of Picasso, będącym częścią trwającego przez dekady intertekstualnego dialogu między artystką a Pablem Picassem. Koncepcja choreograficzna León i Lightfoota nie tylko dopasowuje się do metrum wiersza podczas jego czytania, ale też wyraża, odzwierciedla i uzupełnia słowa, tworząc w ten sposób specyficzny ruch i język pantomimy. Dwoje tancerzy zachwyca synchronizacją ruchu: nie ma tu marginesu błędu, nie można ukryć braku precyzji, nie ma możliwości skorygowania niedoskonałego kroku. Shutters Shut to nie tylko pokaz precyzji wykonania, to również porywająca forma choreograficznej walki, podczas której – sekunda po sekundzie – widz nie może oderwać wzroku od sceny, ponieważ pragnie się przekonać, czy tancerze wyjdą z tej batalii bez szwanku.

Realizatorzy:

choreografia, scenografia i kostiumy: Sol León i Paul Lightfoot
światła: Tom Bevoort
asystenci choreografa: Chloe Albaret, Olivier Coelfard, Sarah Reynolds

Choreografia do fragmentu wiersza Gertrude Stein If I told him: A completed portrait of Picasso (1923) przeczytanego przez autorkę

Subject to Change (2003)

Tytuł baletu to słowa widniejące w rogu strony każdego harmonogramu, arkusza obsady i dokumentu planu pracy, który jest drukowany w Nederlands Dans Theatre. Trzy słowa, które przypominają, że rzeczywistość często mija się z oczekiwaniami, koryguje plany, więc trzeba być gotowym na zmiany. Za Subject to Change stoi osobista historia Sol León i Paul Lightfoota – podczas tworzenia choreografii artystów dotknęła tragedia: nagła choroba ich przyjaciółki, Ruth. Dramatyczna rzeczywistość siłą rzeczy zdeterminowała proces twórczy i kreatywność artystów. Tworzenie choreografii było niemal procesem terapeutycznym, to w przestrzeni sali prób znaleźli schronienie. Nikt na widowni nie wiedział, co dzieje się z przyjaciółką choreografów, ale wszyscy w jakiś sposób zobaczyli to poprzez sztukę, zrozumieli dzięki mocy tańca. Choreografia, która nie pozostawia widza obojętnym, prowokuje do szukania odpowiedzi na najtrudniejsze pytania i wynosi wrażliwość odbiorców na zupełnie nowy poziom.

Realizatorzy:

muzyka: Franz Schubert, XIV Kwartet smyczkowy d-moll D 810 Śmierć i dziewczyna
część II: Andante con moto (opr. Gustav Mahler)
choreografia, scenografia i kostiumy: Sol León i Paul Lightfoot
światła: Tom Bevoort
asystenci choreografa: Chloe Albaret, Olivier Coelfard

Bolero (2024)

Jeden z najbardziej znanych utworów XX wieku, który – mimo klęski towarzyszącej koncertowemu prawykonaniu – z impetem wdarł się w przestrzeń nie tylko sal filharmonii i stał się niemal akademickim studium instrumentacji, ale też i skutecznie uwiódł popkulturę. Ostinato werbla od początku utworu, oszczędna orkiestracja, dynamika konsekwentnie rozwijana w kolejnych prezentacjach 18-taktowego tematu. W zasadzie prosty zamysł kompozytorski, z nawiązaniem do folkloru hiszpańskiego i inspiracjami jazzem, jest jednym wielkim crescendem. W nietypowej konstrukcji dzieła, uporczywie powtarzanym temacie i w charakterystycznym rytmie Robert Bondara – jeden z najbardziej cenionych polskich choreografów – znalazł źródło choreograficznej ekspresji. W jego ujęciu ani rytm, narastająca dynamika czy repetytywność tematu, nie są gorsetem krępującym kreatywność, przeciwnie – otwierają, zarówno przed choreografem, jak i tancerzami, przestrzeń, w której wypadkowa ich wrażliwości tworzy spektakl niezwykły pod względem artystycznym.

Realizatorzy:

muzyka: Maurice Ravel
choreografia: Robert Bondara
światła: Wiktor Kuźma
asystentka ds. kostiumów: Chiara Ruaro

kierownictwo muzyczne: Marta Kluczyńska
asystentka dyrygentki: Agata Zając
Wykonawcy: Balet i Orkiestra Teatru Wielkiego w Poznaniu

środa, 26 marca 2025, godz. 19.00
Every Minute Motherland Maciej Kuźmiński Company
spektakl gościnny

Doświadczenie tańca – doświadczenie historii.
Every Minute Motherland to dokumentalny spektakl taneczny, który powstał w odpowiedzi na rosyjską agresję wobec Ukrainy i wynikający z niej kryzys uchodźczy. Przedstawienie jest wynikiem intensywnej pracy laboratoryjnej polsko-ukraińskiego zespołu, w tym uchodźców, oraz dramaturga Paula Bargetto.
Inspiracją spektaklu były osobiste historie tancerzy. Przedstawienie bada skutki traumy, wygnania oraz wyobcowania w kontekście wojny, nieubłaganych sił historii i geografii, które wypływają na poczucie tożsamości. W świecie, w którym wojna rozgrywa się codziennie w telewizji i mediach społecznościowych w przytłaczającej powtarzalności, spektakl przenosi naszą uwagę na ciała świadków – ich doświadczenia zostają przepisane na ruch i czas, sięgając do ducha rytuału i mitu.
Od Mariupola po Charków i w wielu innych miejscach, gdzie wybuchła wojna, kultura i artyści stali się celem w świadomej próbie zniszczenia ukraińskiego narodu. Projekt ten jest aktem oporu wobec tych zbrodni i wyrazem solidarności z Ukrainą.

Spektakl był tyleż przytłaczający, co fascynujący. (…) Straszliwy w przesłaniu, przerażająco piękny w artystycznym wykonaniu.
Helmut Jasny, „Westfälische Nachrichten”

Taneczny obraz Macieja Kuźmińskiego przypomina nam o tym, jak bardzo realne i bliskie może być doświadczenie wojny – doświadczenie totalne, które przenika czas, przestrzeń wokół nas, nasze ciała i umysły. […] Pomimo bardzo ekspresyjnych i emocjonalnych scen, spektakl nie przygnębia. Jest poruszający, momentami wzruszający, ale jest to ten rodzaj uczuć, który pozwala przeżyć w teatrze katharsis.

Justyna Stanisławska, taniecpolska.pl

Realizatorzy:
choreograf: Maciej Kuźmiński
asystent choreografa: Monika Witkowska
dramaturg: Paul Bargetto
performerzy i współtwórcy: Daria Koval, Anna Myloslavska, Monika Witkowska, Vitaliia Vaskiv, Szymon Tur, Anastasia Ivanova, Maciej Kuźmiński
producenci: Maciej Kuźmiński, Polina Bulat

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu kulturalnego polskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej 2025.

sobota, 29 marca 2025, godz. 19.00
Jungle Book Reimagined Akram Khan Company
spektakl gościnny

Premiera Jungle Book reimagined – głęboko osobistej interpretacji Akram Khan Company uwielbianej od pokoleń Księgi dżungli Rudyarda Kiplinga, miała miejsce w kwietniu 2022 roku w Curve w Leicester, a tuż po niej zespół odbył światowe tournée.
Akram Khan w wieku 10 lat zagrał tytułową rolę w Przygodach Mowgliego – tanecznej produkcji Indyjskiej Akademii, a kilkadziesiąt lat później powrócił do tej historii, uważnie odczytując ją na nowo.
W niedalekiej przyszłości rodzina zostaje rozbita, uciekając z ojczyzny zdewastowanej przez zmiany klimatyczne. Dziecko, przybywając samotnie do opustoszałego, nowoczesnego miasta, gdzie dzikie zwierzęta przejmują ulice jako swoje, wkrótce odkrywa nieprawdopodobnych sojuszników w tej dziwnej, nowej dżungli.
W Księdze dżungli Kiplinga zakorzenione jest głębokie zagrożenie, jakie ludzkość stanowi dla natury. W nowej produkcji taneczno-teatralnej Khan i jego zespół na nowo odkrywają podróż Mowgliego oczami uchodźcy klimatycznego. Jungle Book reimagined zawiera oryginalną nową ścieżkę dźwiękową, a dziesięciu tancerzy z różnych krajów, najnowocześniejsze animacje oraz wizualizacje tworzą fascynująca opowieść o naszej wewnętrznej potrzebie przynależności i więzi z innymi, a także o znaczeniu kontaktu i szanowania świata natury.

Znakomity zespół twórców wyobraził sobie Księgę dżungli na nowo, czego efektem jest produkcja, w której za choreografię i reżyserię odpowiada Akram Khan. Scenariuszem zajął się Tariq Jordan, dramaturgią Sharon Clark, oryginalną ścieżką dźwiękową Jocelyn Pook, oprawą dźwiękową Gareth Fry, oświetleniem Michael Hulls, a scenografią Miriam Buether. Projekt wideo i animacja autorstwa YeastCulture przekształca scenę w magiczny świat, który zanurza się w dzisiejszych mitach.

Akram Khan, reżyser i choreograf, powiedział:

Żyjemy obecnie w bezprecedensowych i niepewnych czasach, nie tylko dla naszego gatunku, ale dla wszystkich gatunków na Ziemi. Główną przyczyną tego stanu rzeczy jest to, że zapomnieliśmy o naszym związku z naszym domem, naszą planetą. Zamieszkujemy ją, wszyscy z niej korzystamy i budujemy na niej, ale zapomnieliśmy okazywać jej szacunek. Wierzę, że jeśli chcemy zobaczyć lepszą przyszłość, musimy wprowadzić zmiany oddolnie. Czuję się więc zobowiązany do podzielenia się tą historią, znaną jako Księga dżungli – z dziećmi i dorosłymi ze wszystkich kultur, aby ponownie nauczyć się tego, o czym my, jako gatunek, tak wygodnie zapomnieliśmy. Wierzę, że najsilniejszym i najgłębszym sposobem na opowiedzenie tej historii jest magia tańca, muzyki i teatru.

W „The Stage” pisano: „Jungle Book reimagined wydaje się być kinowym hitem z potężnym przesłaniem dla nas wszystkich”.

Teraz ten wyjątkowy przekaz zobaczymy na scenie pod Pegazem.