Zmiana na stanowisku kierownika baletu w Teatrze Wielkim w Łodzi

Joanna Szymajda – adiunkta w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk, menadżerka kultury. Pracę doktorską obroniła na Université Paris III Sorbonne Nouvelle i Uniwersytecie Łódzkim. Absolwentka studiów magisterskich z zakresu kulturoznawstwa i psychologii na Uniwersytecie Łódzkim oraz na Université Lyon II. Ukończyła także studia podyplomowe z dyplomacji oraz zarządzania biznesem na SGH w Warszawie.

W latach 2010–2017 wicedyrektorka [Narodowego] Instytutu Muzyki i Tańca, w latach 2018–2020 kierowniczka baletu Opery Wrocławskiej (wraz z Jackiem Przybyłowiczem), w latach 2007–2010 i 2021/2022 koordynatorka artystyczna Międzynarodowego Festiwalu Tańca Współczesnego Ciało/Umysł, okazjonalnie dramaturżka. Współpracuje z Akademią Teatralną w Warszawie i Uniwersytetem Łódzkim.

Współredaktorka wraz z prof. Małgorzatą Leyko Słownika tańca współczesnego (Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2022). Autorka książki Estetyka współczesnego tańca europejskiego po 1990 (Księgarnia Akademicka, 2013); redaktorka publikacji European Dance since 1989. Communitas and the Other (Routledge/IMiT 2014) oraz Polskie artystki awangardy tanecznej (IMiT/IAM 2017).

Jacek Przybyłowicz – tancerz i choreograf, absolwent Państwowej Szkoły Baletowej w Warszawie oraz pedagogiki baletu na Uniwersytecie Fryderyka Chopina w Warszawie. W latach 1987–1991 był tancerzem Teatru Wielkiego w Warszawie, gdzie zadebiutował jako choreograf, przygotowując Negocjacje, wyróżnione pierwszą nagrodą na II Ogólnopolskim Konkursie Choreograficznym w Łodzi. W 1991 roku wyjechał z Polski, tańczył w zespołach w Niemczech i w Izraelu, przez siedem lat był tancerzem w Kibbutz Contemporary Dance Company. Po powrocie tworzył spektakle dla czołowych zespołów tanecznych i baletowych w kraju. Był choreografem i koordynatorem artystycznym programu tańca Europy Środkowej w Chinach, organizowanym przez chińskie Ministerstwo Kultury (2016–2017). Do jego najważniejszych choreografii należą: Naszyjnik gołębicy (2003), Barocco (2004), Jesień-Nuembir (2008), Kilka krótkich sekwencji (2005), Alpha Kryonia Xe (2006), III Symfonia „Pieśń o nocy” (2006), Monochrome (2014), Infolia (2015), Poza horyzont (2016), Gra w karty Igora Strawińskiego (2019), Bolero (2022), N.O.M. Kościelec 1909 (2023). W 2002 roku w ramach Dance Extentions w Limassol zaprezentował choreografię Orient Express. Od 2008 roku realizuje spektakle z zespołami w Czechach, Niemczech, Hiszpanii i Chinach: m.in. All we See (Tanzkompanie Giessen, 2016), Made in China (Beijing Dance /LDTX, 2016). W 2010 roku na galę tańca UNESCO przygotował Sono nero, natomiast w 2012 roku zrealizował z Polskim Baletem Narodowym 6 skrzydeł aniołów. Przygotował dwukrotnie zwycięskie choreografie dla polskich reprezentantek w Konkursie Eurowizji dla Młodych Tancerzy w 2015 i 2017 roku. W 2023 roku stworzył Der Moment z zespołem Ceprodac w Meksyku. W Teatrze Wielkim im. S. Moniuszki w Poznaniu wyreżyserował operę Król Edyp (2013), tworzy także choreografie do spektakli operowych. W latach 2009–2014 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. baletu Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. W latach 2010–2014 był kuratorem Poznańskiej Wiosny Baletowej, a w latach 2018–2020 był kuratorem sezonu baletowego w Operze Wrocławskiej. Był także członkiem rady programowej ds. tańca Instytutu Muzyki i Tańca. Od 2015 roku pracuje w Zakładzie Tańca Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. W 2012 roku został odznaczony brązowym medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis, w 2016 roku otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii taniec.