Czesław Bilski (ur. 9 października 1949 roku w Sosnowcu, zm. 29 grudnia 1993 roku w Łodzi) – tancerz, mim, choreograf.
Po ukończeniu w 1969 bytomskiej szkoły baletowej podjął pracę w zespole baletowym Opery Bytomskiej, gdzie wkrótce otrzymał tytuł solisty. W 1972 roku został zaangażowany przez Henryka Tomaszewskiego do Pantomimy Wrocławskiej, z którą był związany do 1984. Przez blisko10 kolejnych lat, aż do śmierci w 1993, był solistą i choreografem w Teatrze Wielkim w Łodzi.
W początkach kariery wykonywał partie klasyczne, m.in. Alberta w Giselle (redakcja choreografii Barbara Kasprowicz – 1971). Wybitne role stworzył w spektaklach Tomaszewskiego, m.in. Menażeria cesarzowej Filissy – 1972, Przyjeżdżam jutro – 1974, Spór – 1978, Hamlet – ironia i żałoba – 1979, Rycerze króla Artura – 1981. W okresie łódzkim był m.in. Judaszem w Próbie (chor. Antal Fodor – 1984), Spodkiem w Śnie nocy letniej (chor. Gray Veredon – 1985), Don Kichotem (chor. Witold Borkowski – 1986) i Faustem w Faust goes rock (chor. Ewa Wycichowska – 1986), przy którym współpracował także jako choreograf, oraz Sułtanem w Szeherezadzie (chor. Michaił Fokin/Liliana Kowalska – 1989). Był twórcą spektakli Collage i Makbet, za który otrzymał nagrodę specjalną jury II Ogólnopolskiego Konkursu Choreograficznego w Łodzi (1991). Zmarł w trakcie spektaklu Próba.
