Białystok/XV Festiwal „Kalejdoskop”: Przemek Kamiński „Pharmakon (it radiates)”/Jakub Lewandowski „Melancholia”

W ramach  XV jubileuszowej edycji Festiwalu „Kalejdoskop” Podlaskie Stowarzyszenie Tańca zaprasza na pokaz dwóch spektakli jednego wieczoru: Przemka Kamińskiego Pharmakon (it radiates) oraz Jakuba Lewandowskiego Melancholia.

O spektaklach:

Przemek Kamiński: Pharmakon (it radiates)

Blue screen to technika postprodukcji umożliwiająca manipulację obrazem. Dzięki użyciu jednolitego, niebieskiego tła, rejestrowane kamerą działanie może zostać przeniesione w zupełnie inną scenerię. W swoim  spektaklu Przemek Kamiński odnosi się do kulturowej historii koloru niebieskiego, patrząc na nią przez pryzmat starogreckiego terminu pharmakon, oznaczającego lek, truciznę i coś, co musi zostać złożone w ofierze. Artysta tworzy serię wertykalnych krajobrazów, w których napromieniowane kolorem ciało porusza się między widzialnym a wyobrażonym. Pierwszy i drugi plan stapiają się ze sobą oraz z fantazjami widzów, a tożsamość negocjowana jest wzdłuż i wszerz przestrzeni ekranu.

choreografia i wykonanie: Przemek Kamiński

współpraca dramaturgiczna: Mateusz Szymanówka

opieka artystyczna: Guy Cools

reżyseria światła: Aleksandr Prowaliński

realizacja techniczna: Łukasz Kędzierski

produkcja: Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk w ramach Solo Projekt Plus 2017

Przemek Kamiński – performer i choreograf. Tworzy i prezentuje swoje prace zarówno w kontekście sztuk performatywnych, jak i wizualnych, koncentrując się na poszerzonym polu choreografii, która przejawia się w wielości formatów i mediów. Interesuje go praca z istniejącymi już i cyrkulującymi formami, strategie zapożyczania, remiksu i remediacji oraz głębokie poszukiwania ruchowe w procesie ucieleśniania. Jego prace prezentowane były m.in. w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Galerii Labirynt w Lublinie, Galerii Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu, Hamburger Bahnhof w Berlinie, Nowym Teatrze w Warszawie, Art Stations Foundation w Poznaniu, podczas Prague Quadrennial of Performance Design and Space w Pradze czy Malta Festival w Poznaniu. Ukończył studia choreograficzne w HZT Inter-University Centre for Dance (Międzyuniwersyteckim Centrum Tańca) w Berlinie. Był artystą-rezydentem m.in.: I.C.I./CCN w Montpellier czy Wyszehradzkiego Programu Rezydencji Artystycznych (art quarter budapest, Budapeszt). Brał udział w wielu programach badawczych, m.in. w Reseach Academy (Uniwersytet Sztuki w Zurychu); Artists Research Laboratory (Fondazione Antonio Ratti, Como) czy Alternatywnej Akademii Tańca (Art Stations Foundation w Poznaniu), której był stypendystą. Regularnie współpracuje z dramaturgiem Mateuszem Szymanówką oraz,  jako tancerz, z berlińską choreografką Isabelle Schad.

***

Jakub Lewandowski: Melancholia

Trudno wnosić cokolwiek trwałego, mając świadomość bezbarwnej otaczającej rzeczywistości i przeświadczenia o konieczności nadejścia jakiejś „lawiny”. Wszystko, co przynosi nam los, pochodzi z fantazji. Miejsce między obecnością i nieobecnością, pustką i nadmiarem.

Przez chwile myślałam, że moja nieobecność będzie dłuższa, ale zmieniłam zdanie.

Laura Brown, Los Angeles 1951.

Inspiracją jest twórczość artysty malarza Edwarda Hoppera, uważanego za ikonę malarstwa amerykańskiego XX wieku. Jego realistyczne na pozór prace, przedstawiające wyciszone i nostalgiczne scenerie amerykańskiego świata, posiadają również bogaty wymiar magiczny. Ludzka samotność jest głównym wątkiem twórczości Edwarda Hoppera. Jest to samotność pod postacią kobiety. Na przeważającej większości obrazów przedstawione są kobiety samotne, czasem w towarzystwie mężczyzn niezainteresowanych ich obecnością, kobiety smutne, zamyślone, porzucone, tajemnicze. O czym myślą, co im się przytrafiło, jaką mają za sobą historię można tylko przypuszczać. Jedno jest pewne, postać kobiety towarzyszy artyście i intryguje go przez całą twórczość.

Prace Hoppera, intrygujące i przesiąknięte nostalgią wzbudzają moją ogromną ciekawość. Jakie naprawdę były kobiety na tych obrazach? Chciałbym je powołać do życia. Jedna kobieta w trzech odsłonach. Niezwykle ważne jest ukazanie ducha lat 50. XX wieku. Atmosfery i charakteru ówczesnego świata i roli kobiety zawieszonej gdzieś pomiędzy tym, co realne, a tym, co w jej marzeniach. Ten świat, tak już odległy, wciąż mnie intryguje, wzbudzając rodzaj nieuchwytnej nostalgii. We współczesności, gdzie wszystko staje się zunifikowane, nawet podział na to, co męskie i na to, co kobiece, zatraca się. Cały czas mam niedosyt tej pracy i chcę nadal studiować tę tematykę. Traktuję to jako nieustający proces, który mam nadzieję da mi odpowiedź na nurtujące pytanie: czy można zaznać szczęścia w samotności?

Jakub Lewandowski

Realizatorzy:

Choreografia: Jakub Lewandowski
Muzyka: Michał Lis
Wykonanie: Sylwia Hefczyńska-Lewandowska, Kinga Duda, Dominika Wiak
Produkcja: Nowohuckie Centrum Kultury – Krakowskie Centrum Choreograficzne

Spektakl powstał w ramach rezydencji podczas BalletOFFFestival w Nowohuckim Centrum Kultury – Krakowskim Centrum Choreograficznym.

Jakub Lewandowski – stypendysta Centre Choregraphique Mathilde Monnier National de Montpellier we Francji. Absolwent Pedagogiki Artystycznej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W roku 2010 uhonorowany przez Marszałka Województwa Śląskiego Nagrodą Artystyczną dla Młodych Twórców. W roku 2011 został laureatem Stypendium Artystycznego w Dziedzinie Kultury Województwa Śląskiego. Trzykrotnie nominowany do Nagrody Artystycznej „Złota Maska”. Laureat tej nagrody w roku 2011 za choreografię do spektaklu Hotel Nowy Świat w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej. W roku 2015 spektakl Cyrulik sewilski w Teatrze Wielkim do którego stworzył choreografię, otrzymał nagrodę „Złota Maska” za najlepszy spektakl roku. Na stałe współpracujący z reżyserem Radosławem Rychcikiem , Nikołajem Koladą, Robertem Talarczykiem, Magdaleną Piekorz . Autor choreografii do kilkudziesięciu spektakli w teatrach operowych operowych i dramatycznych w całej Polsce.

***

Pokazom towarzyszą wieczorne rozmowy festiwalowe z artystami, miejsce: Miodosytnia – Kawiarnia Bistro, ul. Sienkiewicza 2, godz. 21.00. WSTĘP WOLNY.

Strona festiwalu: http://festiwal-kalejdoskop.pl

BILETY:

UWAGA!  Bilety na spektakl Guilherme’a Botelho „Sideways Rain” w sprzedaży w kasie OiFP oraz przez Internet: http://bit.ly/FK18_sidewaysrain

– Bilety na pozostałe spektakle w sprzedaży w:

– SDK DanceOFFnia, ul. Zwycięstwa 8/1 lok.10

– W miejscach prezentacji na godzinę przed spektaklem

Ulgowy: 15 zł*

Karnet: 6 prezentacji + kubek = 70 zł

Normalny: 20 zł

Karnet: 6 prezentacji + kubek = 100 zł

Sprzedaż po 21 kwietnia 2018 r.

Ulgowy: 20 zł*

Karnet: 6 prezentacji + kubek = 100**

Normalny: 25 zł

Karnet: 6 prezentacji + kubek = 130 zł**

*Bilety ulgowe dla uczniów, studentów, emerytów za okazaniem ważnej legitymacji przed prezentacją spektaklu

** Uwaga! Karnet nie obejmuje spektaklu. Guilherme’a Botelho Sideways Rain. Bilety na ten spektakl dostępne w kasie OiFP oraz internetowo: http://bit.ly/FK18_sidewaysrain