
Fot. materiały organizatorów
Fot. materiały organizatorów
Teatr Dada von Bzdülöw zaprasza na pokazy dwóch jednoaktówek: Why don’t you like sadness w choreografii Katarzyny Chmielewskiej oraz Strategia (mimowolna reaktywacja) w choreografii Leszka Bzdyla. Współproducentem przedstawień jest Teatr Wybrzeże.
Why don’t you like sadness
Spektakl Why don’t you like sadness jest subtelną podróżą przez labirynt stanów emocjonalnych, którą można porównać do przechodzenia z pokoju do pokoju. Każdy z tych pokojów nasycony jest innym odcieniem i bywa, że wchodząc do jakiegoś z nich odkrywa się nie po raz pierwszy, że jest nam cholernie smutno. Otulamy się tym smutkiem jak kołderką i nie śpieszymy się, by spod niej wyjść. Melancholia wywołuje spowolnienie, dzięki któremu możemy z uwagą przyjrzeć się wszystkiemu, a przeżywając ten stan jednocześnie staramy się złapać do niego dystans by móc z nową energią otworzyć kolejne drzwi.
Koncept i wykonanie: Katarzyna Chmielewska
Współpraca artystyczna: Anna Steller
Muzyka na żywo: Radek Duda
Światła: Michał Kołodziej
Projekt graficzny: Maciej Salamon
Produkcja: Teatr Dada von Bzdülöw, Teatr Wybrzeże
Premiera: 22 lipca 2016.
Spektakl zalecany jest dla widzów od 15 roku życia.
Projekt dofinansowany został ze środków Miasta Gdańska.
Strategia (mimowolna reaktywacja)
Miejsce akcji: Polska.
Czas akcji:
* Czas jest rozpięty pomiędzy to, co było a to, co jest teraz.
* Czas się miesza, bo nigdy nie chce być linearny.
* Czas się miesza tym bardziej, im więcej wysiłków, by go oswoić.
Akcja: spowodowana jest obserwacją historyczno-socjologiczną
* Punk postawił irokeza – strategia clowna
* Człowiek na ulicy wrzeszczy – strategia psa
* Jasiu bawi się w sny i przebudzenia – strategia przetrwania
Leszek Bzdyl o spektaklu:
„Dawno, dawno temu, to znaczy 11 stycznia 2003 roku po raz pierwszy opowiedziałem tę historię. Powiedzmy, że Strategia była wówczas spektaklem apolitycznym. Powiedzmy, że Strategia była wyznaniem oportunisty. Powiedzmy, że wystawianie Strategii, do połowy 2005 roku, niosło z sobą urok dojrzałej niedojrzałości. Ta opowieść o Jasiu w błędnym kole doświadczeń, niespodziewanie/spodziewanie w 2005 roku straciła swoją lekkość. W Państwie Na Pe, czyli tam, gdzie zagubiony jest bohater Strategii, obudzono się ze snu pod tytułem: „Właściwie, to wszystko jest w miarę dobrze, nieprawdaż?”. Wróciła Historia, a z nią retoryka bieli-czerni. Zaczęto budować barykadę i pozycjonować przeciwników. W 2005 roku postawiono jedno z najokrutniejszych pytań: „Po której stronie barykady jesteś? Czy aby nie tam, gdzie niegdyś stało ZOMO?”. I to pytanie, które zawisło nade mną w Państwie Na Pe zmieniło, w moim odczuciu, wymowę spektaklu. Strategia zrymowała się z Polityką. I chcąc być wolnym od tego wszystkiego wycofałem, w owym 2005 roku, Strategię z mojego repertuaru. Ale błędne koło, zaklęte koło Historii, znowu utknęło w glinie i nie mogąc się z tej gliny wydobyć żłobi w ziemi coraz głębszą dziurę. Ostatnio stale wracałem do opowieści zapisanej w Strategii. Zastanawiałem się, czy nie zaryzykować, czy nie wznowić tego spektaklu. Mój bohater byłby już pięćdziesięcioletnim mężczyzną, a jego przemieszczanie się z teraz, które jest snem, w przeszłość, która jest przebudzeniem, byłoby jeszcze dotkliwsze. Koniec końców, podejmuję ryzyko ponownego wejścia do tej samej rzeki. Muszę sprawdzić, czy Strategia, to one-man-show o próbie przetrwania w ciężkich czasach, spotka się z widownią, podobnie, jak bohater Strategii, zagubioną w Państwie Na Pe.”
Teksty piosenek: Lech Janerka
Scenariusz, reżyseria i wykonanie: Leszek Bzdyl
Muzyka: Blurt
Kostium: Katarzyna Piątek
Reżyseria świateł: Michał Kołodziej
Produkcja: Teatr Dada von Bzdülöw, Teatr Wybrzeże
We współpracy z Klubem Żak w Gdańsku
Premiera: 22 lipca 2016.
Spektakl zalecany jest dla widzów od 15 roku życia.
Projekt dofinansowany został ze środków Miasta Gdańska.