fot. Grzegorz Mart, materiały organizatora
Krakowski Teatr Tańca zaprasza tancerzy na poziomie zaawansowanym na master class z Erykiem Makohonem. Lekcje – w technice tańca współczesnego, z elementami polskiej techniki tańca współczesnego – będą jednocześnie naborem dla tych, którzy chcą rozpocząć współpracę z KTT w ramach grup Adeptów na poziomie zaawansowanym (grupy 2B i 3).
Grupy Adeptów KTT to grupy stałych słuchaczy skupionych wokół Krakowskiego Teatru Tańca. Powstały dla osób zainteresowanych ciągłym, systematycznym rozwojem języka ekspresji ruchowej. Kluczowe zagadnienia tego procesu to m.in.: poszukiwanie znaczenia ciała jako medium, podmiotu oraz przedmiotu sztuki, zgłębianie istoty ciało-umysłu, wiedzy ucieleśnionej, rozwijanie scenicznej obecności, ruchowej prawdy i wyrazistości, a także poszukiwanie relacji pomiędzy formą a organicznością.
Proces szkolenia odbywa się przede wszystkim poprzez stałą, regularną praktykę w formie lekcji ruchowych. Ogromne znaczenie ma w nich równoległe kształtowanie możliwości i świadomości ciała oraz umiejętności wykorzystania mentalnego impulsu działania, „wyzwalającej” koncentracji i ścisłej relacji ciało–umysł. Głównym „językiem” ruchowym jest szeroko rozumiany taniec współczesny, odwołujący się do takich estetyk, technik i kodów ruchowych, jak: taniec modern, taniec klasyczny, polska technika tańca współczesnego, taniec fizyczny, release, improwizacja i inne.
Koszt: 90 zł – karnet na obie lekcje (dla Adeptów KTT w sezonie 2018/2019: 60 zł); 60 zł – pojedyncze wejście (dla Adeptów KTT w sezonie 2018/2019: 40 zł)
Zgłoszenia: krakowskiteatrtanca@o2.pl (liczba miejsc bardzo ograniczona); w odpowiedzi otrzymają Państwo regulamin warsztatów oraz dane umożliwiające dokonanie płatności. Uwaga: dopiero wywiązanie się ze wszystkich formalności gwarantuje miejsce na warsztatach.
O polskiej technice tańca współczesnego:
Polska technika tańca współczesnego – styl i technika tańca współczesnego, nazywany dziś „polskim tańcem”, powstały pod wpływem wielu elementów kulturotwórczych, które wyłoniły się w efekcie badań rozpoczętych w 1981 roku nad folklorem Żydów polskich i folklorem polskim. Odzwierciedlają polską mentalność, cechy psychofizyczne, historię i położenie geopolityczne. Odnoszą się do tego, jak pamięć indywidualna i zbiorowa wpływa na przemiany społeczne, na zachowanie tożsamości kulturowej, na odnawianie symboliki zakorzenionej w traumatycznej przeszłości. Wszystkie te elementy można odnaleźć w sposobie wykonywania ruchu, w artykulacji, w sposobie łączenia fraz i sekwencji w związki znaczeniowe; w tym, jaki wzór przestrzenny i rytmiczny uzyskują frazy, sekwencje i całe sceny. Widać je w dynamicznych jakościach ruchowych oraz w sposobie poruszania się wykonawców – narzucają proces tworzenia i interpretowania przestrzeni.
Istota polskiej techniki tańca współczesnego, twierdzi jej twórca Jacek Łumiński, tkwi głęboko w podłożu, na którym wyrósł folklor różnych regionów Polski: Podhala, Sądecczyzny, ziemi lubelskiej czy Kurpiów. Wszędzie tam można znaleźć unikatowe zjawiska, jak np. tempo rubato, niesymetryczne struktury muzyczne, zjawisko apokopy, asymetryczny puls i inne. Elementy te, oprócz istotnej koncepcji cielesności „myślącego ciała” , tworzą środki stylistyczne charakterystyczne dla polskiej techniki tańca współczesnego i powinny znaleźć się w kunszcie wykonawczym tancerza.
Prowadzący:
Eryk Makohon – twórca, kierownik i choreograf Krakowskiego Teatru Tańca. Stały wykładowca Wydziału Teatru Tańca Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie (wykłada polską technikę tańca współczesnego; taniec współczesny i taniec modern; formy teatru tańca). Twórca ponad 30. spektakli. Autor projektów o charakterze edukacyjnym oraz wielu wydarzeń artystycznych. Stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2017 roku.
Współpracował ze Śląskim Teatrem Tańca i jego twórcą, Jackiem Łumińskim. Od samego początku prowadził też własny zespół, który po kilku latach działalności, po dynamicznym okresie rozwoju, zmienił nazwę na Krakowski Teatr Tańca. Obecnie jest to najaktywniejszy i najbardziej rozpoznawalny teatrem tańca w Krakowie oraz jeden z kilku stałych teatrów tańca w Polsce.
Jako pedagog i choreograf współpracował z miejskim Teatrem KTO; stworzył ruch w spektaklach z kilku ostatnich sezonów, pokazywanych na wielu festiwalach teatralnych na całym świecie.
Teoretyk tańca, autor pracy dyplomowej Konstantin Stanisławski, Eugenio Barba, Jerzy Grotowski. Metody pracy – próba przeniesienia na grunt tańca (wydana w postaci zbiorowej publikacji przez Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina).
Organizator i animator życia tanecznego w Krakowie. Pomysłodawca i organizator lub współorganizator wielu imprez artystycznych, spektakli i wydarzeń z udziałem Krakowskiego Teatru Tańca.
Od lat konsekwentnie buduje charakterystyczną estetykę Teatru, opierającą się na architekturze ciała i plastyce obrazu. Często nawiązuje do zagadnień, wyrastających z tradycji teatralnej. Przywołując zagadnienia ciało-umysłu, partytury i podpartytury, organiczności, poszerzonego umysłu i ciała, odnosi się do Grotowskiego, Stanisławskiego i Barby, osadzając ich teorie na gruncie tańca. W praktyce pedagogicznej wykorzystuje polską technikę tańca współczesnego, wyrastającą z polskiego folkloru (Podhale, Kurpie oraz polscy chasydzi).
Link do lekcji z Erykim Makohonem: https://www.youtube.com/watch?v=I2GpDpTw9gk
