Kraków/Maszyna choreograficzna 2015: Iza Szostak „Balet koparyczny”

Wersja do druku

Udostępnij

Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA i kuratorka Anna Królica zapraszają na pokaz spektaklu Izy Szostak Balet koparyczny, który odbędzie się w ramach programu Maszyna choreograficzna 2015 – Schlemmer. Analogie.

Balet koparyczny jest próbą zmierzenia się współczesnej artystki z twórczością Oskara Schlemmera (profesora Bauhausu, niemieckiego malarza, teoretyka sztuki i reformatora tańca) oraz jego konceptualizacją ruchu. Schlemmer był zafascynowany mechanicznością ruchu tancerzy baletowych. Traktował ich ciała jako formy i bryły, odnajdując w nich model skomplikowanych relacji człowieka ze zgeometryzowaną przestrzenią.

Ważną częścią przygotowania projektu było odbycie przez artystów szkolenia na operatorów koparek. Proces poznawania motoryki ruchu maszyny i zdobywania nowych umiejętności (uruchamianie, sterowanie, manewrowanie) wyraźnie wydobył zależność człowieka i przedmiotu.

W swoim najnowszym projekcie Iza Szostak bierze na warsztat Schlemmerowski Balet triadyczny i przekłada go na język maszyn budowlanych. Artystkę interesuje władza człowieka nad maszyną i maszyny nad człowiekiem. Jednocześnie przedmiotem jej obserwacji są ciała tancerzy ubrane w specyficzne kostiumy operatorów koparek, które odstają od ciała własną motoryką (trójwymiarowe i przeskalowane) i których „założenie” na siebie wymusza konkretny sposób zachowania i poruszania się tancerzy. Mechanika koparki służy artystce do ponownego przyjrzenia się ruchowi człowieka, maszyna staje się hybrydą i przedłużeniem ciała tancerza. Znika podział na ciało i obiekt, koparki wykonują konkretną choreografię. Powstaje taniec na dwie maszyny / praca wizualna / koncert muzyczny / częściowa rekonstrukcja Baletu triadycznego.

Koncept /choreografia / wykonanie: Iza Szostak
Współpraca choreograficzna / wykonanie: Paweł Sakowicz
Dramaturgia / badanie: Anka Herbut
Przestrzeń: Łukasz Kwietniewski
Muzyka: Kuba Słomkowski
Kurator: Anna Królica
Koordynator produkcji : Dominik Skrzypkowski
Produkcja: Ośrodku Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka
Koprodukcja: Ciało/Umysł

Iza Szostak – tancerka, choreografka, absolwentka Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie (2003) oraz Codarts — Rotterdam Dance Academy w Holandii (2008). Studiuje w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego. Jest stypendystką Polskiego Ministerstwa Kultury, Holenderskiego Corrie Hartong Fonds, międzynarodowego projektu dla młodych choreografów SPAZIO, Programu Alternatywnej Akademii Tańca oraz Solo Project Art Stations Foundation. W 2007 roku odbyła staż w zespole Jana Fabre’a (Troubleyn) w Belgii. Za granicą współpracowała m. in. z Michaelem Schumacherem, Amy Raymond, Taldansem i Anną Holter. Jest autorką spektakli: Karmi-go, Feedback, From culture to nature (Solo Projekt 2011, Stary Browar Nowy Taniec, Poznań), The glass jar next to the glass jar (2012), RE//MIX: Merce Cunningham (2012), Ciało. Dziecko. Obiekt. (2013). Współpracuje z artystą wizualnym i eksperymentalnym muzykiem – Kubą Słomkowskim. Współtworzy warszawskie Centrum w Ruchu. Obecnie, w swojej praktyce artystycznej, powołuje się na ruch autentyczny oraz choreologię; współpracuje z osobami nie związanymi zawodowo z tańcem. Działa jako stypendystka (wspieranego przez Unię Europejską) międzynarodowego projektu dla młodych choreografów SPAZIO oraz współtworzy warszawskie Centrum w Ruchu, znajdując dużą radość w uczeniu tańca i kompozycji ruchu.

Logo Fundacja CU (miniaturka) Logo Centrum w Ruchu (miniaturka)