Kraków/ „Nowa choreografia. Kierunki i praktyki”: Spotkanie z Magdaleną Ptasznik i projekcja spektaklu

Praktyka Uncannings to fragment projektu badawczego będący zarazem działaniem performatywnym. Angażując się w Uncannings, dajemy sobie czas, by patrzeć na inne ciało oraz obserwować siebie patrzących. Pozwalamy uwadze luźno dryfować, a czasem manipulujemy nią, śledząc, jaki ma to wpływ na to, co widzimy. Wychodząc od patrzenia, nasze działania podążają za wszystkim tym, co ono wyzwala: zmysłowym odczuciem, skojarzeniem, wyobrażeniem, informacją, pragnieniem, impulsem. Materializując wrażenia i wyobrażenia, generujemy płynne obrazy cielesności. Bawiąc się możliwościami plastycznej transformacji, wprowadzamy zmiany. Działamy w tymczasowym zawieszeniu, w przestrzeni odessanej z obiektywnego czasu i dystansu.

Współpraca: Vala Foltyn, Natalia Oniśk, Justyna Stasiowska

Magdalena Ptasznik – choreografka, performerka. Tworzy performansy, rozwija choreograficzne praktyki uczestnictwa (dzieli się nimi poprzez warsztaty) oraz pisze poetyckie utwory choeograficzne zwane ‘scories’  (story + score). Praktyka pisania to istniejąca od dawna, wychodząca z cienia, strona jej pracy, a także sposób na praktykowanie choreografii w pandemii  (w 2021 opublikowała to discover a fossil on your tibia; scoreis and other mutations of scores). Eksploruje relacje w środowisku materialnym Ziemi. Przygląda się wielokierunkowym zależnościom ciała, temu, w jaki sposób jest ono częścią środowiska. Szczególnie interesuje ją ucieleśniona perspektywa takiego badania. W przeszłości realizowała prace autorskie (m.in. surfing czy Uncannings), angażowała się we współprace twórcze (np. Surplus (z Marią Colominą) oraz Złote demony (z Marią Stokłosą i Martą Ziółek)) oraz pracowała w teatrze dramatycznym. Jest absolwentką a.pass (Advanced Performance and Scenography Studies) w Brukseli, School for New Dance Development (SNDO) w Amsterdamie oraz Instytutu Socjologii na Uniwersytecie Warszawskim (studia magisterskie).  Członkini Centrum w Ruchu.

https://magdalenaptasznik.wordpress.com/

***

Projekt Nowa choreografia. Kierunki i praktyki rozpoczął się od serii pytań o możliwości budowania nowej jakości komunikacji między badaczkami i artystkami. Pytań o to, jak pisać i mówić o ruchu, jak go badać oraz teoretyzować. Nowa choreografia jest obszarem, który daje możliwość do wytwarzania alternatywnych sposobów dzielenia się wiedzą. Z jednej strony jest nurtem podejmującym dialog z dziedzictwem sztuki tańca i choreografii, z drugiej – wskazuje nowe możliwe kierunki ich rozwoju.

Od marca 2022 do stycznia 2023 organizatorzy zaprosili ośmioro choreografek i choreografów, którzy pokazali swoje praktyki artystyczne oraz o nich opowiedzieli. Wierzyli, że spotkanie praktyków/ praktyczek z teoretykami/teoretyczkami może być istotnym krokiem ku stworzeniu nowego języka do mówienia i pisania o najnowszej choreografii.

Spotkania Nowej choreografii:
Agnieszka Kryst (8–9.4.2022)
Ramona Nagabczyńska (22–23.4.2022)
Katarzyna Żeglicka (20–21.5.2022)
Wojciech Grudziński (21–22.10.2022)
Agata Siniarska (25–26.11.2022)
Alicja Czyczel (2–3.12.2022)
Barbara Bujakowska (16–17.12.2022)
Magda Ptasznik (01.2023)

Projekt Nowa choreografia. Kierunki i praktyki sfinansowano ze środków Priorytetowego Obszaru Badawczego Heritage Heritage Open Courses (edycja A) w ramach Programu Strategicznego Inicjatywa Doskonałości w Uniwersytecie Jagiellońskim.

Kuratorki projektu: Zuzanna Berendt, Daria Kubisiak, Alicja Müller, Izabela Zawadzka
Autorka identyfikacji: Weronika Wawryk
Wszystkie aktualne informacje o projekcie można znaleźć na stronie: https://www.facebook.com/KatedraTeatruiDramatuUJ
Kontakt: nowachoreografia@uj.edu.pl