Kraków/Scena dla tańca 2018/„Rollercoaster. Kolekcjonerzy wrażeń”: Jakub Lewandowski „Melancholia – tryptyk”

Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA zaprasza na pokaz spektaklu Jakuba Lewandowskiego Melancholia – tryptyk z udziałem Sylwii Hefczyńskiej-Lewandowskiej, Dominiki Wiak i Kingi Dudyw ramach programu prezentacji polskiego tańca Rollercoaster. Kolekcjonerzy wrażeń. Kuratorzy projektu, Paweł Łyskawa i Eryk Makohon, nawiązują do koncepcji człowieka ponowoczesnego Zygmunta Baumana, osadzonej na czterech wzorcach osobowości.

Spektakl zainspirowany został twórczością Edwarda Hoppera. Jego realistyczne na pozór prace, przedstawiające wyciszone i nostalgiczne scenerie amerykańskiego świata, posiadają również bogaty wymiar magiczny. Większość obrazów przedstawia kobiety samotne, czasem w towarzystwie mężczyzn nie zainteresowanych ich obecnością, kobiety smutne, zamyślone, porzucone. Obraz Nowojorskie kino jest pełen tajemnicy. Rozważania nad nim będą punktem wyjścia do pracy nad drugą częścią spektaklu, który pokaże kobietę w Ameryce lat 50-tych XX wieku zawieszoną gdzieś pomiędzy tym, co realne, a tym, co w jej marzeniach.

Choreografia: Jakub Lewandowski

Muzyka: Michał Lis

Światła: Paweł Murlik

Tańczą: Sylwia Hefczyńska-Lewandowska, Dominika Wiak, Kinga Duda

Czas trwania: 35 min.

Data premiery: 18 listopada 2017

Spektakl powstał w ramach rezydencji podczas BalletOFFFstival w Nowochuckim Centrum Kultury-Krakowskie Centrum Choreograficzne.

***

Rollercoaster. Kolekcjonerzy wrażeń to program prezentacji polskiego tańca, realizowany przez Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA w ramach projektu „Scena dla Tańca 2018” Instytutu Muzyki i Tańca. Kuratorzy projektu Paweł Łyskawa i Eryk Makohon nawiązują do koncepcji człowieka ponowoczesnego Zygmunta Baumana, osadzonej na czterech wzorcach osobowości.

Są to:

Spacerowicz, który pozostaje niewidzialny w tłumie, przegląda się w cudzych twarzach i sklepowych wystawach, z nikim się nie utożsamia a jednocześnie utożsamia się z wszystkimi, do nikogo i niczego się nie przywiązuje, jest w cieniu, ale i staje się cieniem innych.

Gracz, który prowadzi ciągłą rozgrywkę, kalkuluje i obstawia, liczy i podsumowuje, chce wygrywać Wygrana stanowi dla niego pożywkę, ale przegrana nie jest końcem świata, a jedynie koniecznością szybkiego, kolejnego rozdania.

Włóczęga, który do niczego się nie przyzwyczaja, ma potrzebę bycia co chwilę w innym miejscu, podejmowania nowych wędrówek, w których nie cel, ale sama konieczność zmiany stanowi istotę. Opisują go ruch i ciągła gotowość na nowe wrażenia i przygody, które szybko okazują się banalne i rozczarowujące.

Turysta, który – inaczej niż włóczęga – podróżować nie musi, a chce. Zbiera i dokumentuje, chwali się zdobyczami, jednocześnie wymagając, by zastana rzeczywistość rządziła się jego prawami i spełniała jego oczekiwania. Zawsze ma gdzie powrócić, ale pociąga go kolekcjonowanie wrażeń.

Z każdym z typów wiążą się zmiana, ruch, przemieszczanie, podróż. Wydaje się, że Baumanowska idea nowoczesnego wzorca osobowościowego – człowieka pielgrzyma, skupionego na podróży zakończonej osiągnięciem z góry założonego celu – traci na aktualności w postmodernistycznej wizji świata.

Rollercoaster będzie działał nie tylko jako wehikuł ruchu, maszyna bodźców stymulująca współczesne pokolenie kolekcjonerów wrażeń, ale też stanie się rodzajem soczewki eskalującej wybrane zderzane ze sobą zagadnienia, ponieważ jak twierdzi Bauman, parafrazując Hegla, zjawiska na świecie są dla ludzi widoczne dopiero wtedy, gdy stają się dla nich absorbujące.

Pokaz stanowi część projektu Rollercoaster. Kolekcjonerzy wrażeń i realizowany jest we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach programu Scena dla tańca 2018.