Kraków/SPACER 2016: Wieczór małych form scenicznych (laureaci nagród konkursowych)

Zdjęcie: Kraków/SPACER 2016: Wieczór małych form scenicznych (laureaci nagród konkursowych)

Dominique. Fot. Paweł Wyszomirski

Wersja do druku

Udostępnij

W ramach V Festiwalu Tańca Współczesnego SPACER 2016 odbędzie się wieczór małych form scenicznych, prezentujący etiudy laureatów nagród konkursowych z: Krakowa, Warszawy, Gdańska, Budapesztu, Stuttgartu, Norymbergii, Jerozolimy. Wieczór podzielono na dwie części. W części I pokazane zostaną: inner place (chor. i wyk. Dominika Wiak), Three days of snow (chor. i wyk. Anna Mikuła, Darek Nowak), Złota rybka (chor. i wyk. Dominik Więcek), Powtarzaj za mną (chor. i wyk. Maciej Kuźmiński), Dominique (chor. Maciej Kuźmiński, wyk. Dominik Więcek). W drugiej części Małgorzata Mielech zaprezentuje spektakl Anonymous.

inner place

Impulsem do stworzenia inner place była potrzeba wolności i zdolności do bycia samemu. Wewnętrzna wolność i bijąca z niej siła stała się największym impulsem twórczego działania. Ta krótka wypowiedz jest o chęci poszukiwania i zrywania ze starymi schematami.

Dominika Wiak jest studentką piątego roku Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu. Swoją edukację taneczną rozpoczęła od nauki Rock’n’Rolla Akrobatycznego, w tej dziedzinie w 2008 roku zdobyła Mistrzostwo Polski i drugie miejsce na Międzynarodowych Zawodach Klubów Partnerskich. Rok temu zakończyła pracę nad dyplomami: aktorskim w reżyserii Jerzego Stuhra oraz tanecznym w choreografii Jensa van Daele’a. Jest tancerką w spektaklach m.in. Macieja Kuźmińskiego Room 40, który otrzymał nagrodę publiczności na Polskiej Platformie Tańca; Jacka Łumińskiego Kocham tylko i wyłącznie całym sercem nie-rozłącznie Magdalenę, Za mgłą oraz W drodze Sylwii Hefczyńskiej-Lewandowskiej. W ostatnich latach stworzyła własne projekty takie jak: Wyścig we współpracy z Dominikiem Więckiem (nagrodzony na konkursie choreograficznym 3…2…1…TANIEC oraz Na Bosaka po trawie), Zmruż oczy (wyróżniony na konkursie Beksiński – interpretacje) oraz inner place, za który otrzymała nagrodę główną i nagrodę publiczności na International Solo/Duo Dance Festival w Budapeszcie. Uczestniczyła w tanecznym projekcie badawczym Joy of discovering w Chinach. W 2015 roku otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne. Pod koniec kwietnia weźmie udział w premierze spektaklu Krakowskiego Teatru Tańca w choreografii Eryka Makohona.

Three days of snow

Spektakl stanowi wycinek z podróży lub raczej przeprawy – pełnej szmerów, odgłosów, mgły i niejasności. Dwie osoby dosłownie złączone lub jedna o różnych obliczach. Wspólny mianownik między damską i męską energią lub dwa różne światy w umyśle schizofrenika.

Farewell to the mountains, high-coverd with snow,

Farewell to the straths and green vallies below.

(Pożegnanie z górami, pokrytymi śniegiem

Pożegnanie ze ścieżkami i zielonymi alejami.)

Złota rybka

Istnieje w człowieku jedna cecha niezmiernie wzruszająca:

człowiek

to stworzenie wyrosłe ponad całą naturę,

obdarzone przez złośliwych bogów świadomością,

która jest jego zwycięstwem

i jego klęską.

Twór niesłychanie kruchy i delikatny.

nie mogący sobie dać rady

sam ze sobą,

UKRYWA

pewne rzeczy,

nazwijmy je świętymi.

 

Człowiek nie chce

za żadną cenę

P O K A Z A Ć

tego czegoś, co ukrywa

bo pokazanie oznacza zawsze

P O M N I E J S Z E N I E i

O S Ł A B I E N I E.

 

Człowiek ukrywa

wszystko, co jest najgłębszą istotą jego życia,

swoją siłę przetrwania,

swoją przeszłość, która jest zawsze najdroższą,

pamięć po najbliższych,

swego Boga…

Ta cecha ludzka,

nie poddająca się nikomu

i niczemu,

w jakimś rozpaczliwym

bohaterstwie,

niepokonana –

nie kapituluje nawet

przed Ś M I E R C I Ą.

Stworzywszy wcześniej ideę zmartwychwstania –

ukrywa martwe już ciało

w trumnach i mogiłach.

Tadeusz Kantor, Komentarze intymne, 1986-88, maszynopis Archiwum Cricoteki, s. 21-23.

Powtarzaj za mną

Ten antykapitalistyczny manifest wraz ze stylizowaną maską Guya Fawkesa został zaadoptowany przez liczne społeczne ruchy na całym świecie. Jednak historia pokazuje, że te protesty w których użyto masek by zachować anonimowość zazwyczaj kończyły się fiaskiem.

Chodź do pracy. Ożeń się. Miej dzieci. Płać podatki. Oglądaj telewizję. Podążaj za modą. Zachowuj się normalnie. Przestrzegaj prawa i powtarzaj za mną: JESTEM WOLNY.

Trailer

choreografia i wykonanie: Maciej Kuźmiński
konsultacje: Maria Stokłosa
muzyka: Witold Lutosławski, muzyka do słuchowiska poetyckiego Polskiego Radia 'Z Sonetów’ Pierre’a Ronsarda
długość trwania: 12 min.
nagrody: PODWÓJNA NAGRODA JURY na konkursie 3… 2…. 1… Taniec (2014), TRZECIE MIEJSCE na konkursie Warszawskiej Platformy Tańca (2014)
produkcja: Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie

Dominique

Znaczenie słowa feminizm powinno zostać wzbogacone w taki sposób, by obejmowało ono mężczyzn.

choreografia: Maciej Kuźmiński
taniec: Dominik Więcek
cytaty (słowo): Oprah Winfrey, Emma Watson, Hillary Clinton, Michelle Obama, Patricia Arquette
cytaty (ruch): Anne Terese de Keersmaeker, Yvonne Rainer, Martha Graham, Lea Anderson, Isadora Duncan
muzyka: Parov Stelar, All night
długość trwania: 18 min.
nagrody: II NAGRODA oraz NAGRODA PUBLICZNOŚCI na Solo Dance Contest 2015 w Gdańsku, I NAGRODA na Warszawskiej Platformie Tańca 2015 w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie

Anonymous

Street art to dziedzina balansująca na granicy sztuki i wandalizmu. Jest nieskrępowaną formą wypowiedzi, w której anonimowy twórca może wyrazić siebie nie zważając na komercyjne trendy, czy polityczną poprawność. Anonymous odzwierciedla subtelne połączenie pomiędzy rzeczywistością a surrealizmem, pomiędzy codziennością a eterycznością, scalając je w jedno. Spektakl, który podobnie jak sztuka ulicy jest niemożliwy do zdefiniowania.

Trailer 1

Trailer 2

Koncepcja/ wykonanie: Małgorzata Mielech

Live music: Anna Suda

Live video mapping: Olga Warabida

Czas trwania: 23’

DanceLab

Laboratorium, w którym ruch, ciało i emocje konfrontują i przekraczają klasyczne definicje tańca współczesnego. Posługuje się ciałem, jego ekspresją i nieograniczoną energią poszukując form umożliwiających dotarcie do nieznanych obszarów sztuki tańca. Zespół stworzony został przez Małgorzatę Mielech oraz Zofię Jakubiec, tancerki związane przez wiele lat z Polskim Teatrem. Wszechstronne wykształcenie taneczne, a także doświadczenie zdobyte podczas pracy w Polskim Teatrze Tańca oraz współpracy z niezależnymi artystami dały twórczyniom DanceLab możliwość poszerzenia horyzontów artystycznych, a także umożliwiły realizację najbardziej śmiałych i niezwykłych projektów tanecznych. Przez lata międzynarodowej kariery, pozostawały otwarte na wpływy najważniejszych postaci i nurtów świata tańca współczesnego poszukując najbliższej im estetyki choreograficznej, a także metod pracy w teatrze tańca. Punktami zwrotnymi w ich drodze twórczej były pobyty w Izraelu – światowej kolebce tej fascynującej dyscypliny artystycznej i współpraca z twórcami wywodzącymi się z tego nurtu: Ohad Naharin, Jossi Berg, Shi Pratt, Yoshifumi Inao.

Bilety: 20 zł

Bilet grupowy na cały wieczór (od 10 osób): 15 zł.

***

Program festiwalu

CIAŁOWANIE

Warsztaty fotografii tańca z Katarzyną Machniewicz

Kontakt: kcc@nck.krakow.pl

www.festiwalspacer.pl

Rezerwacja biletów:

Biuro Organizacji Widowni
tel. 12 644 02 6612 644 02 66 wew. 55
e-mail: rezerwacja@nck.krakow.pl

Logo Spacer (miniaturka)     Logo Krakowskie Centrum Choreograficzne (miniaturka)      Logo Nowohuckie Centrum Kultury NOWE (miniaturka)

KALENDARIUM

ARCHIWUM WYSTAWIEŃ

godz. 18:30

Kraków: Scena NCK, Nowohuckie Centrum Kultury, al. Jana Pawła II 232.

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close