Fot. Katarzyna Machniewicz
Spektakl inspirowany jest teatrem japońskim – popularną rewią żeńską – Takarazuka, działającą w mieście o tej samej nazwie od prawie stu lat. Specyfika i oryginalność teatru, w którym wszystkie role, zarówno męskie jak i żeńskie odgrywają kobiety, stały się punktem wyjścia do rozważań na temat teatralności płci, konstrukcji płci kulturowej oraz stereotypowego postrzegania płci przez społeczeństwo. Kandydatki na „Takarazinki” przygotowują się przez dwa lata w specjalnej szkole do odgrywania ról męskich i ról kobiecych. Przyswajają sobie kata, czyli charakterystyczne dla danej płci formy gramatyczne, sposoby zachowania, gesty, mimikę. Dla twórców spektaklu ciekawym zagadnieniem jest jednak odgrywanie ról kobiecych przez kobiety. Teatr Takarazuka wydaje się bowiem doskonale potwierdzać tezę Simone de Beauvoir: „nie rodzimy się kobietami – stajemy się nimi”.
choreografia: Eryk Makohon;
scenografia: Eryk Makohon;
występują: Anna Chmiel-Kowalska, Monika Godek, Barbara Kopała, Agata Syrek, Katarzyna Węglowska-Król, Katarzyna Żminkowska, Paweł Łyskawa oraz tancerki Pracowni METAfizyczna;
producent: Stowarzyszenie Krakowski Teatr Tańca oraz Nowohuckie Centrum Kultury,
czas: 55 minut.
premiera: Kraków, 2010
*W spektaklu wykorzystane są fragmenty artykułu Aliny Łysak, „Teatr Takarazuka jako przykład performatywności płci”.
Wstęp wolny.
