Fot. Andrzej Janikowski
Polska Sieć Tańca to sformalizowana forma współpracy ośrodków, wspierających sztukę tańca w naszym kraju. W ramach programu prezentacji, realizowanych w ramach Sieci w 2018 roku Grupa Wokół Centrum pokaże spektakl Płaczki w Regionalnym Centrum Kultur Pogranicza. Płaczki to spektakl w estetyce teatru tańca odnoszący się do tematu żałoby. Bazując na silnej fizyczności i obecności cielesnej, artystki sięgają do teatralnych zabiegów, zastanawiając się równolegle nad ich rolą i specyfiką zarówno na scenie, jak i w prawdziwym życiu. Spektakl sięga do teatralnych zachowań w życiu codziennym.
Artystki o spektaklu:
Dotykamy głębokich stanów emocjonalnych takich, jak: rozpacz czy nawet związany ze stratą ból fizyczny, rozkładając je następnie na czynniki pierwsze, analizując i przetwarzając docieramy do groteski. Cytaty takie jak dewocja, figura chóru, kanon baletu klasycznego czy nawet popkulturowa guma do żucia czy hit It’s my party and I cry if I want to, pozwalają poszczególnym scenom odsłaniać kolejne, zaskakujące widza warstwy przekazu. Archaiczny już i niemal wymarły zawód płaczki jest dla nas inspiracją do zabawy wokół samego aktu płakania (także od czysto technicznej strony), aktów żalu, rozpaczy i żałoby oraz skojarzeń silnie obecnych w społeczeństwie. Tym samym nie jest przypadkiem, że spektakl jest silnie kobiecy – przypisuje się nam zarówno pozytywne instynkty (empatia, wrażliwość), jak i pejoratywne zachowania (beksa), a chłopiec o podobnych cechach słyszy, że „mazgai się jak baba”. To przekonanie akurat od dawna się nie zmienia. Czy jest krzywdzące? Czy raczej daje to nam kobietom pole do popisu i manipulacji? Żałoba to tematyka dziś raczej niepopularna. Tworząc Płaczki chciałyśmy zderzyć tradycję z współczesnością i przyjrzeć się różnym wariantom „przeżywania”, ale też opowiadania o nim. Kreując scenki na przemian poważne, ironiczne, zabawne, smutne, a czasem groteskowe, staramy się igrać z wrażliwością widzów, wplątując ich w emocjonalne pułapki, a czasem odsłaniając mechanizmy konstrukcyjne spektaklu. Płaczki to spektakl interaktywny, przełamujący bariery sceniczności, budujący intymność w bliskim spotkaniu między widzem a artystą. Nasza obecność i koncentracja są tu wystawione na próbę w nastrojowych lub na wpół improwizowanych działaniach w konfrontacji z publicznością.
Beksa.
Płacze-nie-becze!
Że aż tchu brak.
Takie życie.
Taki zawód.
Czasem po prostu nie chce się z nikim gadać.
Czasem ból jest zbyt silny.
Wszystko się już stało, tego już nie zmienisz.
Rycz!
I daj żyć innym.
Profesjonalnie. Na pokaz.
Lament. Histeria. Szloch.
Że och!
Martwisz się czasem czy „Twoje życie coś znaczy”? Co po sobie zostawisz? I kto za Tobą zapłacze? Nic się nie martw! Załatwi się. Takich.
tańczą: Agata Moląg, Monika Świeca, Marta Wołowiec
koncepcja i choreografia: Agata Moląg
producent: Nowohuckie Centrum Kultury
premiera: 13 marca 2016
długość trwania spektaklu: 1 h
Recenzje:
Aleksandra Spilkowska, „Teatralia” http://www.teatralia.com.pl/nie-rycz-mala-nie-rycz-placzki/
Alicja Muller, „taniecPOLSKA.pl”: http://taniecpolska.pl/krytyka/349
Judyta Pogonowicz, „TeatrDlaWas.pl”: http://www.teatrdlawas.pl/artykuly/873-placzki-smieszki
Grupa Wokół Centrum
Aby w pełnym wymiarze realizować misję artystyczną, w marcu 2015 roku tancerki Krakowskiego Centrum Choreograficznego zawiązały kolektyw Grupa Wokół Centrum, który swoimi założeniami i strukturą ma oddawać nowego ducha miejsca. Idea powstania Grupy wyrosła z głębokiej potrzeby współpracy z innymi twórcami, zrzeszonymi lub niezależnymi, owocującej bogactwem inspiracji i różnorodnością w budowaniu scenicznego przekazu. Artystki wierzą, że tylko spotkania, a czasem nawet zderzenia odmiennych estetyk ruchowych, poglądów na sztukę, budują nową jakość. Interesuje je to, co powstaje na styku. Wymiana inicjuje w nich kreatywny rozwój, a poznawanie tego co odmienne, pozwala na stopniowe klarowanie się własnego języka scenicznego wyrazu. Czerpią z tego co prywatne, niesceniczne, parateatralne, czasem uznane powszechnie za nieprofesjonalne, aby budować kompozycje bliższe widzowi mentalnie. Artyzmu szukają w prostocie, przekazu w cytatach z życia, a smaku i waloru w ruchu. Nigdy nie zapominają o tym, że są tancerkami, a więc ruch jest naszym głównym narzędziem. Jednocześnie pamiętają o tym, że uwielbiają być widzami – pokazujemy na scenie tylko to, co same chciałybyśmy zobaczyć. Trzon Grupy stanowią tancerki Centrum trenujące ze sobą regularnie w stałym składzie: Agata Moląg, Monika Świeca i Marta Wołowiec. To one, w zależności od koncepcji, zapraszają do współpracy zagranicznych gości, niezależnych lub zrzeszonych twórców, tancerzy, performerów czy aktorów. Pierwszą deklaracją artystyczną była premiera spektaklu Makia w wykonaniu Marty Wołowiec i Moniki Świecy w choreografii Agaty Moląg. W repertuarze Grupy znajduje się również spektakl Płaczki, który miał swoja premierę w ramach konkursu choreograficznego 3…2…1…TANIEC! oraz spektakl uliczny 38°C.
Grupa Wokół Centrum sprawuje opiekę nad wydarzeniami i obszarem działań edukacyjnych w KCC: tworzy program Małego Teatru Ruchu, Pracowni METAfizyczna i PRO oraz program warsztatów i kursów, produkuje własne spektakle, realizuje projekty artystyczne, nawiązuje kontakty i poszukuje zagranicznych partnerów.
http://www.krakowskiecentrumchoreograficzne.pl/
https://www.facebook.com/kcc.nck
