fot. Witek Orski
Pracownia Teatru Tańca zaprasza na Ogólnopolski Festiwal Teatrów Tańca Sfera ruchu 2019. Podczas dwóch festiwalowych wieczorów (22-23 marca) na scenie Nowosolskiego Domu Kultury widzowie będą mogli zobaczyć 24 spektakle, m.in. Konińskiego Teatru Tańca, Marty Kosieradzkiej (Warszawa), Mufmi z Bytomia czy Teatru Tańca Enza ze Słupska.
W sobotni, drugi wieczór festwialu (godz. 16.00-21.00) zaprezentowanych zostanie 14 spektakli. Po nich, o godz. 21.00, rozpocznie się panel dyskusyjny, który poprowadzi Anna Duda. Pełen program i opisy spektakli prezentujemy poniżej.
1. Pracownia Tańca Pryzmat – OVER GROUND
OVER GROUND to spektakl wielokrotnie nagradzany na festiwalach. Katarzyna Grabińska wraz z zespołem Pracownia Tańca Pryzmat, dzięki wygranemu w międzynarodowym konkursie Of Death and Dying zaproszeniu na rezydencję artystyczną w Tenuta Dello Scompiglio w Vorno, w Toskanii jesienią 2018, miała możliwość prowadzić dalsze prace nad choreografią. W procesie tym wzięli udział tancerze: Katarzyna Rutkowska, Marta Jakimicha, Paulina Spiel, Monika Parafiniuk, Łukasz Szleszyński oraz gościnnie VJ Tonda Kinoko, współpracujący z zespołem nad stroną wizualną spektaklu. 10 listopada odbył się pokaz pracy podsumowujący rezydencję w Tenuta Dello Scompiglio w Vorno, przed włoską publicznością. Pierwotna wersja choreografii stała się punktem wyjścia do powstania nowego projektu odnoszącego się do tematyki śmierci i umierania.
Choreografia i reżyseria: Katarzyna Grabińska
Wideo: VJ Tonda Kinoko (Antoni Grzybek)
Kostiumy: Katarzyna Grabińska
Obsada: Paulina Spiel, Marta Jakimicha, Łukasz Szleszyński, Monika Parafiniuk, Katarzyna Rutkowska
Muzyka: ŻUŁAWY (Maciej Olewniczak), Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze” im. Tadeusza Sygietyńskiego
Czas: 38 minut
2. Pracownia Tańca Współczesnego – Pożegnanie
Duet tancerek Pracowni Tańca Współczesnego z Młodzieżowego Centrum Kultury i Edukacji „Dom Harcerza”. Połączyła je pasja tańca i tworzenia.
Choreografia: Sara Matelska, Alicja Porycka, Justyna Śmietańska
Obsada: Alicja Porycka, Justyna Śmietańska
Muzyka: Margaret – Kolęda Warszawska
Czas: 3 minuty
3. Teatr Ruchu ŚDK – WHITE SHEET
Białe kartki nosimy w sobie. Zabieramy je, robimy z nich wewnętrzny pamiętnik. Segregujemy je, wracamy do nich, budujemy mur. Chcemy je systematyzować i nazywać. Kartki w środku gniotą nas, przeszkadzają. Żółkną, ulegają pozornym samozniszczeniom. Ale zawsze są.
Choreografia i reżyseria: Wioletta Jocz
Obsada: Oliwia Wróblewska, Aleksandra Charabin
Muzyka: Murcof – Muim
Czas: 7 minut
4. Marta Kosieradzka – The doubts and reflections of Eve
Spektakl inspirowany wierszem Adama Zagajewskiego Spróbuj opiewać okaleczony świat. Jego tematem jest kontrast pomiędzy niewiarygodnym pięknem i harmonią świata a jego smutkiem i brutalnością. Czy możemy celebrować życie i jednocześnie być świadomi istniejącego w nim zła? Oprócz wiersza inspiracją była historia Ewy oraz drzewa poznania dobra i zła, które pojawia się zarówno w judaizmie, jak i chrześcijaństwie, a także interpretacje tego motywu w malarstwie, filmie i muzyce. Naturą człowieka jest poszukiwanie piękna, pokoju i przyjemności, a jednocześnie równowagi pomiędzy złem a dobrem. Ewa chciała zerwać owoc, by móc samodzielnie decydować, co jest dobre a co złe, poczuć i doświadczyć świata w pełniejszy sposób. Ciągła pokusa, żeby zjeść owoc poznania dobrego i złego nadal jest głównym motorem działań ludzi. Jak istnieć w świecie, gdzie istnieje zarówno szokujące i bulwersujące zło, jak i oszałamiające piękno? Może człowiek na zawsze został naznaczony, zabrudzony złem, by w pełni móc delektować się i zachwycać każdą chwilą? Spektakl został nagrodzony pierwszą nagrodą w konkursie choreograficznym Warszawskiej Platformy Tańca w 2016 roku. W czerwcu 2017 został pokazany w wersji site-specific na festiwalu Fuori Formato w Genui, w Muzeum Sztuki Współczesnej Museo Villa Croce. Na jego podstawie powstał film tańca o tym samym tytule, wyreżyserowany przez hiszpańską reżyserkę Evę Campos Suárez.
Choreografia, reżyseria i wykonanie: Marta Kosieradzka
Autorska muzyka: Adriano Fontana
Czas: 15 minut
5. Klaudia Janus & Martyna Majewska – KA-BA
Wiara tkwi w człowieku – to inspiracja, duchowa moc. / Bóg – to światło, dźwięk, głos? / Czym lub kim jest Bóg? / Odrobina boskości jest w każdym z nas. / Bóg jest w Tobie. Jest we mnie. / Ten mój Bóg to tak naprawdę ja. / Mój Bóg jest najlepsza wersją mnie. / Czy wszystko jest ze sobą połączone? / Czy to co nazywamy boską interwencją jest połączeniem?
Choreografia, reżyseria i wykonanie: Klaudia Janus i Martyna Majewska
Muzyka: autorska muzyka Łukasza Sasko
Czas: 15 minut
6. Teatr Tańca Akro – Za zamkniętymi drzwiami
Zamykam moje usta, żeby nie powiedziały za dużo. / Zamykam moje oczy, bo nie chcę widzieć. / Zamykam moje uszy, żeby usłyszeć siebie. / Zamykam moje ciało, żeby nie czuć. / Kiedy wszystkie drzwi są już zamknięte, mogę być ze sobą i dla siebie. / Otwierają się we mnie nowe drogi, nieodwiedzane zakamarki i przestrzenie. / Chwila dla samej siebie…
Choreografia i reżyseria: Joanna Miś-Fudali
Obsada: Martyna Fudali, Kinga Ulatowska, Aleksandra Dziwulska, Agata Otręba
Muzyka: Son Lux – Lost it to trying, I Origins Soundtrack – 12 Discoveries
Czas: 10 minut
7. Pracownia Teatru Tańca – 9.81
Teoria dysonansu społecznego Leona Festingera zakłada, że wszyscy posiadamy silną potrzebę zgodności myśli i sądów, a także myśli i postaw. Jeśli jednak elementy te są ze sobą sprzeczne, wówczas organizm reaguje silnym napięciem i dążeniem do natychmiastowej redukcji przykrego stanu emocjonalnego. Jednym ze sposobów radzenia sobie w takiej sytuacji jest przeformułowanie znaczenia wypowiedzianych słów lub przyjętej postawy. Innymi słowy znacznie łatwiej jest się przyznać, nawet samemu przed sobą, że „hejtuje” się daną osobę czy grupę społeczną, niż że się ją nienawidzi. Zjawisko mowy nienawiści ma poważne konsekwencje, często niedostrzegane lub bagatelizowane przez obrońców naiwnie rozumianej wolności słowa. Reakcja na mowę nienawiści wśród mniejszości (etnicznych, seksualnych etc.) przypomina reakcję na każde inne traumatyczne przeżycie i może prowadzić do depresji, wyuczonej bezradności, uzależnień, a nawet do prób samobójczych.
Choreografia i reżyseria: Marek Zadłużny
Obsada: Agnieszka Jodłowska, Magdalena Bębenek, Kalina Grupa, Natalia Zaleszczak, Martyna Blachowska, Agata Kierońska, Marek Zadłużny, Radosław Bajon, Gabriel Zaborniak
Muzyka: Frank Bretschneider – A Soft Throbbing Of Time, Ø – Olematon, Sigma – Nobody To Love, Jónsi & Alex – Happiness
Czas: 20 minut
8. Eliza Kindziuk – SEE ME
SEE ME jest analizą osoby zmagającej się z zaburzeniami odżywiania – jednym z istotniejszych problemów XXI wieku. Ukazuje postać, której zarówno ciało, jak i umysł wyniszcza brak akceptacji własnego wyglądu. Spektakl przeprowadza publiczność przez występujące u niej stany emocjonalne, próby walki z chorobą i samą sobą, a także odkrywa jej niespokojne wnętrze.
Czy wiesz, że co 62 minuty umiera co najmniej jedna osoba w wyniku zaburzeń odżywiania? Czy wiesz, że zaburzenia odżywiania mają najwyższy wskaźnik umieralności w jakiejkolwiek chorobie psychicznej?
Choreografia, reżyseria i wykonanie: Eliza Kindziuk
Muzyka: Ólafur Arnalds – Undan Hulu
Czas: 10 minut
9. Projekt PańFu – Korzenie
Zapuszczamy korzenie. Z biegiem lat stają się plątaniną wspomnień, przeżyć, chwil. Zapuszczamy korzenie w miejscach, w ludziach. Zapuszczamy korzenie, żeby móc bezpiecznie szukać, próbować, doświadczać. Zapuszczamy korzenie, żeby zawsze móc wrócić.
Choreografia, reżyseria i wykonanie: Joanna Miś-Fudali, Magdalena Bujalska, Marta Pańka
Muzyka: Forest Swords – War It, alt-J – Deadcrush, I Origins Soundtrack – White Peacock
Czas: 15 minut
10. Pracownia Tańca Teatru Znak – Her(t)z
miliony dźwięków historii znaczeń / wędruje tożsamość / bezdzietna bezdomna a może zdomna rozrasta się nabiera masy / rozsiada najpierw ręce pośladki plecy szyja głowa ciężka / ciężki brzuch i cycki / oddziela skórę od kości rozdziela się członkuje wyciąga oko patrzy / naiwny porządek / brak miejsc w przedziale / nie widzi / wędruje / z ramion do ramion / od ściany do ściany / i senne rozmowy postaci fikcyjne podróże męczące / kawa codzienna z mlekiem kobiecym / toczę się / drgam / i tak w kółko / To ja.
Kość z kości mojej matki. Gorąca masa czerwonego mięsa, która przelewa się, porusza, zdusza się, drga, rozciąga. Z zewnątrz biała, gładka, wrażliwa. Od urodzenia dbamy o tę chłonną powłokę, starając się znaleźć dla niej bezpieczne miejsce.
Pracownia Tańca Teatru Znak proponuje wielowarstwową, samoświadomą konfrontację z demontażem definicji człowieka, opartą na przepływie jego emocjonalnej i cielesnej „częstotliwości”. Narracja prowadzona według zmiennego, hipnotycznego rytmu ewoluuje z abstrakcji w coraz bardziej czytelne relacje, aż do wyemancypowania się słowa. Wszystko to pobudza wyobraźnię, bezpośrednio oddziałuje na zmysły, rezonuje w każdym odbiorcy indywidualnym ciągiem skojarzeń i znaczeń. Uniwersalny charakter ludzkich przepoczwarzeń gwarantuje intymny, szczery wgląd w ich złożoną naturę opartą zarówno na indywidualnym zrozumieniu siebie, jak i odwołaniu do korzeni, domu, zanurzonych w kontekście współczesnego świata. Powołany do życia świat domowego ogniska, przy użyciu minimalistycznej scenografii, wypełniony jest ruchem, który bezwiednie zmienia się, odbierając dobiegające zewsząd impulsy.
Choreografia i reżyseria: praca zbiorowa zespołu
Obsada: Magdalena Kowala, Natalia Murawska, Joanna Woźna, Anna Zglenicka
Muzyka: kolaż
Czas: 45 minut
11. Agnieszka Sterczyńska – g-force (Gravity)
Punktem wyjścia do pracy nad g-force było wyobrażenie siły antygrawitacyjnej. Materiał choreograficzny powstał w wyniku intensywnej, ruchowej eksploracji tego zagadnienia, połączonej z odkrywaniem i przetwarzaniem pojawiających się w czasie procesu twórczego wątków spoza ruchu.
Choreografia, reżyseria i wykonanie: Agnieszka Sterczyńska
Czas: 6 minut
12. 3D – Body
Przedstawienie jest formą reportażu o sytuacji geopolitycznej i społecznej kobiet. Nieoczywiste wybory, ich konsekwencje. Sposób postrzegania cielesności we współczesnym świecie. Różnice kulturowe. Uległość i niepodległość. To niektóre z haseł towarzyszących zespołowi w procesie twórczym.
Choreografia i reżyseria: Justyna Śmietańska
Obsada: Justyna Śmietańska, Marta Pelińska
Muzyka: Banabila Stokjes, Where Banabila, Hibridation Erik Truffaz, Murcof, Log in B Moondog, De Reis Banabila, Mumbai Vibe Garden Muslimgauze, Spleen Kora i Jimek
Teksty: Anna Kowalczyk, Rozłóż nogi i myśl o Polsce, portal polki.pl, Moshe Feldenkrais Świadomość poprzez ruch
Czas: 20 minut
13. Małgorzata Skusa | Grupa Teatru Tańca – Etiuda improwizowana: Dalcroze odkryty…?
Dalcroze odkryty…? to improwizowana etiuda, w której główną inspiracją jest muzyka. Do dwukrotnie powtórzonego utworu (Winter M. Richtera) wykonywane są dwie różne improwizacje taneczne.
Choreografia i reżyseria: Marta Zawadzka i Małgorzata Skusa
Obsada: Małgorzata Skusa
Muzyka: Max Richter
Czas: 6 minut
14. Teatr Tańca Enza – Tulipany na betonie
Inspiracją dla reżysera spektaklu stała się szara, polska rzeczywistość. Dla występujących w nim słupskich tancerek, to jak trampolina – do kariery, sławy i pieniędzy.
Choreografia i reżyseria: Gabriela Keller-Janus
Obsada: Klaudia Janus, Martyna Majewska, Gabriela Keller-Janus, Dorota Różańska, Urszula Grządzielska-Zblewska, Ewa Antoniak, Klaudia Michałowska, Agata Śliwowska, Maja Burska, Martyna Marszałek
Muzyka: Jain – Lil mama, Scissors Sisters – Any Wchich Way i Let’s have a Kiki, Jain – Dynabeat, Postmodern Jukebox – Creep, James Brown – Get Up Offa That Thing, C2C – Happy
Czas: 33 minut
***
Sfera ruchu to inicjatywa zapoczątkowana przez Annę Piotrowską (Bytom) oraz Marka Zadłużnego (Zielona Góra), zrealizowana po raz pierwszy w 2010 roku w Zielonej Górze pod nazwą Space. Od początku miała ona na celu prezentację spektakli oraz integrację środowiska związanego z obszarem szeroko pojmowanego polskiego teatru tańca. Otwarta formuła nie przewidywała szczególnych ograniczeń, dzięki czemu z powodzeniem zaprezentowali się np. tancerze z Nigerii (duet „FranklySpeaking”), którzy zdobyli główną nagrodę na pierwszej edycji Space. Każda odsłona przynosiła zmiany wynikające z przeobrażającej się rzeczywistości polskiej kultury tańca. Zrezygnowano z formuły konkursowej. Nawiązanie współpracy z Gabrielą Keller-Janus i jej Teatrem Tańca Enza ze Słupska oraz z Joanną Miś-Fudali i Teatrem Tańca Akro oraz Projektem PańFu z Torunia zaowocowało powołaniem dynamicznie rozwijającej się sieci festiwali pod wspólną marką Sfera ruchu. Obecnie wydarzenie ma charakter kuratorski i skierowane jest do środowiska zajmującego się tańcem zarówno zawodowo, jak i niezawodowo, lecz profesjonalnie. Ideą jest wykreowanie przestrzeni dla zespołów oraz twórców, którzy oddają siebie dla tańca, choć wykonują na co dzień inną profesję.
Hasło przewodnie najbliższej edycji Sfery ruchu to „Tribute to IMPRO”, będące nawiązaniem do tradycji Zielonej Góry związanej z improwizacją i Festiwalem Improwizacji, organizowanym dawniej przez Pawła Matyasika.
Więcej informacji o festiwalu:
Facebook: https://www.facebook.com/sferaruchu/
Na stronie wydarzenia: https://www.facebook.com/events/2324397254274765/
Na profilu festiwalowym na IG: https://www.instagram.com/sferaruchu/ (@sferaruchu)
Główny organizator:
Młodzieżowe Centrum Kultury i Edukacji „Dom Harcerza” im. J. Korczaka w Zielonej Górze
Ośrodek Praktyk Choreograficznych (stowarzyszenie)
Współorganizatorzy:
Nowosolski Dom Kultury
Regionalne Centrum Animacji Kultury w Zielonej Górze
Patroni medialni:
taniecpolska.pl, e-teatr.pl, teatralny.pl, Dziennik Teatralny, kwartalnik Taniec, Gazeta Lubuska, radio Index
