Fot. Marek Światkiewicz
Popołudnie Fauna Wacława Niżyńskiego otwierające historię tańca współczesnego opowiada o hybrydycznej istocie, łączącej element ludzki i zwierzęcy. Faun niejako patronujący nowemu tańcowi wprowadza do niego tematykę zwierzęcości. Pytanie, jak zostaje ona stematyzowana i kontynuowana? Porozmawiajmy przez chwilę o zwierzętach w przestrzeni tańca współczesnego, zastanówmy się jakie zajmują w nim miejsce? Czy są inspiracją dla choreografów w warstwie motoryki i uważności na pracę zmysłów. A może stanowią centrum opowieści choreograficznych. Czy jak w teatrze funkcjonują czasem jak rekwizyty? Jaka jest historia obecności zwierząt w tańcu? Czy istnieje spór o zwierzęta w dyskursie tanecznym? Jeśli tak, to jak określić strony w nim uczestniczące i jak stematyzować jego główne idee?
Uczestnicy: Anna Duda, Julia Hoczyk, Mateusz Szymanówka, Rafał Urbacki
Modertorka/kuratorka projektu: Anna Królica
Anna Duda – zajmuje się szeroko pojętą krytyką taneczną i teatralną, współpracuje z organizacjami pozarządowymi, instytucjami i artystami w zakresie dokumentacji i opisu różnych praktyk tanecznych. Doktorantka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Śląskim. Związana ze Stowarzyszeniem Górnośląski Klaster Kreatywny i magazynem Reflektor, w którym publikuje teksty na temat tańca i teatru. Interesuje ją badanie ruchu, zarówno w kontekście krytyki tanecznej, jak również opisu różnych praktyk ruchowych.
Julia Hoczyk – teatrolożka, krytyczka i teoretyczka tańca, redaktorka. Doktorantka Instytutu Sztuki PAN. Teksty krytyczne publikowała m.in. w „Didaskaliach”, „Teatrze”, „Opcjach”, „Dwutygodniku.com” i na portalu nowytaniec.pl. W latach 2005–2010 była redaktorką „Sceny” – periodyku poświęconego kulturze i edukacji teatralnej, w latach 2008–2011 – sieciowego miesięcznika „Kultura Enter”, a obecnie – portalu taniecPOLSKA.pl (inicjatywy Instytutu Muzyki i Tańca), poświęconego przede wszystkim informacji, promocji i dokumentacji tańca artystycznego w Polsce. Współpracuje z Akademią Teatralną, gdzie m.in. prowadzi zajęcia poświęcone analizie teatru tańca i tańca współczesnego. Pracuje w Instytucie Muzyki i Tańca.
Anna Królica – krytyczka i teoretyczka tańca oraz kuratorka projektów tanecznych. Ukończyła teatrologię oraz rusycystykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jest autorką pierwszej książki o najnowszej historii tańca współczesnego w Polsce Sztuka do odkrycia. Szkice o polskim tańcu (Tarnów, 2011) oraz cyklu wywiadów z młodymi polskimi choreografami –Pokolenie Solo (Cricoteka, Kraków 2013). Obecnie pracuje nad programami kuratorskimi: Z perspektywy żaby w Centrum Kultury „Zamek” w Poznaniu oraz nad Maszyną choreograficzną w krakowskiej Cricotece. Jest programatorką festiwalu „Kalejdoskopu” obok Karoliny Garbacik i Joanny Chitruszko. A także – kuratorką projektu Goodbye Superman! wraz z Pawłem Łyskawą i Erykiem Makohonem. Była członkinią Komisji Artystycznej Polskiej Platformy Tańca w latach 2008 i 2012. W latach 2011-2013 przewodniczącą pierwszej Rady Programowej ds. Tańca Instytutu Muzyki i Tańca. W latach 2006-2011 prowadziła wraz z Witoldem Mrozkiem opiniotwórczy portal poświęcony tańcowi współczesnemu NowyTaniec.PL.
Rafał Urbacki, ur. w 1984 r. na Górnym Śląsku. Reżyser, choreograf. Studiował m.in. reżyserię dramatu w PWST im. L. Solskiego w Krakowie i kulturoznawstwo na UŚ w Katowicach. Autor projektów tożsamościowych, społecznych i partycypacyjnych, m.in. Mt 9,7 [On wstał i poszedł do domu] (Stary Browar, Poznań 2010), Mover (Śląski Teatr Tańca, Bytom 2010), W Przechlapanem (Instytut Teatralny, Warszawa 2012), stypa (Teatr Ósmego Dnia, Poznań 2012), kto podskoczy jest pedałem, hej (Inicjatywa Pomada, Warszawa 2012), Niech nigdy w tym dniu słońce nie świeci (Teatr Fredry, Gniezno 2014), Gatunki chronione (z A. Czerwińskim, Teatr Rozbark, Bytom 2014), Serce robotnika napędza praca (z A. Czerwińskim, Teatr Rozbark, Bytom 2014), Kształt rzeczy (Muzeum Śląskie, Katowice 2015). Choreograf w spektaklach m.in. duetu Strzępka/Demirski – Tęczowa trybuna 2012 (Teatr Polski, Wrocław 2011), musicalu Położnice Szpitala Św. Zofii (Teatr Rozrywki, Chorzów 2011), W imię Jakuba S. (Teatr Dramatyczny, Warszawa 2011), Courtney Love (Teatr Polski, Wrocław 2012) oraz Radosława Rychcika – Dwunastu gniewnych ludzi (Teatr Nowy, Poznań 2012) i inni. Od czterech lat porusza się bez użycia wózka inwalidzkiego dzięki opracowaniu autorskiej metody ruchu. Obecnie mieszka w Katowicach.
Mateusz Szymanówka – studiował kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim oraz wiedzę o tańcu na Freie Universität w Berlinie. Współpracuje z młodym pokoleniem choreografów jako dramaturg i badacz oraz pisze o choreografii i tańcu współczesnym. Jest kuratorem programu Choreografia myśli, który wiosną 2015 roku odbędzie się w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu.
Tego samego dnia o godz. 19.00 w CK Zamek odbędzie się prezentacja spektaklu KARMI GO Izy Szostak.
Wykład w ramach programu Z perspektywy żaby.
