Z recenzji:
” si w choreografii Chmielewskiej można interpretować jako chęć „ucieleśnienia” dźwięku czy też ukazania symbiozy dwóch odmiennych form ekspresji – muzyki i ruchu. Chmielewska z właściwym sobie skupieniem i dbałością o każdy szczegół, kontrolująca drganie każdego mięśnia, jest nie tylko tancerką. Na jej twarzy raz po raz pojawia się przekorny grymas; uśmiecha się ona do nas zadziornie, a jej ciało zastyga w niepokojącym bezruchu. Clou tej krótkiej, bo ledwie dwudziestominutowej improwizacji, jest osobliwy „taniec pleców” okazuje się, że ta część ciała potrafi, przynajmniej w wydaniu Chmielewskiej, zagrać pełen napięcia teatr!”
Bratumiła Pawłowska, „Życie”
„Widz zdany na własne skojarzenia w warstwie tematycznej, nie ma wątpliwości w kwestiach technicznych – tancerka jest perfekcjonistką w każdym szczególe ruchu. Choreografia robi wrażenie. Można by ją nazwać „strukturą kryształu” lub „stąpaniem po szkle” – to kwestia skojarzeń. Pewnym jest, że kostium tancerki i rekwizyt w postaci stosu „kryształów” pasują do siebie. Życie rozsypuje się niczym przezroczyste kawałki plastiku, pozostaje czas kołyszący naszym ciałem niczym wahadłem zegara. W bezszelestne stąpanie po szkle wkradają się intrygujące „dźwięki” Wojciecha Mazolewskiego. Gdy gra każdy mięsień ciała tancerki, muzyka i profesjonalne oświetlenie są bardzo ważne. Tu tworzą całość.”
Edyta Puchalska, „Trójmiasto”
„Mazolewski łapczywie śledzi każde drgnienie ciała tancerki. Ta z kolei zdaje się podążać za każdym dźwiękiem jego kontrabasu (improwizacje Mazolewskiego są rewelacyjne !). Nie wiadomo do końca, kto za kim wędruje. Synchronizacja, a raczej symbioza tańca i muzyki jest tu idealna.
Si to subtelny spacer po odcieniach emocji. Jest szalenie oszczędny, esencjonalny. Nie ma tu niepotrzebnych gestów ani ruchów. Chmielewska (w pięknym kostiumie Katarzyny Piątek) ma w sobie skupienie tancerza butoh. Tańczy prawie wyłącznie rękoma, głową i plecami (piękna sekwencja z podświetlonymi mięśniami). Jej ruch ma w sobie jakąś dostojność.”
Barbara Świąder, „Gazeta Wyborcza”
choreografia: Katarzyna Chmielewska; muzyka: Wojciech Mazolewski; kostium: Katarzyna Piątek; wykonanie: Katarzyna Chmielewska & Wojciech Mazolewski
