Fot. Andrzej Makowski
Pomysł utworu młody choreograf, a zarazem autor scenopisu i inscenizacji, Robert Bondara, nosił w sobie już od kilku lat. Balet w dwu odsłonach nie jest do końca wierny słynnej książce Czesława Miłosza, powstał jedynie na jej motywach. Postaci głównych bohaterów nie odnoszą się wprost do utajonych pod greckimi literami polskich pisarzy z esejuZniewolony umysł. Spektakl zostanie pokazany w ramach IV Dni Sztuki Tańca w Teatrze Wielkim w Warszawie.
W spektaklu wykorzystane zostały utwory Philipa Glassa (m.in.wybrane fragmenty kompozycji: Metamorphosis, Symfonia Nr 3, Glassworks, Mad rush, Kwartet smyczkowy Nr 2, Kwartet smyczkowy Nr 5) i Wojciecha Kilara (Kościelec). Kostiumy Mariusza Napierały też nie odnoszą się do konkretnego czasu historycznego. Diana Marszałek stworzyła jeden element scenografii: jakby powalona piramidę, z której przezierają cegły , metalowe uchwyty-stopnie i klitkowate okienka. Na tę wieloznaczną bryłę nakładają się niekiedy projekcje multimedialne.Dominujące kolory to szarości, rozmytych światłem czerni i jasnych akcentów (sukienka Elpis) nałożą się projekcje multimedialne (chmury, płonąca lawa). Dla Baletu Opery Nova jest to pierwsza pozycja baletu współczesnego w repertuarze.
Nominowany przez Operę Nova Robert Bondara zdobył Nagrodę Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii najlepszy choreografza rok 2011 .
Czas trwania: 1h50′, jedna przerwa.
